Visreis Nappstraumen 2018 Gerrit
Lofoten 2018; succes gegarandeerd voor de echte pioniers !
Voorbereiding en doel;
Van jongs af aan zijn Ton als ik verzot op vissen en hebben op visgebied heel wat ervaring opgedaan en diverse buitenlandse trips gemaakt. Tot in Egypte aan toe. Ton is in zijn laatste zomervakanties regelmatig in Noorwegen geweest. Ook in Lofoten en vind dit land 1 van de mooiste van Europa. Ik zelf ben in mijn diensttijd meerdere keren in Noorwegen geweest en ben de schoonheid van dit fjordenland dan ook niet vergeten. Zo is van 10 t/m 18 april dit jaar in overleg met Raffie door Ton een mooie reis uitgestippeld. Met als doel vooral zelf ook te kunnen pionieren op grote kabeljauw en heilbot. Als voorbereiding bezoeken we de Cordes Traveldag op 3 februari in Sliedrecht, aangeboden door Cordes Travel. Naast het feit dat deze dag al een belevenis op zich is, krijgen we veel bruikbare informatie over materiaal en praktische informatie over het gekozen accommodatie Nappstraumen en ontmoeten we onze visgids Martin. Ook brengen we een bezoek aan Pim Pos die veel op de Lofoten heeft gevist. Vooral technische tips over materiaal en hoe te gebruiken bespreken we met Pim.
Dag 1; dinsdag 10 april;
Ton heeft nog een zakelijke afspraak niet ver van mijn woonhuis en pikt mij in de middag thuis op in Culemborg. Nadat we mijn spullen hebben ingeladen rijden we naar Wormerveer waar Ton woont. Nog even wat eten met de familie van Ton en dan op naar Schiphol, onze vlucht naar Oslo vertrekt om 21.35 uur. Alle kleding, materialen, hengels en molens ingeladen hebben we, buiten de handbagage om, samen 5 tassen vol en 1 grote hengelkoker met 6 hengels. Ondanks aanraden van Raffie om vanuit Amsterdam Schiphol de bagage niet door te labelen naar onze eindbestemming, laten we ons op Schiphol toch overhalen dit wel te doen. Op hoop van zege dan maar en zien vervolgens onze koffers en tassen op de loopband uit ons zichtveld verdwijnen. Met onze handbagage nog over, vertrekken we naar de gate. Na een bakkie vliegen we op schema van Amsterdam richting Oslo.
Dag 2; woensdag 11 april;
Na een overnachting met ontbijt in Oslo, in een op loopafstand van het vliegveld gelegen hotel, zijn we s ’morgens uiteraard keurig op tijd en vliegen we door naar luchthaven Harstad/Narvik Evenes. Daar aangekomen zien we wachtend bij de loopband op onze bagage, dat de band stopt en geen koffers meer binnen komen. Dat ziet er niet goed uit. En ja hoor, hadden we nu toch maar gedaan wat Cordes aangaf, onze koffers zijn niet op plaats van bestemming. Na enig navraag bleek dat onze koffers in Oslo zijn getraceerd en zullen worden na geleverd. Als dat maar goed gaat dan, rijden we vervolgens zonder onze bagage, met de door Ton gehuurde auto, naar onze eindbestemming vlakbij Leknes. Dwars door de Lofoten eilanden.
Een nooit meer te vergeten schitterende autotrip van ruim 4 uur volgt. Voor de liefhebbers van natuur een echte aanrader. We arriveren eind van de middag bij ons huisje en ontmoeten daar opnieuw Martin onze gids, die ons een warm welkom heet. Ons huisje ligt direct aan zee. Zoals was aangegeven. En hebben we even tijd om onze boodschappen, die we onderweg al hadden gedaan, weg te ruimen in de koeler en even iets te eten en drinken. Om 21.00 uur kunnen we onze bagage ophalen op airport Leknes, 5 minuten rijden van ons camp. Gelukkig op tijd komen daar onze zoekgeraakte spulletjes aan en bereiden we thuisgekomen onze eerste visdag voor. Monteren we de hengels en voorzien deze van het juiste materiaal. Nog een nachtje slapen en we kunnen. Yahoe!!
Dag 3; donderdag 12 april (eerste visdag);
Om 06.30 uur gaat de wekker. We worden wakker in een idyllische omgeving. Alle bergen om ons heen nog wit van de wintersneeuw. Dit gecombineerd met een strak blauwe hemel en stralende ochtendzon. Je weet niet wat je ziet. Deze eerste visdag zal Martin ons vergezellen en besluiten we aan de zuidkant van de Nappstraumen in open zee en op dieptes (t/m 110 meter) de jacht te openen op vooral grote kabeljauw. Ons eerste doel. Na enig speurwerk door onze gids vinden we op de visvinder meerdere scholen aasvis en worden de eerste mooie kabeljauwen gevangen. Wat een sensatie. Om 1400 uur en na ruim 5 uur actief vissen op kabeljauw, besluiten we verder te vissen op Heilbot. Ons 2e doel deze week. Strategisch en tactisch gezien een compleet andere manier van vissen en op compleet andere stekken. Vooral vlakke zandgronden zowel buiten als in de Nappstraumen zijn kansrijk.
Binnen in de straum op een mooie vlakke zandplaat laten we ons aas zakken en driften we op de stroom circa 1 knoop zachtjes vooruit. Na een paar uur vissen en verschillende drifts, draaien we voor de laatste keer deze dag de hengels voorzichtig 1 voor 1 binnen en haakt Ton op de valreep toch nog de eerste heilbot. Het is gelijk een goede vis die ongelooflijk veel strijd geeft. We kunnen ons geluk niet op. Na een mooi gevecht zien we uit de diepte een schitterende heilbot omhoog komen. Eenmaal aan boord blijkt de vis ruim 1,30 meter en 40KG. Het was een leerzame dag. Alle informatie die je maar wenst is hartelijk door Martin met ons gedeeld. En hebben we een meer dan een goed beeld hoe te varen en de apparatuur optimaal te gebruiken. Thanks Martin voor deze geweldige dag. Als echte vissers mogen wij morgen zelf gaan pionieren in dit ongekend mooie en visrijke gebied. Kan niet wachten…
Dag 4: vrijdag 13 april (tweede visdag);
Ton en ik gaan graag zelf aan de gang om nieuwe stekken te vinden en deze uit te proberen. Vandaag zijn we helemaal op ons zelf aangewezen, dus kunnen we helemaal los. Hoe gaaf is dat? Nadat we weer vroeg zijn opgestaan en onze lunchpakketten tijdens het ontbijt hebben klaargemaakt vertrekken we samen naar open zee. We hebben er voor gekozen om net als gister naar het zuidelijke gebied te varen en daar nieuwe stekken te zoeken. Onze aanpak voor deze dag is als volgt; op de kaart hebben we in diepere gedeeltes t/m 70 meter ook enkele ondiepe taluds gevonden op 30 meter die we willen bevissen. Tegen de steile wanden van deze taluds zien we veel vis op de visvinder en met verschillende drifts vissen we deze nauwkeurig af. Af en toe een beet en een vis, maar nog geen grote aantallen en ook nog niet de grotere exemplaren. Dus besluiten we terug te gaan naar het diepere water tot 110 meter. We zoeken systematisch de area af.
Met maximaal 4 knoopjes varen we zachtjes heen en weer en met behulp van de in perfecte staat verkerende visvinder trachten we vis te lokaliseren. Geregeld laat Ton, een alles vangende en niet te zwaar uitgeruste hengel, door de gevonden scholen heen zakken. Met name wanneer deze zich in hogere lagen bevind. Ik tracht hierbij de boot op zijn plek te houden. Op deze manier krijgen we een beeld met wat voor aasvis we precies te maken hebben. Meestal met de eerste ‘afdaling’ vliegen de haken vol koolvis en vinden we zo ook een school haring. In april J!! Zie foto scherm visvinder. Door de boot met motor in stationair, rustig voor- of achteruit te bewegen blijft deze prima in positie. Onze eerste dag zonder gids gericht op grote kabeljauw levert voor Ton al enkele mooie vissen op van boven de meter. Bij mij ook meerdere harde aanbeten en veel weerstand, maar helaas heb ik deze exemplaren moeten lossen. Met een behoorlijke doses aan kennis rijker, besluiten we rond de klok van 3 uur weer terug te varen naar de straum om te vissen op heilbot. De door Ton eerder vandaag gevangen haring was een schot in de roos. Ton vangt hiermee opnieuw een mooie heilbot. Wat zijn die beesten sterk zeg, héérlijk!! Vandaag een heilbot van 20KG. Klasse gedaan Ton.
Dag 5: zaterdag 14 april (derde visdag);
Vandaag gaan we naar de Noordkant. Gisteravond met de gids Martin een tactische bespreking gehad dat we ook graag onze kansen aan deze kant van de straum willen beproeven. Rond de 100 meter dieptelijn liggen hier de mogelijkheden. Martin geeft ons een referentiepoint om vanuit te kunnen pionieren. Opnieuw een schitterende dag met weinig wind en veel zon. Adembenemend! We varen als te doen gebruikelijk in de ochtend weer bijtijds weg. Het is ca 3 kwartier varen naar de besproken startplek. Als je vanuit de noord de zee opvaart moet je goed opletten. Eerst langs een smalle doorgang de straum uit en 1 mijl uit de kust diverse ondiepe platen tot 1 meter waar je het beste maar omheen kunt varen. Op de plek aangekomen zien we dat we toch wel ver uit de kust zijn. Zo’n 5 mijl. Dus toch wel een beetje opletten wat de wind doet vandaag. Savety first!! We zien diverse boeien in de area staan rond de 80 t/m 100 meter en er varen enkele zeevissersboten rond met netten. We varen zelf ook eerst wat rond om de bodem in beeld te brengen en vis op te speuren.
Het valt meteen op dat de bodem hier tussen 85 en 95 meter veel grimmiger is. Het spreekt ons direct aan. Onze aanpak is dat één van ons altijd met een pilker begint. En één met groot kunstaas. Ik heb er nog een extra grote enkele haak boven gezet op 4 meter hoogte. Ton draait met elke opwaartse beweging de lijn steeds een beetje in en vist zo vanaf de bodem gezien steeds een beetje hoger. Om na een meter of 10 weer vanonder af opnieuw te beginnen. Zo vissen we eigenlijk structureel op verschillende dieptes tegelijk en met een verschillende aanpak. Het principe werkt. Al snel krijgen we snoei harde aanbeten. De krachtexplosie in de eerste minuut van de vissen zijn overweldigend. Het lijkt net of je 5 mijl uit de kust voor Antarctica zelf, je hengel aan het op en neer halen bent. Het gevoel wat je erbij krijgt als je hier vist is niet meer in woorden uit te drukken. Dus dat poog ik dan ook maar niet te doen. De beelden spreken voor zich. Deze dag gaat als een jekko, we vangen samen meer dan 40 mooie vissen waarvan 20 vissen boven de meter. We kunnen ons geluk niet op. Deze dag was waanzinnig, dus meer dan tevreden komen we begin avond weer terug in de haven. What a day J.
Dag 6: zondag 15 april (vierde visdag);
Het ging zo goed gisteren op de noord dat we vandaag natuurlijk terug gaan naar onze stek. Het weer is anders. Althans weinig wind nog steeds maar het is iets heiig. Het mag de pret niet deren en nog eerder dan de andere dagen varen we richting ‘hotsespots’. De boeien staan er nog, alleen lijkt het wel of ze iets zijn verplaatst. Gelukkig hebben we de stekken van gister gemarkeerd in de GPS en laten we direct onze pluggen de diepte in zakken voor onze eerste drift. Na enkele minuten arriveert een andere visboot uit ons camp, die natuurlijk ook hun geluk komen beproeven. En later nog 2 teams. Logisch, de mannen hebben natuurlijk doorgekregen dat we gister hier zo ongelooflijk goed hebben gevangen. Dus ik zou zeggen laat de vis maar boven komen. Maar al snel wordt duidelijk dat het vandaag een totaal ander verhaal is en de vis lijkt verdwenen. Één voor één druipen de boten om ons heen af om hun geluk elders te vinden. Het blijft vissen. Geen dag is het zelfde. Ook wij besluiten een stuk verderop te gaan. Een groot deel van de ochtend zoeken we meerdere stekken af op verschillende dieptes. Na de middag besluiten we toch nog een keer terug te varen naar de stek van gister. Het kan toch niet zomaar in een keer helemaal over zijn? Op de beste vangplekken van gister worden verschillende drifts gedaan maar nog niet met het gewenste resultaat.
We proberen, nadat we eerst dieper waren gegaan, het eens een stuk ondieper. Direct nadat onze pluggen de bodem raken en we beide het aas van de grond tillen, klappen er 2 dikke vissen op ons aas en staan we allebei met een krom getrokken 30 ponds stok. Ton vangt de vis en de mijne schiet los. Na een vloek, laat ik snel het aas weer zakken en heb ik veel aanbeten, maar ook veel lossers. 9 achter elkaar om precies te zijn, op 4 verschillende pluggen notabene. En allemaal knallers van aanbeten. Ik baal als een stekker en probeer te snappen waar het aan ligt. Ton heeft minder last en ik probeer met advies van hem verschillende dingen uit om het verspelen te beperken. Al snel ook voor mij een paar dikke targets die de oppervlakte halen en op de foto kunnen worden vastgelegd. Einde dag weer terug naar de straum op heilbot. We krijgen een lange aanbeet. Het aas van Ton wordt meerdere keren gepakt, maar telkens weer losgelaten. Een erg voorzichtige vis die zich niet zomaar laat foppen. Het lukt ons helaas niet om hem te vangen. Het was weer een dag om nooit te vergeten. En we hebben nog 2 dagen…J
Dag 7: maandag 16 april (vijfde visdag);
Na de successen van afgelopen dagen worden we natuurlijk steeds enthousiaster en overmoediger. Omdat het gisterochtend niet direct goed liep op onze topstek, hebben we besloten verder van huis te gaan. De zee op. We hebben gisteravond op de kaart een zeer interessant bodem verloop gevonden met veel variatie. Moeilijker bereikbaar, maar hopelijk de moeite waard. We stippen de koers uit en stemmen onze plannen af met Martin, die hiermee kan instemmen en wenst ons veel geluk. Rond 08.45 arriveren we na ruim een uur varen op onze nieuwe plek. Het is weer schitterend op het water. We zijn een flink stuk meer uit de kust. Een mijl of 6 nu. En treffen een boei aan die op een talud van 48 meter diepte staat. Daar om heen alles veel dieper tot ruim over 130 aan toe. We zoeken de plek goed af en vinden een aantal interessante plekken met grote scholen vis. Maar niet overdreven veel. Tussen de scholen door af en toe een vis niet ver vanaf de bodem. We proberen rond de 85-90 meter een paar eerste drifts. En merken gek genoeg dat de spaarzame echo’s die we aan de bodem zien, tussen de grote scholen in, veelal toch de grote exemplaren zijn. Dit zijn de vissen waar we hiervoor zijn.
Minder aanbeten wel, maar erg krachtig en massief. Zo worden we snel verrast met een paar zeer agressieve en keiharde aanbeten. Onze lijnen worden snoeihard door onze strak afgestelde slip heen getrokken. Op ons grootste kunstaas weten we een paar hele goede exemplaren te vangen, waaronder een kapitale vis voor mij van 1,34 en 22,5 KG. De beloning voor het harde werken is een feit. Naar mate de ochtend verloopt nemen de aanbeten weer af. En na een uitwijkje van ons voor een passerend zeeschip, besluiten we terug te gaan naar de stek van de dagen ervoor. Toch nog even proberen daar. Bij aankomst op de stek zien we dat de wind is toegenomen en worden we te hard van de stekken geduwd. Dus besluiten we de perfect werkende windzak in te zetten. Die standaard aan boord is. Al snel weet Ton weer een paar mooie vissen te vangen. Ik verspeel mijn aas en kom 2x vast te zitten aan een obstakel. Maar met een record op zak kan de dag natuurlijk niet stuk.
Dag 8: dinsdag 17 april; (zesde en laatste visdag);
Onze laatste dag natuurlijk weer naar de verre stek van gister. Hier hebben we ten slotte meerdere grotere exemplaren aangetroffen. Met veel vertrouwen varen we direct op ons doel af. De boei van gister is weg nu, vreemd genoeg. Maar de apparatuur aan boord helpt ons feilloos onze stek terug te vinden. Uiteraard hebben we deze gister weer gemarkeerd en maken we enkele kleine trekjes met de boot. Omdat de stroom zich nu anders gedraagt, beweegt de boot zich ook vanuit een andere hoek over de stekken en zien we, met ingezoomde vinder, op verschillende plekken op de bodem nu veel meer grote kuilen en gaten dan gister. Geregeld gevuld met enorme grote scholen vis. “Daar moet maar eens op gevist worden”, meld Ton vol zelfvertrouwen en keilt z’n dikste plug moeiteloos zo’n gat in. Natuurlijk mede mogelijk gemaakt door het inmiddels uitstekende opgedane manoeuvreerwerk van ondergetekende. Volgt direct een dikke beuk op de hengel van Ton en wordt Ton zowat met schoenen en al de boot uitgetrokken. Gelijktijdig neem ik het geluid van een gierende slip waar. De vis neemt een enorme spurt en meters lijn vliegen de boot uit het water in. En dat op 90 meter!!! Na een heldhaftige eerste minuut, wordt vakkundig door Ton de eerste meter lijn buit gemaakt. “Nog maar een metertje of 90 te gaan Ton”. Roep ik hem nog licht plagend toe. We wisten het allebei eigenlijk al. Dit moet een gigant zijn. Zo’n power! Na een langdurige dril en zichtbaar verzuurde armen voor Ton, zien we een brede en lange schim onder de boot naar de oppervlakte komen. Het is opnieuw een geweldenaar..
Na al dit geweld, willen we onze laatste middag nog een poging doen naar grote Heilbot. Heel veel tijd hebben we niet. Dus eerst snel een aasvisje vangen, wat hier geen opgave is. Besluiten we vervolgens aan de open zee kant zo’n ½ mijl voor de kust een drift te doen. Op de vinder vinden we hier een relatief vlakke plaat rond de 22 meter. Nadat we het aas hebben gezakt, heeft Ton snel een beet op een van de voorste hengels. De vis neemt meters lijn en zachtjes meevarend houden we de afstand op de vis op acceptabele lengte. Wanneer we goed contact hebben slaat Ton aan en is de vis gehaakt. We zijn 20 minuten achtereen bezig, maar krijgen de vis geen centimeter omhoog. Wat is dit? We varen meer dan 100 meter mee met de gehaakte vis. Waar Ton vakkundig full power spanning ophoud. Af en toe stilliggend lijkt de vis even op adem te komen om dan met een spurt weer weg te zwemmen. Na 20 minuten schiet de vis onverwacht los. Ton laat direct de aasvis opnieuw zakken en binnen een ½ minuut wordt het aas opnieuw gepakt. Het hele ritueel herhaalt zich. Ik bel zekerheidshalve onze gids Martin, die een ervaren heilbot visser is en meld hem dat we een écht hele grote vis gehaakt hebben. We zijn niet ver van het camp en Martin besluit te komen zo snel hij kan. 5 minuten na m’n belletje schiet de vis weer los. En krijgen we geen reactie meer helaas. We zullen nooit weten wat dit voor een vis was. Één ding staat vast, we moeten hier terug komen…. Al met al is het vandaag opnieuw een spektakel geworden. En vangen we over de hele dag samen 22 tellende vissen, waarvan 12 meer dan 1 meter. Op een diepte variërend tussen 85 en 105 meter.
Over de hele week en zes dagen vissen hebben we met z’n tweeën meer dan 1000 kg vis gevangen. Bestaande uit 120 grote kabeljauwen waarvan 40 vissen boven de meter, 3 boven de 20kg, 1 boven de 25 kg. En 2 grote heilbotten van respectievelijk 20 en 40KG. Dit was een onvergetelijke reis. Dank je wel Ton. Het was fantastisch. Ook natuurlijk heel veel dank aan het hele team van Cordes Travel. Die dit mede mogelijk maakt. Jullie doen écht wat jullie beloven J
Groetjes allemaal en tot een volgende keer;
Ton Hak en Gerrit Verschoor
