Penn Nappstraumen Festival mei 2019
Reisverslag Nappstraumen mei 2019 – Boot 5 / Peter, Koen, René, Jeroen
Anderhalf jaar na de boeking was het dan eindelijk zover. Onze (Peter, Koen, René, Jeroen) reis naar Nappstraumen gaat beginnen! In februari natuurlijk nog wel naar de Cordes Traveldag geweest om optimaal voorbereid op pad te gaan. Na tien minuten opperste concentratie bij de uitleg over hoe je een verschuifbare knoop legt om een polak van 48 cm aan een dreg te kunnen vastmaken inclusief de montage van de splitring om daar dan weer een wartel met een schoenveterknoop aan vast te maken zakte peter volledig weg, met de slappe lach als gevolg. Een vis van 48 cm als aas…, we zijn al blij als we zo’n grote vis kunnen vangen!
Ondanks dat we er niet veel van begrepen, hadden we wel de indruk dat er iets fantastisch stond te gebeuren. Alleen de hengels nog even gaan ophalen en uitleg (prive-les) van Raffie en Linda in Colijnsplaat en dan gaan we echt op pad. Raffie zat al klaar met een indrukwekkend arsenaal aan rubber attributen waar het mee moet gaan gebeuren. Hoe veilig is het eigenlijk allemaal om met zo’n bootje de zee op te gaan was onze eerste vraag. Na ons eerst volledig de stuipen op het lijf te hebben gejaagd met wat er allemaal kan gebeuren wist Raffie ons toch nog gerust te stellen.
We krijgen een boot, en niet zomaar een, het is de Mercedes onder de boten. “Ze hebben geprobeerd om hem om te krijgen maar dat is niet gelukt” verzekerde hij ons (wij dachten ja, ja zal je net zien dat wij dat natuurlijk weer wel voor elkaar gaan krijgen). Een van ons moest de kapitein worden, een makkelijke keuze voor ons want Peter heeft een eigen bootje met een 6 pk motor en in het land der blinden……
Alle gehuurde hengels werden even getest, Raffie ging er even aanhangen en dat voelde al meteen als een enorme heilbot. Quote: “Niet kapot te krijgen die hengels”. De boot is ons niet gelukt maar met twee van de acht hengels hebben we het tijdens het vissen toch voor elkaar gekregen! Drie uur later, een heerlijke lunch door Linda verzorgd, het hoofd vol met alle belangrijke informatie en onze lijfspreuk “read the f….. PDF” zijn we inkopen gaan doen in Raamsdonksveer, met een winkelwagen de visspullen inladen, dat was weer een hele nieuwe dimensie in onze vishistorie.
Aangekomen bij de prachtige locatie Nappstraumen kregen we uitleg over de 150 PK boot en hoe je zo iets gaat bedienen, een soort formule 1 wagen voor iemand die nog geen rijbewijs heeft. Motor in het water en dan pas starten, niet achteruit de haven uit scheuren en dan weer vol gas vooruit omdat de loopplank in zicht kwam, eerst de touwen los voor dat je vertrekt, geen zware dingen aan je hengel hangen etc, etc. Tjonge , jonge, ons kennende …dat wordt nog wat.
De volgende dag, applaus voor ons zelf we voeren weg alsof we nooit anders gedaan hadden en alles volgens het boekje (compliment kapitein!!) . Gelukkig maar want op de achtergrond wordt alles in de gaten gehouden. Een paar dagen later startte iemand de motor voor hij in het water lag en direct zagen we een nee schuddend hoofd boven de vensterbank uitkomen in het grote huis aan de aanlegsteiger …… dat moet Raffie zijn geweest
De eerste dag (met stroopwafels in de aanslag) samen met Martin, de Zweedse vis gids, in de luwte van de Nappstraum gevist en direct al mooie vissen gevangen waaronder een heilbot van 78 cm. Martin is een relaxte gast die ons veel heeft geleerd, behalve dan hoe je met 60 km per uur over de golfen raast… De volgende dag gaat het echte werk beginnen, alles zelf doen. Peter aan het roer getooid met skibril op naar het Noorden. De boot kwam enkele keren volledig los van het water om vervolgens weer met een enorme dreun op de volgende golf te klappen. We zijn wakker! Met spierpijn in de handen van het krampachtig vasthouden, klotsende oksels en knikkende knieën hebben we de ervaren gasten toch goed kunnen bijhouden.
Wel meteen maar even een antizeeziek pilletje gepakt daarna. Met prachtig weer en een fantastisch Lofoten decor met besneeuwde bergtoppen op de achtergrond sleepten we de ene na de andere geweldig vis aan boord. Prachtige kabeljauwen van meer dan een meter en andere vissen waar we het bestaan niet van wisten. Wauw wat is dit mooi!
Raffie had het nog zo goed uitgelegd allemaal, ga goed voorbereid op pad met degelijk materiaal, ruim alles op in de boot, laat geen lijnen slingeren. Na één dag lagen al onze crazy daisies, antitwistrigs (die zijn het ergste), sandeels, cutbaits lijnen en haken verspreid over de vloer in de boot. Na een sprong van 3 meter met de boot hadden de opbergdoosjes het al begeven….
Gelukkig zijn we al jarenlang hechte vrienden van elkaar, we kennen elkaars gebruiksaanwijzing inmiddels wel. De vriendschap wordt regelmatig op de proef gesteld op zo’n boot. Zit je net goed en wel te vissen, denk je dat je beet hebt en dan blijkt dat Koen zijn lijn heeft uithangen alsof hij met een korstje brood op karper aan het vissen is. Rene die voor de zoveelste keer aan de bodem vast zit omdat hij denkt dat de visgids ons voor de gek heeft gehouden toen hij zij dat we twee meter boven de bodem moeten vissen. Het lullige is wel dat juist René met zijn bodemvisserij de eerste heilbot ving. Weer een dag later vangt koen een vis en ons alle drie erbij. We lijken regelmatig op een macrameeclubje met z’n allen.
Met hoge verwachtingen gingen we naar het zuiden, naar het beste heilbot gebied van Noorwegen. Vol goede moed met dead bait en de inmiddels bekende antitwistrig aan de slag. Een koolvis van 40 cm eraan (dan vang je tenminste de grootste dacht ik) en ja plotseling de hengel volledig krom, de slip loopt af. Heilbot!! En een grootte ook. Trekken, laten vieren, draaien, zweet op de rug, lamme arm en elke keer als hij weer een beetje naar boven kwam ging de slip weer. Worden die beesten groter dan 3 meter….? Na zeker 25 minuten zwoegen had Peter alle andere boten via de radio gealarmeerd dat er iets heel bijzonders aan de haak zit. Met vijf boten om ons heen bleef ik maar proberen om hem binnen te halen, als ik hem nu maar niet verspeel met al dat publiek erbij.
Met respect voor mijn waardigheid wist Martin mij (en nog 20 meer ervaren vissers) heel voorzichtig duidelijk te maken dat we steeds naar het zelfde punt terug aan het varen waren en dat het heel misschien toevallig kon zijn dat ik Noorwegen aan de lijn had. Na een check bij het seismologisch instituut bleek inderdaad dat de zeebodem in de Lofoten die dag 5 cm omhoog is gekomen……… Het had zo mooi kunnen zijn! Een dag later werd het toch nog mooi met spectaculair jagende koolvissen van 110 cm om ons heen, wat een sterke en prachtige vissen zijn dat. We hebben er zeker 20 uitgesleept. De vis uit onze dromen hebben we niet kunnen vangen, die blijft op het verlanglijstje staan.
Raffie, Linda en alle anderen die zich over ons ontfermd hebben; bedankt het was een onvergetelijke reis!! Top kwaliteit!! We hebben genoten. We hebben de PDF er nog regelmatig bij gepakt en nu begrijpen we eigenlijk pas echt wat er in staat. De volgende keer zijn we nog strakker georganiseerd en komt die grote heilbot naar boven.
Groetjes,
Peter, Koen, René, Jeroen
