Reisverslag Vega Kystferie september 2017
Dit jaar is er besloten om eens richting Noord Noorwegen te trekken. Dus vertrokken we op 21 september 20.00 met de camper voor een trip van ruim 2200 km richting Vega Kystferie. Dit jaar met 6 man in een camper (ja ja klinkt inderdaad als) en 2 nieuwe Noorwegengangers met de vlieger.
Na wat strubbelingen bij de Noorse douane en een ongelukkig kusje van een andere camper kwamen we op 22 september rond 16.30 aan op Noors grondgebied. Gelukkig konden we onze reis voortzetten richting het noorden. Als je dan de volgende morgen uit het raam van de camper kijkt en ziet dat er sneeuw op de toppen ligt, dan krijg je het toch een beetje benauwd! En als zich dan ook nog een eland bedenkt dat ie wil oversteken voor onze camper krijg je helemaal last van hartkloppingen. Gelukkig bleef het bij dat beetje sneeuw op de toppen en een eigenwijze eland. Inmiddels waren we aanbeland op 23 september en zo’n 500 km verwijderd van onze eindbestemming. Na nog een laatste overtocht met de veerboot naar het eiland Vega kwamen we rond 12.00 aan op onze bestemming.
Uitpakken en hengels in orde maken duurde nog geen 2 uur, zo graag wilden we het water op om de boel eens goed te verkennen. Dit jaar met 2 boten van elk 80 Pk, die ons moesten brengen naar waar we maar heen wilden. Na wat tips en uitleg van de eigenaar over visstekken en de boten besloten we om vandaag binnen het fjord ons geluk te beproeven. Al snel kwamen we erachter dat dit jaar wel eens een leuke vakantie kon worden als het ging om de vangsten en afmetingen. Er werd echt van alles gevangen van kabeljauw tot lom en van leng tot roodbaars. En het voornaamste was dat alles toch wel mooi aan de maat was. Verzadigd, maar nog lang niet voldaan keerden we na een korte vistrip op deze eerste dag huiswaarts.
Zondag 24 september, nieuwe ronde nieuwe kansen. Nadat we vroeg uit de veren waren en een stevig ontbijt hadden genuttigd was het tijd om de boot op te gaan en richting de oceaan te varen. Maar niet voordat we een aantal driften hadden gemaakt binnenin het fjord. Daar werden reeds de eerste mooie kabeljauw gevangen en gedurende de dag werden ze ook alleen maar groter. Ook onze nieuwkomers Jerry en Robin kwamen goed aan hun trekken. Beide mooie formaten kabeljauw gevangen. Maar de klapper kwam in de namiddag voor Giel met een kabeljauw met een lengte van 125 cm en 18 kg. Na een mooi fotomomentje met zijn recordvangst is de vis gewoon weer teruggezet. Het eindresultaat van deze dag mag er zeker wezen. 31 stuks kabeljauw variërend van 70 tot 125 cm. Petje af trouwens voor onze fileerders, ze wisten hier ruim 31 kg filet uit te halen.
Maandag 25 september, weer een nieuwe dag op Vega. Het weer was goed en het zonnetje scheen, wederom een prachtige om te gaan vissen. Met goede moed vertrokken we richting zee. Na een korte tijd binnen het fjord gevist te hebben en een aantal mooie kabeljauw gevangen te hebben was het tijd om de oceaan op te gaan. Daar vonden we aan snel een goede stek voor koolvissen en mooie kabeljauw. Voor Jerry en Jos was er na de deceptie van gisteren een mooie kabeljauw en ook Giel kreeg een mooie aanbeet. Echter kan hij de vis niet binnenboord halen, want na een klein gevecht ging de lijn slap en was de vis weer richting de diepte. Jammer maar helaas. We eindigden de dag met nog een leuk cadeautje van onze Nederlandse buren. Ze hadden een koolvis gevangen van 120cm en ongeveer 17 kg. Hier mochten Erwin en Giel een mooi filetje van maken.
Dinsdag 26 september, na een goede nachtrust en goed ontbijt wederom vertrokken voor een aantal mooie visjes. We hadden het idee om met 2 boten eerst eens binnenin het fjord te proberen en vervolgens door richting de oceaan. Boot 1 ging na een aantal kleine vangsten van koolvis en roodbaars als eerste naar de oceaan en boot 2 zou dan later wel volgen. Echter rond 12.00 kregen we een ietwat verontrustend appje. Ik citeer, “We varen op 1/3 kracht terug, hebben motorschade”. Dit bericht kwam van de onze 2e boot. Na wat onderzoek kwamen we erachter dat er gevaren was via oude vaarroutes op de navigatie. Mensen voor ons hadden, waarschijnlijk ongeveer op dezelfde plaats, ook motorschade opgelopen en deze vaarroute hadden wij dus ook aangehouden. Met als gevolg een kapotte rotor en inlaat. Wat wel een wijze les voor ons is natuurlijk en ook een dure, voordat je begint te varen eerst andermans vaarroutes te wissen. En ook niet zomaar blind op de vaarroutes afgaan, gebruik je ogen. Door dit akkefietje was de dag voor boot 2 helaas voorbij.
Terug naar de onze boot waar gelukkig wel nog gevist kon worden. Buiten het fjord bleek het ook niet zo lekker te gaan met de vis, hier en daar wel een leuk kabeljauwtje of een koolvis, maar eigenlijk net te klein en zodoende besloten we terug het fjord in te gaan. We zouden dan van stek naar stek varen en kijken of we een goede drift konden maken. Totdat er iemand op het idee kwam om eens een stek van 160 m diep te proberen, dit bleek een gouden zet voor een van ons te zijn. Voor Robin brak er een spannend half uurtje aan toen hij eenmaal beneden was. Hij zat nog nauwelijks toen ineens de hengel krom trok, na een stevig gevecht kwam er een mooie kabeljauw boven van ruim 16 kg. Na een klein rustmomentje besloot hij het nog eens te proberen en wat denk je? Hij zat nog geen 5 minuten en wederom een kromme hengel. Ditmaal kwam er na een gevecht van ettelijke minuten een mooie heilbot aan het wateroppervlak. Dit alles gebeurde onder een strak blauw hemel en een wateroppervlak zo glad als een spiegel, waar wel degelijk van genoten werd.
Woensdag 27 september, we kozen er voor om de stek waar we gisteren geëindigd waren nog maar eens te proberen, al snel kwamen we erachter dat de vangst van Robin er vandaag niet echt inzat. Wie niet waagt wie niet wint. We trokken naar open zee en vingen daar wederom een aantal mooie kabeljauw. Helaas was de lom ook weer aanwezig en slonk onze voorraad aasvis door deze vis vrij snel. Nadat Erwin vandaag werd gekroond tot lommenkoning vonden we het tijd om een nieuwe stek op te zoeken. Die vonden we gelukkig ook. Echter een vis boven halen bleek nog knap lastig. Aanbeten te over en aasvis die helemaal vermorzeld bovenkwam, maar helaas zonder vis. We besloten wel om deze plek te markeren, want we wilden toch wel eens weten wat er ons vandaag het leven zuur maakte. Om de dag in stijl af te sluiten was er ’s avonds een ander fenomeen aanwezig. Een deel van onze groep had dit nog nooit gezien. Maar ik moet zeggen het was echt prachtig. Geweldig om eens een keer mee te maken, dat Noorderlicht.
Donderdag 28 september, alweer de laatste volledige visdag. Zoals ik hierboven al vermelde bleef de stek die we als laatste gisteren bezochte ons toch bezig houden. Na eerst wat aasvis gevangen te hebben voeren we door naar ons “mysterie point”. Niet lang nadat de lijnen beneden waren begon het geplaag alweer. Maar ditmaal kwamen de vissen wel mee naar boven. Zelf ving ik een leng van ruim een meter en een kleine doornhaai kwam ook nog eens boven kijken. Natuurlijk was vandaag ook ons lommeke weer goed vertegenwoordigd en ging de titel lommenkoning over van Erwin naar Erik. Het laatste woord was vandaag voor Erwin, met een kabeljauw van ruim 122 cm en 18 kg mocht hij deze dag afsluiten.
Vrijdag 29 september, de dag van ons vertrek. Onze vakantie op Mega Vega liep alweer ten einde en had toch wel een aantal hele mooie vangsten opgeleverd. We besloten om vandaag niet meer met de boot weg te gaan vanwege de harde wind die opgestoken was. Een deel van de groep zou al het materiaal gaan opruimen en 3 anderen had nog puf om het eiland te gaan verkennen. Als echte berggeiten werd de berg, die ze al een aantal de ogen uitstak, beklommen. En ik moet zeggen dit leverde een aantal mooie en spectaculaire foto’s op. Dit is tevens een echte aanrader voor als er een keertje niet gevist kan worden op dit prachtige eiland. Bovenop heb je een adembenemend uitzicht op het eiland.
Nadat de heren moe maar voldaan en veilig weer beneden waren gekomen was er een einde aan onze reis gekomen. Het was tijd om weer alles in te laden en richting het zuiden te vertrekken. We kunnen terugkijken op wederom een mooie visvakantie op Vega Kystferie, Noorwegen.
Via deze weg willen we ook Linda en Raffie van Cordes Travel bedanken voor wederom alle goede zorgen.
De groeten en tot volgend jaar,
De Limburgers
