Vissen in Noord Noorwegen bij Storekorsnes
Storekorsnes Noord-Noorwegen juli 2013
Eindelijk is het zover. We zitten in het vliegtuig onderweg naar Noorwegen. Een half jaar geleden had ik alle visspulletjes al klaar staan en dan begint het lange wachten maar nu is zover. Bestemming: Storekorsnes, Noord-Noorwegen. Visgenoten: Harrie, Peter en Jakob. Hetzelfde ploegje waarmee ik in 2011 het Penn IJsland-festival heb gevist. Toen waren bij toeval bij elkaar ingedeeld en het klikte zo goed dat we nu wederom samen op pad zijn. Mijn vurige wens: het vangen van een zeewolf. Harrie was vorig jaar ook al naar Storekorsnes geweest. Die zeewolven zijn daar een plaag vertelde hij. Daar moest ik dus naartoe. Zeewolf staat stijf bovenaan mijn targetlijstje. Naast zeewolf hoop ik op heilbot en lom want dat zijn ook nieuwe soorten voor mij. De rest is bonus, alhoewel dikke kabeljauw en grote koolvis mij ook wakker houden. Harrie heeft vorig jaar op deze plek maar liefst vier heilbotten gevangen en Peter is een heilbotspecialist dus de vangst van een heilbot moet er ook wel in zitten. De heenreis is een milde kwelling. Op de luchthaven van Oslo moeten we 5 uur wachten op onze vervolgvlucht naar Alta. Pas om tien uur ‘s avonds zitten we in ons huisje. We maken vast wat spulletjes in orde maar vermoeid als we zijn besluiten we het de volgende ochtend af te maken voordat we het water op gaan.
Vrijdag 12 juli: om tien uur varen we de zee op. Er staan witte koppen op de golven en we proberen het eerst vlak buiten de haven. We vangen alleen wat kleine gulletjes alhoewel Peter een flinke vis verspeeld. Vanwege de wind varen we naar de overkant waar we in de luwte kunnen vissen maar dit is geen succes. Tot overmaat van ramp verliezen we ook nog de driftzak van Harrie, de musketonhaak blijkt finaal uitgebogen. Gelukkig blijkt er nog een kleine driftzak in de boot te liggen. We varen naar een ondiepte gemarkeerd door een grote ijzeren paal die bekend staat als een zeewolfstek. De wind is ondertussen nog verder aangetrokken. Als eerste sta ik met een kromme hengel en schreeuw het uit van vreugde als de eerste zeewolf van mijn leven aan boord komt. De eerste target is binnen! Blijkbaar heb ik me iets teveel opgewonden want na het fotograferen en terugzetten wordt ik opeens zeeziek en we besluiten dan ook om maar naar de haven terug te gaan. Na het avondeten gaan we weer het water op. De zee is ondertussen vrij kalm geworden.
Ideaal visweer, in het zonnetje kunnen we heerlijk de ene na de andere drift maken. Dan haakt Jakob iets groots, de slip maakt overuren. Even later komt er een bruine schim omhoog, heilbot! De vis duikt weer de diepte in maar terug aan de oppervlakte gooit cowboy Harrie vakkundig de lasso om de staart en de eerste heilbot is een feit. Wat een vis, 120 cm! Niet slecht voor een eerste heilbot. Jakob legt zijn hengel op het verhoogde zitgedeelte achter in de boot en hoe het kan, Joost mag het weten, maar opeens ligt zijn hengel overboord. Een prachtige 30 lbs. Penn Overseas met een Penn Atlantis 5000 molen twv 300 euro zinkt naar de zeebodem. Een flinke domper op de feestvreugde. Om middernacht meldt Jakob dat hij 67 is geworden en om 0.04 uur komt het eerste verjaardagcadeautje. We zingen: “Lang zal hij leven” terwijl hij met een kromme hengel staat en er uiteindelijk een kabeljauw van 104 cm aan boord komt. Ik vang ook nog eens de enige lom van de dag dus is ook de tweede target al een feit. We stoppen om 1.30 uur en om 2.30 uur rol ik mijn bed in. De zon schijnt nog steeds….
Zaterdag 13 juli: Het is rustig en bewolkt. Om 11 uur varen we de haven uit. We proberen het bij de ingang van een fjord. Bij Storekorsnes komen vijf fjorden samen. Vergelijk het met het middelpunt van een zeester. We zitten al snel tussen de duikende meeuwen. Je voelt de koolvis tegen de lijn aantikken. We vangen kabeljauw, koolvis en zeewolf. Ik ben heel tevreden met de een kabeljauw van 98 cm en een heel grote krab vol met stekels. Jakob haalt een grote zeewolf omhoog die alleen het staartje van de shad in zijn bek heeft en pas na enig aandringen wil het loslaten. ’s Avonds is het windstil en er is weinig stroming. We krijgen nauwelijks beet. Toch weet Harrie een heilbot van 85 cm te vangen en Peter verspeelt een kleiner exemplaar naast de boot. Na afloop smaakt de rum met cola mij goed. Om 2.30 uur rol ik weer mijn bed in.
Zondag 14 juli: regen, regen en veel wind. We besluiten dan ook om uit te slapen. Om 12.00 uur gaan we toch maar het water op. Vanwege de golven vissen we vlakbij de haven. Op 18 meter diepte denk ik een kabeljauw(tje) gehaakt te hebben maar toch mijn grote vreugde komt er aan de pilker een heilbotje van 52 cm omhoog. Mission accomplished, ik heb de drie soorten van mijn targetlijstje gevangen! We vissen vrolijk door en vangen niet veel maar wel groot. Allemaal kabeljauw van rond de 90 cm plus nog twee kleine heilbotjes. Dan krijg ik een droge tik, ik sla aan maar mijn hengel staat monotoon krom. Ik laat de hengel zakken en tik weer omhoog; hetzelfde resultaat. “Ik zit vast aan de grond”, zeg ik tegen Jakob. Ik ben echter nog niet uitgesproken of mijn molen explodeert. 10, 20, 50 meter wordt van de molen afgerost en de heilbot gaat maar door. Pas als er een 100 meter van de molen af is, weet ik de vis te stoppen. Harrie heeft ondertussen de motor gestart en vaart langzaam achter de vis aan. De dril lijkt eeuwig te duren. Als ik 10 meter wint, trekt de vis het er zo weer vanaf. Dan komt het moment dat ik de vis los voel komen van de bodem. Na een half uur komt de vis voor het eerst aan de oppervlakte. Cowboy Harrie slaat meteen toe en de heilbot slaat het water tot schuim. Ik verwacht elk moment dat Harrie met lasso en al overboord gaat maar vloekend en tierend houdt hij stand en met drie man trekken een heilbot van 145 cm aan boord.
Ik kan het niet bevatten, wat een dril, wat een vis! Na het fotograferen en terugzetten heb ik zeker een half uur voor mij uit zitten staren om de emotie te verwerken Als klap op de vuurpijl vangt onze nestor Jakob ook nog een moddervette kabeljauw van 112 cm. ’s Avonds gaan we weer het water op, de wind zwakt af en de zon schijnt. Het is echt mijn dag want ik vang aan de rippleshad nog kabeljauwen van 111 en 103 cm. Iedereen vangt mooie kabeljauwen van 75 tot 95 cm en Peter vangt ook nog een heilbot van 75 cm.
Maandag 15 juli: We vissen wederom een middag- en avondsessie. s’ Middags vangen we kleine kabeljauw tot maximaal 60 cm, diverse lommen en een enkele zeewolf. Het is prachtig weer en we vissen in onze sweater. s’ Avonds is het compleet bal. We vangen allen dikke kabeljauwen van 90+ formaat. Peter verbetert zijn P.R. tot 105 cm; een vis van 14 kilo. Jakob vangt twee biggen van 109 en 110 cm. Wat een feest, echt niet normaal!
Dinsdag 16 juli: Afgelopen nacht was het nog rustig, nu is er weer een ruige zee die ons noodgedwongen onder de kant houdt. We zien weinig actie. Harrie vangt nog wel een kabeljauw van 94 cm en Jakob slaat weer eens keihard toe met een prachtige heilbot van 111 cm. Peter vangt ook nog een mooie koolvis van 65 cm. s’ Avonds treffen we in de haven een Noorse visser die net zijn drijfnetten heeft gecontroleerd. Op de steiger liggen twee zalmen van om de nabij de meter. Wat een schitterende vissen. Maar goed, de nabij gelegen Alta is niet voor niets de beste zalmrivier van Noorwegen.
Woensdag 17 juli: Het kan verkeren zei Bredero. Vandaag is het weer raak. We vangen vooral s’ ochtends allemaal weer flinke kabeljauwen. Het is de dag van Peter. Hij vangt onder andere kabeljauwen van 100 en 107 cm. Die laatste vis is moddervet en weegt maar liefst 15,5 kg. ’s Middags besluit ik om naar de haven te gaan op jacht naar klein gespuis. Alles is welkom. Ik vis met twee lichte hengeltjes en als aas een flintertje koolvis. Al snel komt er een koolvisje omhoog maar omdat de ferry komt aanmeren moet ik noodgedwongen uitwijken naar de zijkant van de steiger. Er komt daar alleen een wijtingkje omhoog. Als de ferry vertrekt, loop ik weer naar de kop van de steiger en gooi uit in het nog nakolkende water. Meteen is het raak. Wat is dit? Het 40-grams hengeltje buigt als een hoepel, lijn wordt van de molen getrokken. Wat heb ik nu weer gehaakt? Tot mijn verrassing komen er drie koolvissen tegelijk omhoog. De grootste is 44 cm en dat op haakjes nummer 10! De avondsessie levert geen hele grote vissen op maar we vangen tot weer kabeljauw tot 85 cm en Peter scoort ook nog een heilbot van 84 cm. De wind valt weg en met een zonnetje driften we over het fjord en genieten we voor het laatst van de ondergaande zon die net achter de bergen verdwijnt.
Donderdag 18 juli: We vissen deze dag tot drie uur s’ middags. Daarna gaan we inpakken want de vrijdag moeten we om vijf uur in de ochtend naar het vliegveld. Jakob vangt nog een heilbot van 75 cm, Peter en Harrie vangen meterkabeljauwen van 105 en 102 cm. Totaal hebben we deze week 11 heilbotten gevangen waarvan drie boven de meter (111, 120 en 145 cm) en minimaal drie verspeeld. Opvallend genoeg werden de twee grootste heilbotten gevangen op een 300 grams bananenpilker. Ook vingen we elf meterkabeljauwen en van de exemplaren van tussen de 90 en 100 cm ben ik de tel kwijtgeraakt. Daarnaast vingen we allemaal ook mooie lommen en zeewolven. De heilbot van 145 cm was de vangst van mijn leven. Ik heb in Spanje meerval van over de twee meter gevangen maar nog nooit heeft een vis of een dril zoveel indruk op mij gemaakt als deze heilbot. Hier zal ik nog maanden van nagenieten !
Ronnie van Beem
Accommodatie: Storekorsnes
