Sudavik, IJsland september 2022
Laat ik beginnen met het vertrek op Schiphol. Iedereen kent de beelden van de lange rijen en de lange wachttijden. Maar er is hoop. Op de Icelandair website staat dat er geen selfservice drop off voor bagage is op Schiphol maar die is er gelukkig wel. Wij waren ruim vier uur voor vertrek aanwezig en hadden thuis al ingecheckt. Omdat in de systemen bekend is dat je extra bagage hebt kan je bij de selfservice drop off al vier uur vooraf ook de extra labels printen voor al je koffers en ook voor je hengelkoker en die vervolgens naar het speciale afgifte punt voor ‘odd size’ bagage brengen. Zodoende konden wij vier uur voor vertrek aansluiten in de lange rij voor de security en waren één uur voor vertrek bij de gate. We hoorden dat 8 mensen op weg naar Bolungarvik de vlucht helaas hadden gemist wat natuurlijk enorm balen is voor hen.
Dan iets over het weer. Vorig jaar zijn wij ook in september gegaan maar pas nadat wij eens goed naar de weersstatistieken hadden gekeken. Verwacht je wellicht heel slecht weer die maand? Natuurlijk het kan stormen of zelfs al sneeuwen, statistisch is het zeker een prima maand. En dat bleek ook wel deze reis eind september. Wij hebben geen één dag slecht weer gehad waardoor wij vanuit Sudavik niet konden vissen. Wel kon je niet elke dag naar open zee maar de meeste dagen kon dat probleemloos. In elf visdagen hebben wij dus elf dagen gevist, hebben we in totaal twee uur regen gehad allemaal op één middag. En hebben we een aantal dagen de jassen uitgedaan omdat het gewoon zalig weer was. Het weer was soms zo mooi dat we geen drift hadden en dus maar gingen speedpilkeren of op roodbaars vissen omdat je helemaal stil lag dus makkelijk naar 100 meter kon afzakken met je pilkers.
Dit was onze vierde keer naar Sudavik en ons voornemen was variatie, anders vissen en proberen niet elke dag die bakken te vullen met kabeljauw. En die doelstelling is meer dan gehaald. Wilden wij graag kleine heilbotten proberen te vangen dat is gelukt op het grote 30/40 meter diepe stuk west van de Blauwe Bergen voor de haven van Isafjördur. Vier heilbotten in totaal van 54, 56, 88 en 90 cm. Gevangen allemaal aan de haviskeboom met een wapperlijn met een stuk koolvis erop.
Een andere doelstelling was schelvis want, zoals de meeste top koks terecht stellen, die is echt lekkerder dan kabeljauw. Schelvis zit ook op de vlakke zandgronden en op de bodem en op veel plekken heeft met name Guus uitstekend schelvis gevangen. Velen van tussen de 30/40cm die door de lokale bevolking als ‘de beste maat om te eten’ wordt omschreven. Wel een klusje om te schubben en dan op de huid bakken, verrukkelijk. En, schelvis is net als kabeljauw heel lang houdbaar in de vriezer en verliest niet aan kwaliteit.
Ook wilden we weer roodbaars vangen en ook dat is wederom gelukt. Geholpen door windstilte op de roodbaars hotspot bij ‘het wrak’ hebben we daar ook weer op toegeslagen. Roodbaars heeft heel stevig vlees en kan prima in de vriezer maar dan moet je wel binnen twee maanden opeten want dan verliest het aan kwaliteit. We hebben er maar een paar meegenomen dus.
Hoewel september niet de tijd van de zeewolf is vingen we, wederom aan de haviskeboom met een wapperlijn met filet, toch nog een aantal zeewolven ook voor de haven van Isafjördur waar we ook die heilbotten vingen. Voor zeewolf geldt hetzelfde als voor roodbaars, dat het vlees in de vriezer na twee maanden aan kwaliteit verliest. Wij hebben er één verorberd en voor de andere die wij gevangen hadden waren, net als voor de roodbaars, hongerige liefhebbers genoeg die zelf geen zeewolf of roodbaars vingen en wat anders dan kabeljauw als avondeten wilden.
Persoonlijk vind ik vissen met de haviskeboom een groot nadeel hebben en dat is dat kleinere kabeljauw vaak meteen het aas met de haak inslikt. Dat is dus enorm moeilijk onthaken. Ik koos dan ook vaak voor een pilker met daarop eventueel een stuk filet. Als je dat doet heb je ook zeker vis. Bananenpilkers doen het prima maar met een stuk filet erop zijn ze helemaal onweerstaanbaar voor veel vissoorten. Mis je wellicht wel die zeewolf of die heilbot maar dat is een keuze.
Maar goed, kabeljauw is niet aan te ontkomen in IJsland dus ook daarvan vingen we de nodige. Jeroen viste op zee met hele koolvissen aan een grote haak met een stinger en scoorde daarmee de twee grootste kabeljauwen van de reis namelijk één van 129 en één van 133 cm beide meer dan 22 kilo. Verder hadden we beiden een aantal meter plus vissen. Maar we hebben zoals gezegd niet veel specifiek op kabeljauw gevist want daarvan bakken vol vissen is niet echt moeilijk.
Wat heel leuk was om te doen was speedpilkeren op stek 6 op een vlak stuk van 40/50 meter diep. Bijna elke trek raak en telkens op een andere diepte en elke keer verrassend wat het was. Zo ving Guus op die manier zijn grootste schelvis van 69 cm maar tot onze stomme verbazing haalden we zo op die diepte ook een roodbaars omhoog. Maar ook een grote koolvis, de nodige koolvissen van 40/50 cm, schelvis en kabeljauw. Was enorm leuk om te doen want was dus steeds weer een verassing wat je had gehaakt. Jammer dat dit de één na laatste dag was anders hadden we dat zeker vaker gedaan, iets om te onthouden.
We hebben de laatste middag nog een uurtje in de haven van Sudavik gevist op platvis maar die waren er op één na niet!. Kan komen door de tijd van het jaar want de vorige keren dat wij dat deden was een andere tijd van het jaar. En de haven van Sudavik is flink uitgebaggerd en misschien heeft dat ook invloed? Waar je vroeger de platvis langs de kade zag liggen kon je nu de bodem niet meer zien.
Al met al, we hebben geen drie ton vis gevangen maar zoals hierboven staat was dat ook niet onze inzet deze reis. Anderen haalden drie/vier ton wel maar vooral dus kabeljauw. Maar belangrijker voor ons is dat wij al onze doelvissen hebben gevangen, vier heilbotten, veel schelvis, een lading roodbaars, wat zeewolf, één platvis in de haven, een aantal meter plus koolvissen en uiteraard de onvermijdelijke kabeljauw. Ook scoorden we op een ochtend bij de Blauwe Bergen ineens 18 makrelen van meer dan een pond elk die nu geduldig liggen te wachten om gerookt te worden. Al met al negen soorten vis dus.
Een tip. Ikzelf heb heel veel met de Penn in-line hengel gevist. Ik vind dat werkelijk fantastisch geen ogen en geen lijn om achter te blijven haken en veel minder kwetsbaar. Bevestig je leader met een FG-knoop aan de hoofdlijn (doen wij op alle hengels en gebruiken geen spelden met wartels meer tussen de hoofdlijn en de leader) en zet er een zachte kraal boven om te voorkomen dat je leader de in-line hengel inschiet en zo je top kan beschadigen. Ik viste thuis al vanaf een boot op makreel met die in-line hengel en met een paternoster met meerdere haken is het niet hebben van een lijn en ogen helemaal een pluspunt. Maar nu in IJsland heb ik bijna niet anders gebruikt, zelfs met speedpilkeren met een 400 grams pilker.
Wel heb ik de slinger van mijn rail, die je op twee standen kan zetten, op de grootste diameter gezet. Dat geeft een veel stabielere rail tijdens het indraaien. Laat je hengel iets voor je rail rusten op een natte (dan waait hij niet weg) driedubbel gevouwen handdoek op de rand van de boot en hou de achterkant onder je arm. Kan er niets gebeuren bij een onverwachte harde aanbeet en is heel relaxed vissen.
Zoals gezegd het weer was top en als kers op de taart hebben we ook nog drie onbewolkte nachten kunnen genieten van het noorderlicht waarvan vooral de eerste twee keer erg spectaculair. En logistiek was alles weer, zoals als vanouds bij Cordes Travel, prima in orde en niets op aan te merken.
En waarom Sudavik, zie ons verslag van 2021 https://cordestravel.nl/visreis-naar-ijsland-2021-guus ook op deze pagina.
Op naar 2023, we hebben alweer geboekt, uiteraard wéér terug naar Sudavik.
Jeroen & Guus
Accommodatie Sudavik IJsland >>>
