Zeven maal naar de zevende snoekbaarshemel
Juni 2021
Wat ooit begon als een Zweedse snoekbaarspilot voor Cordes Travel groeide uit tot een jaarlijkse vistrip naar het land van knäckebröd & roofvis. Vanwege de covid – perikelen ging 2020, niet door. Voorzien van vaccinaties en een PCR test gingen we dit jaar wel. En dat werd weer een feessie.
Gingen we de eerste jaren met het vliegtuig naar Stockholm om vervolgens met een huurauto naar de bestemming te karren, de laatste vier jaar gaan we met de eigen boot, of beter gezegd boten. Samen met vismaten Rick Stalenhoef, Coen Hansen en Joop Meekers vormen we een prima reisgenootschap. En hoewel de huurboten van de bestemming Bergviken perfect zijn, vist je eigen bootje toch het fijnst.
Lekker doorrijden
Dat lijkt een hele opgave, met de auto naar midden Zweden. Maar dat valt prima te doen. Via Nieuwe Schans rijden we naar Kiel, een tocht van ca 500 kilometer met alleen de tunnel van Hamburg als mogelijk hobbeltje. Die Duitsers zijn namelijk al 30 jaar aan het klussen met deze tunnel en af krijgen lijkt niet te lukken. Daarna rijden we om 17.00 uur de ferry van de Stenaline op waar voor mij de vakantie pas echt begint. De tickets voor de auto en boot regelt Cordes Travel voor ons, hebben we dus geen enkel omkijken na.
Aan boord een perfect buffet en vervolgens een paar biertjes en de hut in. Om 7.00 uur wordt je gewekt en na een prima ontbijt rij je uitgerust in Gotenburg Zweden binnen. Vervolgens nog 600 kilometer sturen. Lijkt een eind, maar door de rustige wegen en het zeer relaxte weggedrag van de Zweedse automobilisten ben je voor je het weet op je bestemming. Dit jaar zaten we weer in Flottervilan 1, net als Flottervilan 2 en 3 een zeer comfortabel huis.
In tegenstelling tot de meeste roofvisbestemmingen in Zweden ligt je boot aan een prima steiger (met walstroom) naar het huis. Geen gedoe met traileren dus. Hoewel maatje Rick meestal om 4 uur in de ochtend zijn visdag begint, slapen Coen en ik steevast uit om vervolgens om 10 uur het water op te tuffen. Meestal vissen we een paar honderd meter voor het huis en gaan om 13.00 uur het water af om te lunchen. Daarna nog een middagsessie gevolgd door een goede maaltijd om de dag af te sluiten met een avondsessie. Overigens kun je vanaf half mei tot halverwege de zomer 24 uur per dag vissen, echt donker wordt het niet.
Keiharde knallen
Als notoire snoekbaarsvissers gaan we eigenlijk puur voor de snoekbaars naar Zweden. Hoewel de snoekstand op Bergviken ook subliem is, proberen we de groenjassen hier als het effe kan te vermijden. Maar waarom -en alweer voor de zevende keer op rij- naar Zweden als je in Nederland ook goed snoekbaars kunt vissen? Voor ons heeft dat ten eerste te maken met een betoverend mooie omgeving waar je in verblijft. Natuur, ruimte en schone lucht. De afwezigheid van treinen, vliegtuigen, auto’s e.d. is zo ontzettend fijn. Ten tweede is het meer enorm groot en heb je totaal geen last van concurrentie, laat staan van irritante schaduwvissertjes. Ten derde leeft er in dit merenstelsel een unieke snoekbaarspopulatie die totaal onbevist is. De aanbeten zijn daardoor zo gemeen hard dat ze soms (niet overdreven) pijn aan je pols doen.
Andere stam
Bijzonder aan de snoekbaarzen in dit meer is dat het een unieke stam betreft. Bergviken is een meer dat samen met Varpen en Marmen deel uitmaakt van een riviersysteem dat in de Oostzee uitmond. De snoekbaarspopulatie in deze meren leeft hier al sinds de laatste ijstijd. De vissen zien er ook iets anders uit. Zo hebben ze opvallend grote ogen en zijn ze wat donkerder als onze Nederlandse glasogen. Ook zijn ze aangepast aan helder water en tref je ze aan op dieptes tussen de 5 en 10 meter. Ondieper vang je kleine snoek en baars, dieper alleen grote snoek. En net als de Zweedse snoeken zijn deze snoekbaarzen leipsterk.
Wat formaat betreft vangen we vooral vissen tussen de 50 en 70 centimeter. Maar de aantallen compenseren dit ruimschoots. Aantallen van 50 stuks of meer per dag zijn geen uitzondering. In 2019 vingen we met twee boten in zes dagen ruim 1000 snoekbaarzen… Dat was echter wel een uitzondering. Blijft staan dat je volgens mij nergens ter wereld zulke aantallen op kunstaas kunt vangen. Overigens mag je op dit meer gewoon met levend aas vissen. Wij doen het echter gewoon met gummi.
Gids
Hoewel je hier idiote aantallen snoekbaars per dag kunt vangen is Bergviken een helder en voedselarm meer. De visstand is daardoor erg laag. Gelukkig concentreren de snoekbaarzen zich in specifieke gebieden. Gebieden die per periode variëren. Op dit water wordt het vinden van vis, ook al heb je de beste visvinders, daardoor een behoorlijke opgave. In het huis liggen kaarten van de bekende stekken die je kunnen helpen. Veel beter is het inhuren van een plaatselijke visgids. Andreas Persson is een heule goede, die je in een halve dag gidsen naar de vis brengt. De rest van de week ga je hier van profiteren. Gewoon doen, anders doe je je zelf echt te kort. Andreas kan je ook vertellen waar je niet moet vissen. Delen van het meer liggen namelijk bezaaid met boomstammen.
2021
Dit jaar was ook weer anders dan de voorgaande jaren. Hoewel het niet regende en de wind zich ook koest hield (Bergviken heeft overigens genoeg baaien waar je altijd uit de wind kunt vissen) varieerde de luchttemperatuur tussen de 12 en 28 graden. Dat merkte we aan de vis. Overdag veel varen voor een paar vissen en dan vanaf de middag ging het ineens los. Zowel werpend als vertikalend kregen we weer de meest bizarre aanbeten en volgens mij is mijn geloei weer tot in Stockholm te horen geweest.
Vast staat dat we hier weer terugkomen. Zowel voor het buffet aan boord van de Stenaline, de Zweedse broodjes en de spijkerharde aanbeten van de unieke snoekbaarzen in dit Zweedse meer.
Marco Kraal, Rick Stalenhoef, Coen Hansen en Joop Meekers
