Kabeljoekels on tour!
Na anderhalf jaar wachten was het eindelijk zover, vandaag (dinsdag 21 juni) start het Cordes Travel Penn IJsland Festival 2016!
Na deelname aan eerdere edities weten wij, internationale visclub De Kabeljoekels, wat ons te wachten staat, grote en zeer veel kabeljauw en misschien een heilbot of een ander monster uit de diepe IJslandse fjorden te sleuren. Dit jaar met maar liefst acht leden gaan we er weer een supertoffe visweek van maken. De matadors die het deze week waar moeten gaan maken zijn: Rockende Rens/ Basje Gamakatsu/ Peter de Viking/ Jarno de Zeewolfmepper/ Noorse Nollie/ Handige Henry/ Eric oh my god captain/ Weerhaak Roddy.
Dinsdag 21 juni:
Dinsdagochtend om 07.30 uur verzamelen bij onze voorzitter Rens waar we onder het genot van een bakje koffie bijkomen van de slapeloze nacht (zelfs met het tellen van kabeljauwen i.p.v. schapen kon ik mijn slaap niet te pakken krijgen) en wachten op het vervoer naar Schiphol. Stipt om 08.00 uur komen onze vrienden van team Profish Hengelsport uit Zegge voorrijden in de touringcar. Na het inladen van de bagage en de eerste sterke verhalen en verwachtingen gaan we met 20 man op weg. Rond 10.30 uur komen we aan op Schiphol waar we worden welkom geheten door Linda, Raffie en de rest van het reisgezelschap. Iedereen is aanwezig dus…..yes nu kan het echt beginnen!!!
Omstreeks 16.00 uur landen we op de luchthaven Keflavik waar we na het ophalen van de bagage nog wat inkopen doen voor de inwendige mens, dorst zullen we in ieder geval niet krijgen. Daarna de bagage inladen in de gereedstaande bus en snel naar het vliegveld van Reykjavik alwaar de binnenlandse vlucht al staat te wachten op haar Nederlandse en Belgische passagiers. Na een vriendelijke begroeting van de alleraardigste (uiteraard blonde) stewardess kiest de Fokker 50 het IJslandse luchtruim op weg naar een onvergetelijke week.
Na een vlucht van 35 min. landen wij met een sierlijke boog in Isafjordur. Op de parkeerplaats staan de personenauto’s al gereed waardoor we al rond 21.00 uur aankomen in Sudavik. Onze Linda had met haar vooruitziende blik vanuit het vliegtuig geregeld dat het restaurant Amma Habby speciaal open bleef, zodat ook vanavond al een lekkere hamburger met Viking pint kon worden genuttigd. Kijk dit is nu een voorbeeld van de toegevoegde waarde van Cordes Travel!
Aangezien de koffers met visgerei nog niet gearriveerd waren, deze komen over het land, werd besloten om nu al de bootvergunningen (bij geen vaarbewijs moet een testje worden gedaan) en bootuitleg te doen, zodat morgen gelijk kon worden uitgevaren. Zelfs schipper Henry is cum laude geslaagd voor deze test, al dan niet met wat hulplijnen. Na een gezellige voortzetting van de avond met de nodige Vikingen toch maar ons bedje opgezocht. Op zich een rare gewaarwording aangezien het deze tijd van het jaar 24 uur licht is in IJsland. Zoals werd opgemerkt heeft vanmorgen bij vertrek een der vissers tegen zijn vrouw gezegd ‘schat ik ga vissen en ben voor het donker weer thuis!’.
Woensdag 22 juni
06.30 uur de wekker pfff wat een ellende, misschien vanavond iets minder gezellig doen. Lunchpakket maken, vispak aan hengels mee en op naar de haven. Hier lagen de acht boten van eigenaar Finnur in een heerlijk ochtendzonnetje te wachten op de dolenthousiaste vissers. Sommige schippers waren iets te enthousiast en moesten bij het wegvaren nog even wennen aan de lengte en draaicirkel van de boot en de hengels die hierop stonden. Visgids Henri (niet te verwarren met onze eigen Handige Henry) gaf aan dat vandaag op alle stekken volop kon worden gevist aangezien er praktisch geen wind stond.
Dit hoeven de Kabeljoekels maar een keer te horen, want op volle zee zijn alle jaren de echte grote jongens gevangen. Vol goede moed starten schippers Eric en Henry de ronkende Volvo Penta motoren en wordt er met zo’n 18 knopen koers gezet naar stek 6. De wildste plannen/ vistechnieken en ervaringen van voorgaande jaren komen tijdens de anderhalf uur durende boottocht naar boven. Zouden wij het dit jaar dat weer eens voor elkaar krijgen om de zwaarste vis van het festival de haven van Sudavik binnen te varen? Enfin zo ver is nog niet eerst maar eens gaan vissen.
Aangekomen op zee laten we het kunstaas zakken tot een diepte van circa 40 meter. Na vijf minuten niets, tien minuten nog niets. Hmmm dan maar eens wat ander plastic eraan hangen, zakken en BATS hangen. Een kabeljauwtje van 60 centimeter komt naast de boot boven met de Sandeel in zijn bek, deze mag weer retour naar Neptunus. Niet veel later vangt iedereen zijn visje. Leuke kabeljauw waar je op de Noordzee zeker vrolijk van wordt, maar hier verwacht je toch wel wat groters. Toch maar een stukje verder proberen, geen nood roept Nol wacht maar tot de stroming erin komt. Een uurtje later komt er inderdaad meer spanning op de lijnen en worden de aanvallen op het aas heftiger. Uiteindelijk is het Roddy die de eerste kabeljauw van 107cm naar boven weet te takelen. Een telefoontje naar Kabeljoekelboot 2 leert dat ook Jarno er al een te pakken heeft van 109cm. Niet veel later staat Bas met het zweet op zijn voorhoofd en in zijn bilnaad zijn hengel op en neer te pompen en roept dat hij een serieuze vis aan de CrazyDaisy heeft hangen. Vol spanning kijken we hoe onze vriend zich in het zweet werkt en dekzwabber Rens met de gaf in zijn hand klaar staat om dit varken binnen boord te krijgen. De vis valt op het dek en Bas staat te dansen als een klein kind als hij ZIJN kabeljauw van ruim 17 kg in de armen neemt. Dit zijn de vissen waarnaar we op zoek zijn.
Rond 17.00 uur begint echter het wolkendek dermate te zakken dat we in een dikke mistlaag zitten. Even wanen wij ons in een scene van de film ’Gorilla’s in de mist’, waarbij Nol met een sjekkie in zijn mond, opdoemt uit de nevel. Er wordt besloten om terug te keren naar de haven en vol spanning te kijken wat de andere boten binnen brengen. Uiteindelijk vangen we vandaag 18 kabeljauwen van een meter + en heel veel kleinere.
Om 19.45 bouwt Raffie zijn weeginstrumenten op, zodat om 20.00 uur de weging op de kade plaats kan vinden. Alle 32 vissers zijn erbij als uiteindelijk Bas een gedeelde eerste plaats met Rene weet te behalen met hun vissen van 17 kilo. Beide heren krijgen een mooie Penn Sargus molen overhandigd. Naast deze overwinning weten ook de Rode Duivels de Zweden met 1-0 op te rollen en zijn Peter en Henry door het dolle heen. Twee uur eerder heeft IJsland ook Oostenrijk met 2-1 naar huis gestuurd. Al deze overwinningen moeten uiteraard gevierd worden…..
Donderdag 23 juni
Vandaag kon er helaas niet op open zee worden gevist. Dit terwijl het in de haven volle bak zon is met geen wind. Dat Henri gelijk heeft wordt al snel duidelijk zodra we om de eerste berg heen varen en de deining al hoger wordt. Groot voordeel van deze visreis en locatie is dat er praktisch altijd gevist kan worden. In het fjord zijn er altijd stekken waar je rustig kunt gaan liggen en de vis volop aanwezig is. Op het verlanglijstje van enkele leden stond toch nog wel om een zeewolf te vangen, nou dat is gelukt! Besloten werd om zowel met de Kabeljoekelboot 1 en 2 vandaag naar stek 2 te varen, welke bekend staat om de zeewolfvangsten. In juni zouden hier de zeewolven in roedels langs de boten moeten trekken en het aangeboden aas verscheuren. Onderweg kwamen we een grote groep duikende meeuwen tegen, schippers Eric en Henry bliezen op hun scheepshoorn als teken dat de lijnen het water in konden. In een mum van tijd spartelden de eerste koolvissen in de bakken, het aas voor de zeewolven was een feit.
Op de stek aangekomen werden de dreggen volgehangen met lapjes koolvis en naar de bodem afgezonken. Al snel werd er beweging op een van de hengeltoppen waargenomen, een Steinbeisser (zeewolf in het Duits) likte aan het koolvisje. Aangezien deze monsters een zeer harde bek hebben, is het raadzaam om rustig te wachten totdat de haak goed gezet is en de hengel krom gaat staan.
Jarno is de eerste die zo’n monster naast de boot heeft liggen. Met een subtiele gafbeweging van Nol ligt het kronkelende gevaarte in de boot, dit tot grote hilariteit van de anderen. Je moet er immers niet aan denken dat je met een teen of vinger in deze bek vol tanden komt. Gedurende de dag worden er veel zeewolven gevangen en af en toe ook een leuke kabeljauw.
De zon schijnt volop waarop scheepsarts Roddy bij Rens een zonnesteek constateert als hij op de klanken van ACDC muziek begint te maken op zijn Penn Halibut hengel. Dat dit optreden een groot succes is op het wereld wijde web zou in de dagen erna wel blijken met meer dan 5000 hits.
Dat Bas nog in de winning mood van gisteren zit blijkt wel als hij een heilbot weet te haken. Helaas voor hem betreft het hier geen exemplaar van 2 meter maar een van 35 centimeter. Uiteindelijk zal blijken dat dit de enige heilbot zal zijn van het festival. Deze geweldige dag werd afgesloten met 48 zeewolven, kist kabeljauw en een heilbotje.
Vrijdag 24 juni
De weergoden blijken ons niet gunstig gezind, ook vandaag weer teveel wind. Tijdens het strategisch Kabeljoekeloverleg tussen het spek en de eieren gaven Rens en Bas aan dat ze vandaag aan wal bleven om samen met Raffie en Linda de binnenlanden van IJsland te gaan verkennen. Met twee man minder hebben beide Kabeljoekelboten, na het lossen van de vis van gisteren, toch de haven van Sudavik achter zich gelaten. Een poging om op stek 5 te komen bleek niet succesvol. Nog voor de inham bij Bolungavik zijn we omgedraaid om ook vandaag weer de zeewolf te gaan belagen.
Deze dag geen zon maar weer wel volop zeewolf en kabeljauw. Zo nu en dan werd er zelfs hele mooie kelpkabeljauw gevangen, die met hun mooie oranje kleur allemaal weer fijn in het fjord zwemmen. Geen meterkabeljauwen vandaag maar toch weer leuk kunnen vissen. Om 17.00 uur weer naar Sudavik waar onze verloren zonen inmiddels ook weer terug waren van hun culturele dag. Schitterende foto’s van watervallen en ongerepte natuur werden ons voorgeschoteld. Jaja wat een prachtig land, je zou bijna vergeten om er van te genieten als je aan het vissen bent. Zeer zeker de moeite waard om eens de auto te pakken en de binnenlanden in te trekken op een wat mindere visdag.
Bij het avondeten in AmmaHabby de weersvoorspellingen voor de volgende dag (zaterdag) bekeken en met de andere groepen besproken. Tegen 17.00 uur op zaterdagavond zou de zee zo glad zijn als een paling. Gezamenlijk werd dan ook besloten om het avondeten van zaterdag te verschuiven naar de middag en ‘s avonds en ‘s nachts te gaan vissen.
Het weegmoment zou worden gesplitst in zaterdagavond 20.00 uur en zondagochtend 08.00 uur. Op deze manier kon iedereen naar hartenlust vissen en hoefde men niet eerder terug naar de haven te komen. Met het idee dat we de volgende dag uit konden slapen bleef het nog lang onrustig in Sudavik……Dit met speciale optredens van Zuiderbuur Peter met een cabaretvoorstelling waar Philippe Geubels bij verbleekt.
Zaterdag 25 juni
Om 08.00 uur vis lossen en boten aftanken zodat er later op de dag gelijk kon worden vertrokken naar volle zee. Maar voor dat het zover was hebben we met een aantal personen in de ochtend een route de toeristik gedaan in Sudavik. De leuke huisjes en het kerkje bekeken, stukje de bergen in gelopen, foto’s gemaakt en een bezoek gebracht aan het Artic Fox Centre. Deze opvang voor poolvossen wordt gerund door vrijwilligers en is leuk om te bezoeken. Bij aankomst werden we herkend als DE vissers en na een rondleiding hebben we dan ook toegezegd een lekker maaltje vis voor de vosjes af te komen geven.
Om 13.00 uur werd het diner opgediend zodat we de buiken goed konden vullen alvorens we de zee op gingen. Omstreeks 14.00 uur vertrokken we en na het vangen van wat aasvis werd direct doorgevaren naar stek 6. Zou het vandaag dan eindelijk gaan gebeuren? Omstreeks 17.00 uur lag het plastic in het water, laat die meters maar komen! Maar het bleef stil… heel stil. Tuurlijk werd er met regelmaat een kabeljauwtje tot 80 centimeter gevangen, maar de knoeperts bleven weg. Met twee boten uiteindelijk vijf grote van een meter + en drie bakken vol vis gevangen maar dit is niet wat het moest zijn op volle zee. Zondagochtend rond 04.00 uur de haven binnengevaren en naar bed, want om 07.00 uur ging tenslotte de wekker weer om te gaan lossen. s ’Morgens weer aangekomen bij de haven lag er een boot vol vis tegen de kade, de bakken vol maar ook de gangpaden. Jeetje wat een machtig gezicht, dit is waar je voor naar IJsland komt. Deze vissers hadden (achteraf gezien) de juiste keuze gemaakt en aan de andere kant op zee gelegen en werkelijk uren achter elkaar aan het takelen geweest met zeer veel mooie vissen. Tja typisch geval van op het juiste moment op de juiste plaats. Tijdens de weging bleek echter dat de zwaarste vis van ruim 18 kg toch op stek 6 was gevangen, door de Appie Heijn mannen Teun, Jan en Martin.
Zondag 26 juni
Na het lossen en wegen van de vis wordt het dagelijkse ritueel weer herhaald, wat zijn de weersvooruitzichten voor vandaag. Rens, Jarno, Bas en Peter lopen al door het huisje te ijsberen als de anderen terugkomen vanuit de haven. Binnengekomen wordt duidelijk dat pas laat in de avond de wind weg zal vallen en er naar de verre stekken op zee gevaren kon worden. Besloten wordt om na het avondeten rond 22.00 uur uit te varen. De rest van dag kon worden benut om boodschappen te doen/ te chillen en voor de liefhebbers.. vissen in het fjord. Een aantal rijden met de auto naar Isafjordur om boodschappen te doen, daar aangekomen spotten ze zelfs nog een zeehond in de haven. Altijd leuk om het tafereel van een jagende zeehond te aanschouwen waarbij hij van links naar rechts door de haven schiet op jacht naar zijn prooi.
Henry en Roddy kunnen het toch niet laten en pakken de boot om nog even te gaan vissen en er stond tenslotte nog een afspraak met de poolvosjes. Na vijftien minuten varen aangekomen op een mooie stek waar de fishfinder rood ziet van de scholen vis onder de boot. Makreellijntje aan de hengel laten zakken en de trillingen van de zenuwachtige koolvissen aan de paternoster verraden dat het hier werkelijk vol vis zit. Na een keer of zes ophalen hebben we een emmer vol met koolvis gevangen voor onze behaarde vrienden. Er worden zelfs wat makrelen gevangen, deze worden bewaard voor de nachtelijke vistrip. Vervolgens ons nog een paar uur vermaakt door te vissen met licht kunstaas, pilker/ Sandeel/ shad, en op deze manier volop kabeljauwtjes tot zo’n 70 centimeter gevangen.
Op de terugweg zien we drie grote cruiseschepen in de haven van Isajordur liggen met toeristen die vanuit hier diverse dagtrips maken. Na het aanmeren van onze boot, nemen we de verse vis mee naar het Artic Fox Centre. Daar aangekomen staan inmiddels drie bussen met nieuwsgierige cruisetoeristen te kijken hoe wij vakkundig de koolvissen in een plastic zak gooien. Helaas blijkt deze zak niet geheel bestand te zijn tegen deze duikende koolvissen, waardoor deze zich over het houten terras voor de ingang verspreiden. De daarop volgende enthousiaste opmerkingen over “wow big fish” ed. van de Amerikanen hebben we maar ter kennisgeving aangenomen en ze maar niet vertelt dat deze big fish eigenlijk gewoon aasvis is. Daarentegen waren wij wel verwonderd dat de vrijwilligers van het centre zeer dankbaar waren voor deze gift en een kopje koffie aanboden. Blijkbaar krijgt men in dit visland bij uitstek niet zo vaak vis aangeboden. Dus mocht je plannen hebben om een visreis bij Cordes Travel te boeken naar Sudavik, neem dan even de (kleine) moeite om een emmertje vis af te geven bij de poolvossen. Men is hier oprecht blij mee en het is een leuke ervaring.
Zondagavond 23.00 uur op weg naar stek 6, het water in het fjord ligt er rustig bij. Echter naarmate we verder richting zee varen wordt de deining steeds groter, maar we gaan door want de voorspellingen gaven aan dat het beter zou worden. Na een onrustige tocht van twee uur bereiken we met Kabeljoekelboot 1 en 2 de vislocatie. Onze schippers Henry en Eric hebben contact met elkaar en bespreken dat het eigenlijk helemaal niet te doen is. Met enige regelmaat kijken we tegen een muur van water tot wel 5 meter hoog waardoor het zicht op de andere boot wegvalt. Op dat moment komt ook Pimmetje Profish voorbij gevaren en geeft aan dat we hier met deze golven niets te zoeken hebben. Dan wordt het wijze besluit genomen om terug het fjord in te varen en richting haven te gaan. Helaas heeft er tijdens dit nachtelijke avontuur geen lijn in het water gelegen en hebben we een rondvaartboot gehad i.p.v. een visboot, maar veiligheid voor alles! Om 04.15 uur zoeken we onverrichte zaken het mandje op.
Maandag 27 juni
Na toch wel een teleurstellende nacht besloten we om rond 08.00 uur weer richting zee te gaan en te hopen dat inmiddels de deining minder was geworden, dit was tenslotte nog steeds de voorspelling. Eerst de boot weer afvullen met gasolie want het zou vervelend zijn om op zee met een lege tank te komen. Overeengekomen om eerst op stek 3 te gaan kijken en mocht het te doen zijn door te varen naar stek 7 en verder. De Kabeljoekels waren weer los, onderweg naar stek 3 zagen we de eerste spuiters al aan de horizon…. walvissen! Na een snelle inventarisatie zagen we rondom in het fjord op vijf plaatsen rugvinnen, staarten en spuiters bovenkomen. Altijd leuk als deze vriendelijke zeereuzen je komen begroeten. We hadden er deze week al meer gezien maar nu waren ze dichterbij zodat we van dit mooie schouwspel even konden genieten. Onze zeebioloog ArNOLdus aan boord merkte op dat deze walvissen hier niet voor niets zaten, ze zijn hier waarschijnlijk om te eten. Vol goede moed lieten wij de lijnen zakken op stek 3. Al snel hingen de eerste kabeljauwtjes aan de haak, maar waren niet van noemenswaardige grootte. Schipper Henry gaf aan dat door gingen varen naar stek 7 om te kijken of daar de grotere exemplaren rondzwommen. Onderweg hier naartoe zagen we nog twee boten aankomen.
Aangekomen op de visstek begint de kabeljauwHAKA, Peter de Viking pakt twee gaffen en slaat deze tegen elkaar in de lucht en roept ‘OE’ ‘OE’ ‘OE’. Later deze week worden deze kreten beroemd omdat het IJslandse voetbalteam op het EK in Frankrijk deze kreten van Peter over zal nemen in de volle stadions (zo dan weten jullie ook waar deze traditie vandaan komt).
Al snel blijkt dat de vis hongerig is in het gebied tussen de 7/ 7a en 9. CrazyDaisy/ Puffin/ Cutbait Herring/ Big Bob/ pilker/ Slim Jim het maakte niet uit wat eraan hing, de vis pakte werkelijk waar op alles. Het was echt een groot feest, het was zakken en hangen. Deze vakantie begint meer op werken te lijken op deze manier. Op sommige momenten baal je dan als je voelt dat het “maar” een kabeljauw van 60-70 centimeter is waar je dat hele stuk voor op moet draaien. Opeens begint d’n Peter te roepen g#@verdo@#e dit is een grote knoepert. Even daarvoor hadden we hem nog uitgelachen met zijn Puffin shad. Na een drill van tien minuten komt zijn varken bovendrijven en dekzwabber Henry helpt hem met het gaffen van dit prachtexemplaar. Het resultaat een mooie kabeljauw van bijna 16 kilo. Dit kon er weleens eentje zijn om mee te dingen met de dagprijs, even merken en apart bewaren. Nu kan ik doorgaan met alle vissen die we deze dag gevangen hebben maar dan zijn we nog wel even bezig. Alle vier hebben we deze dag onze meter+ kabeljauwen kunnen vangen en de bakken zaten aan het eind meer dan vol. Rond 17.00 uur, zullen we naar huis gaan werd opeens geopperd?? Ah toe nog 1 drift om deze geweldige week af te sluiten… was het antwoord. Nadat de boot voor de laatste maal gepositioneerd was werden de shads weer losgelaten. Een twintigtal vissen verder klinkt het …..foto! Een beetje beduusd staat Roddy met de dreg van een 500 grams pilker in zijn duim en zegt: “maak hier maar eens een foto van dit geloven ze nooit”. Na een kort fotomoment komen we tot de conclusie dat de weerhaak er toch echt nog doorgedrukt moet worden om de dreg door te kunnen knippen. Nadat dit gedaan is haalt Handige Henry een tang uit zijn viskoffer, helaas blijkt dat deze Actiontang niet bestand is tegen de geharde haak. Met als eindresultaat de mooie ronding van de haak in de tang. Zo komt er abrupt een einde aan deze laatste drift en wordt de terugkeer naar de haven ingezet. Met de haak in de duim leggen we 800 meter verder de boot naast die van Frank, Robbin, Rene, en Anthonie. Gelukkig was hier wel een goede tang aanwezig en kan de haak worden verwijderd, mannen bedankt! Een gratis tip van uw auteur: zorg voor een goede knijptang aan boord, je weet nooit wanneer je deze nodig hebt!
Terug richting de haven begon het bij de Belgische kabeljoekels Henry en Peter te kriebelen, ze hadden nog last van de EK koorts aangezien gisteren de Rode Duivels wederom gewonnen hadden, ditmaal met 4-0 van Hongarije. Getooid met Belgische vikingmuts en toeter heeft Peter op deze laatste visdag de aftocht geblazen. Bij de haven nog een aantal mooie foto’s gemaakt van de vissers met hun vangsten als aandenken aan helaas alweer de laatste visdag op deze toplocatie!
Na het eten is er dan de prijsuitreiking van de zwaarste vis van deze dag en die van de hele week. Peter (ditmaal zonder muts en toeter) loopt triomfantelijk met zijn vis naar de weegschaal, maar hij is geenszins zeker van een overwinning daar er deze dag verschillende mooie vissen zijn gevangen. Uiteindelijk blijkt zijn voorgevoel te kloppen en mist hij net een paar gram om ook een mooie Penn Sargus molen aan zijn collectie toe te voegen.
Hierna is het de prijsuitreiking van de zwaarste vis die deze hele week gevangen is. Cordes Travel heeft gezorgd voor mooie trofeeën voor de eerste drie prijzen. De zwaarste vis met een gewicht van 18,84 kilo deze week is gevangen door Martin, proficiat! Helaas dit jaar geen Kabeljoekels op het ereschavot, maar dat mag de pret niet drukken! De rest van de avond is met alle Kabeljoekels in stijl afgesloten met de nodige goudgele rakkers en een polonaise.
Dinsdag 28 juni
Vandaag dan toch een dag met gemengde gevoelens, het zit er weer bijna op. Het enige geluk is dat het weer vandaag zo slecht is dat we niet eens in het fjord hadden kunnen vissen, veel regen en wind. De vis van gisteren moet nog gelost worden, boot schoonmaken en aftanken en daarna koffers inpakken en het huisje schoonmaken. De rest van de dag rustig aan gedaan om ons uiteindelijk om 17.00 uur te melden op de luchthaven in Isafjordur. Alle 33 vissers zitten in de vertrekhal te wachten tot Raffie en Linda met de mededeling komen dat het vliegtuig vanwege de wind niet kan opstijgen vanaf dit vliegveld. Samen met Finnur is er een bus geregeld die iedereen naar het vliegveld in Bildudalur brengt. Kijk dat is wederom dat extra stukje service wat bij onverwachte gebeurtenissen toch snel en comfortabel voor de gasten wordt geregeld, TOP!
Na een mooie rit van ruim twee uur door de binnenlanden van IJsland kunnen we gelijk instappen in twee gereedstaande Fokkers. Deze rit met de bus was eigenlijk een bonus, op deze manier hebben we toch nog mooi iets van het binnenland kunnen zien. Omstreeks 21.00 uur komen we aan bij het hotel in Reykjavik waar we nog een hamburger naar binnen werken en gaan slapen.
Woensdag 29 juni
03.30 uur de wekker, opstaan, aankleden, koffers inladen en hup we gaan weer door naar het vliegveld. Na de laatste inkopen voor het thuisfront te hebben gedaan verlaten wij het mooie IJsland en gaan terug naar het kikkerlandje aan de Noordzee met de iets kleinere kabeljauwen. Nadat iedereen op Schiphol zijn bagage heeft ontvangen nemen we afscheid van een deel van de groep en keren wij met Team Profish in de luxe touringcar terug naar Brabant.
De Kabeljoekels kijken terug op een zeer gezellige en visrijke vakantie en weten zeker dat we nog eens terug zullen keren op IJslandse bodem. Cordes Travel en mede vissers bedankt voor de goede organisatie en gezelligheid! Wij Kabeljoekels roepen uit volle borst en twee vingers in die naase “ Ísland það er það!“ ofwel “IJsland dat is het!!“
De Kabeljoekels,
Rens, Jarno, Nol, Peter, Bas, Erik, Henri en ik als schrijver Roddy
TOT DE VOLGENDE KEER !!
