Vissen Madagaskar een top visreis
Extreme Emotions, dat is de slogan van de partner waarmee Cordes Travel samenwerkt in Madagascar, en eerlijk gezegd dit is een perfect beschrijving in 2 woorden van onze vistrip daar!
Om te beginnen is trip eigenlijk niet het juiste woord, omdat het eerder lijkt op een expeditie. Deze begon voor mij en mijn vismaatje Benny op 2 januari 2023 in de luchthaven van Frankfurt, vanaf hier begon de 15u durende reis bestaande uit 2 vluchten en een overstap in Ethiopië naar Madagaskar. Niet verkeerd om net na de feestdagen het koude grijze België in te ruilen voor z’n tropische bestemming.
Wij waren 2 dagen vroeger vertrokken dan onze 6 andere Zweedse vis collega’s, zo hadden we alvorens de effectieve visexpeditie eerst 2 dagen om te bekomen van de reis en het eiland een beetje te verkennen. Dit laatste bleek echt wel de moeite, we hebben 1 dag een lokale gids met driver geboekt en zij hebben ons z’n beetje laten zien wat de Nosy-Be te bieden heeft op gebied van fauna en flora en hoe de plaatselijk bevolking er leeft. Madagaskar is één van de armste landen ter wereld, de plaatselijke bevolking leeft er dan ook van dag tot dag.
Het is indrukwekkend hoe ze ondanks de beperkte middelen die ze tot hun beschikking hebben toch alles voor elkaar krijgen. De natuurlijke hulpbronnen helpen ook wel een handje, het klimaat in combinatie met de vruchtbare grond zorgen ervoor dat Nosy-Be beschikt over een overvloed aan vers fruit; bananen, kokosnoten, ananas, lychees, vanille zijn maar enkele van de soorten die volop beschikbaar zijn. Komt nog bij dat deze groene oase omringt wordt door een koraalzee die bruist van het leven, de witte stranden maken het plaatje compleet. De plaatselijke bevolking en de vele exotische diersoorten maken uiteraard rijkelijk gebruik van deze natuurlijke rijkdommen. Dus hoewel het materialistisch een heel stuk minder is als bij ons wordt er gelukkig geen hongergeleden.
De eerste 2 dagen zijn dan ook voorbij gevlogen en al snel werd het tijd om naar de haven te vertrekken. Bij aankomst hadden we meteen door dat we het meeting point hadden bereikt want de 2 witte visboten Ying & Yang lagen netjes tegen de stijger op ons te wachten. Ze zagen er geweldig uit, lange behoorlijke smalle visboten met volop ruimte om vooraan te werpen en achteraan te jiggen, voorzien van voldoende hengelhouders en opbergmogelijkheden. Het zien van zulke goede uitgeruste vismachienes op z’n locatie toveren instant een grijns op mijn gezicht!
Wat later kwamen onze Zweedse collega’s aan samen met onze gids/begeleider van Nordic Sea Angling/Tropical Sea Angling, wel bekend van een aantal Noorse accommodaties, Erik Axner. Zij kwamen recht van de luchthaven dus konden eerst wel een verfrissend drankje gebruiken. In de plaatselijk bar van de haven werd even kennis gemaakt en Erik informeerde ook hoe de komende 6 dagen z’n beetje gingen verlopen. Ondertussen werd de bagage op de visboten geladen en daarna was het tijd om voor 6 dagen afscheid te nemen van de vaste grond onder onze voeten. We ging aan boord van de visboten en de 2 buitenboordmotoren van elk 250 pk mochten aan het werk, na z’n 2 uur varen en net voor het donker kwamen we aan bij een baai.
Hier lagen onze moederschepen te wachten. Dit waren 2 catamarans elk voorzien van keuken, 4 slaapkamers en 2 badkamers. Natuurlijk is alles op z’n catamaran compact en basic, maar alles is er aanwezig en er is niets tekort. Het was dan ook behoorlijk hectisch toen wij allemaal tegelijk op 4 vierkante meter onze materialen gingen uitpakken en hengels op tuigen. Nadat dit achter de rug was en iedereen zijn spul op orde had werden we verwent met een heerlijke welkomstmaaltijd, daarna nog een drankje en het bed opzoeken want morgen gaat het dan eindelijk echt beginnen! We slapen dus op de Catamarans en vissen vanaf de snelle boten, overdag varen de Catamarans dan achter ons aan, zodat we niet ver hoeven te varen naar de stekken, een drijfend hotel kun je zeggen.
De volgende ochtend net het ontbijt stapte we terug over op de visboten en scheurden we over de Indische oceaan naar de eerste stek. Omdat we op het water slapen zijn de stekken nooit veraf, 90% van de vistijd (z’n 11 à 12u per dag) ben je dan ook bezig met vissen. De eerste 2 dagen zouden vooral stekken om te jiggen worden bezocht, hoe verder we richting noorden gaan hoe meer het zou overgaan naar werpend vissen.
Jiggen is een techniek waarbij je relatief veel aanbeten krijgt en er enorm veel vissoorten naar boven komen, maar het gemiddeld formaat ligt over het algemeen wat kleiner. Echter er is steeds de mogelijkheid om elk moment een monster te haken, de grote kunst is om net deze ook in de boot te krijgen. De vissen die hier zwemmen zijn voorzien van kracht, snelheid en sommige met scheermes scherpe tanden, het koraalrif waarboven je vist vormt de ideale vluchtroute. Ik zelf heb deze reis z’n 5 tal keer een echt grote vis gehaakt tijdens het jiggen en heb er daarvan geen enkele in de boot gekregen.
De kevlar lijn van de assist haak werd een keer doorgesneden, overschakelen op 70 pond 7×7 staaldraad bracht ook niet de gewenste oplossing want deze werd ook doorgebeten/stuk getrokken, de 1 mm nylon voorslag begaf het een keer door toedoen van het rif/tanden enz. Ik was ook zeker niet de enige die met dit probleem te maken kreeg. Er werd regelmatig eens gevloekt in diverse talen en de crew op de boot had het soms best druk met herstellingswerken uit te voeren bij iedereen. Het was echter niet al kommer en kwel hoor, er is de eerste dag best veel gevangen.
Het was echt genieten van de snoeiharde aanbeten en verschillende soorten prachtig gekleurde sterke vissen die boven kwamen bij iedereen. De sabotage en het aanvaarden dat de vis soms ook als winnaar uit de bus komt hoort er hier nu eenmaal bij. Jammer genoegd geld wel hoe groter de gehaakte vis hoe meer kans dat deze uiteindelijk aan het langste eind zal trekken. Paul onze Zweedse collega was vandaag koploper wat mooiste vangst betreft, hij wist een discutie met een circa 20kg zware groeper te winnen.
Zo vloog al jiggend onze eerste dag voorbij, en toen de zon stilletjes verdween in de zee was het tijd om richting catamaran te gaan. Deze lagen voor anker in een prachtige baai, snel deden we een zwembroek aan en deden in de laatste minuten daglicht nog een plonsje in zee. Het water was heerlijk van temperatuur en zo kon je ineens de zonnebrand goed afspoelen. De crew op de boot was ondertussen een deel van onze gevangen vis aan het omzetten tot heerlijke sashimi, deze lieten we ons uiteraard samen met een frisse gin-tonic goed smaken. Vervolgens volgde nog een hoofd en nagerecht en toen de magen helemaal gevuld waren werd er onder een pikdonkere sterrenhemel nog even naverteld over de avonturen van de dag. Tja, leven zoals God in Frankrijk zoals ze zeggen in België!
De 2de dag begon zoals net zoals de eerste, na het ontbijt en overstappen in de visboten waren we binnen 5min op de stek en kon het vissen opnieuw beginnen, tijdens de voormiddag bleek de vis niet al te actief maar namiddag kwam de beet er goed in, de jigs werden beneden vrolijk gegrepen en weer kwam er een heel kleuren pallet aan vis boven. De laatste uren van deze dag zette de boot koers naar een enkele rotspartijen en de kapitein riep “casting”. Dit klonk voor mij als muziek in de oren want dat is toch wel mijn persoonlijk favoriete visserij. De poppers en stickbaits en vlogen richting rotsen en we maakten worp na worp, actie was schaars, zo nu en dan een volger maar echte aanbeten bleven uit.
Blijven volhouden was de boodschap want ik weet uit ervaring van andere trips dat het vroeg of laat toch moet gebeuren. Zo ook deze keer, terwijl de schemer al wat insloeg en de twijfels hoe langer hoe meer de kop opstaken werd mijn popper met groot geweld vanuit de diepte geattaqueerd. In een fractie van een seconde ging de hengel hoepel rond en begon de slip te zingen. Na de eerste run, kreeg ik kans om wat lijn terug te winnen en konden we beginnen aan een partijtje touwtrekken. Deze keer eindigde het gevecht in mijn voordeel en wist een GT van circa 25kg te landen, hiermee was meteen ook mijn doelstelling voor deze reis gehaald dus al wat nu nog volgde zou pure bonus wezen!
Dag 3 en 4 stonden visten we vooral in de omgeving van de drop off, dit is de zone waar de kans het grootst is om grote vis te haken. Echter zowel fysiek als mentaal is dit een zware visserij. Je moet gewoon in de open zee gooien en blind vertrouwen hebben dat er vroeg of laat wat gaat gebeuren. Dit kan soms lang duren maar de concentratie moet altijd 100% zijn want een aanbeet komt altijd uit het niets en is snoeihard. Als je dan toch die verlossende aanbeet weet uit te lokken krijgt je meteen te maken met een nieuw probleem. De GT heeft een enorm harde bek waarin de haken zeer moeilijk doordringen dus de hookset moet echt keihard en stevig zijn, anders is het vaak kans verkeken.
Dit gebeurde me helaas te vaak, de teleurstelling is dan ook enorm wanneer je na uren gooien eindelijk een gigantische splash krijgt even de vis voelt en de lijn meteen terug slap valt. De helende woorden van de kapitein zoals “that was a verry big GT!” of “I saw him, it was a doggy!” maken het op die moment ook niet minder zuur. Zulke momenten zijn nu eenmaal onvermijdelijk bij deze visserij en horen bij de Extreme Emotions. Je kan niet anders dan je verlies aanvaarden, opnieuw beginnen en jezelf overtuigen dat het de volgende keer anders zal wezen.
Een perfecte demonstratie kregen we van Erik op dag 3, hij zag in een flits dat op z’n 10 meter van de boot een GT in rechte lijn naar zijn popper spurtten, milliseconden later volgde een enorme splash waarbij de rest van de boot aan de grond genageld stond en niet wist wat er gebeurde. Erik zelf bleef ijzig cool, liet de vis de lijn strekken en zette zelfzeker, onder een belachelijk zware drag de haak. Hij werd meteen 2 stappen naar voor getrokken en wist zichzelf te verankeren met zijn knieën tegen de rand van de boot. De vis deed nog een poging om onder de boot te gaan richting de schroeven maar Erik en kapitein hielden het overzicht en werkte perfect samen. De GT werd wat later op de schoot van Erik gezet voor de foto! Dit is een ideaal voorbeeld hoe je moet handelen, zelfzeker, koelbloedig en met perfect gevoel voor timing!
Op dag 4 had Benny de visserij goden aan zijn zijde, na het starten van de visdag werd zijn popper al vrij snel van het oppervlak geharkt gevolgd door een enorme run. Het bleef even een mysterie wie de verantwoordelijke was, en terwijl Benny volop aan de bak was werd door de rest druk gespeculeerd om welke soort het zou kunnen gaan. Tijd bracht raad want er verscheen plots een geelvintonijn van z’n 30kg langs de boot. Deze werd vakkundig geland en iedereen aan boord was mega gelukkig niet alleen omdat we Benny zijn allereerste yellowfin gunde, maar vooral omdat we wisten wat dit ging beteken voor het avond eten later op de catamaran ==> top kwaliteit sashimi!
Dag 5, de voorlaatste dag werd stilletjes aan al vissend terug zuidwaarts koers gezet terug richting Nosy-Be, dus de visserij ging opnieuw meer in de richting van jigging. In de voormiddag gebeurde er weinig maar in de namiddag kwamen we terecht in een gebied met veel activiteit, overal was baitfish en bonito’s aan het jagen. We vingen er al snel één op de jig en deze werden door de crew voorzien van een grote haak en weer overboord gezet. Ondertussen werden er op de jigs weer de nodig vissen gevangen en verspeeld.
Benny wist de grootste te vangen, een mooie GT van z’n 15kg, terwijl we deze aan het fotograferen waren begon de reel van de live bait hengel te gieren. Een marlijn had de bonito genomen maar ook deze wist zich tijdens het aanslaan van de haak te ontdoen. Een nieuwe bonito werd overboord gezet en ook deze werd gegrepen, dit keer werd de vis wel gehaakt. 1 van de Zweedse collega’s kreeg de eer om hem binnen halen, na een heftig gevecht verscheen een rif haai langs de boot. Te gevaarlijk om binnenboord te halen, dus even foto langs de boot en opnieuw de diepte in. We hadden natuurlijk viel liever een prachtige marlijn willen zien maar zo kregen we toch nog een beetje troostprijs. Zo kwam ook aan deze dag een einde, en later op de catamaran werd sportief een extra glaasje gedronken op de gezondheid van de ontsnapte marlijn.
Dag 6 onze laatste dag visten we onze weg verder richting Nosy-Be, s’ morgens begonnen we nog even met popperen en kreeg we enkele aanbeten van king makrelen, maar deze beesten gehaakt krijgen is al de hele reis een onbegonnen zaak geweest. Ze springen meters het water uit en katapulteren daarbij gewoon de popper de lucht in. Trouwens ook op de jig zijn zij samen met baracudda’s het meest verantwoordelijk voor het doorbijten van leaders en assists hooks. Dus ook deze keer bleef het bij gemiste aanbeten. Daarna hebben we de terugreis verdergezet met diverse stops boven koraal riffen maar buiten een kleine groeper soort (groeper de café) die regelmatig boven kwam bleef het stil.
In de late namiddag bereikten we ons hotel op Nosy-Be en werd we afgezet op het strand van het hotel. Na 6 dagen kregen we terug grond onder de voeten en nam iedereen de tijd om terug contact op te nemen met het thuisfront want gedurende de vistrip ben je volledig gedeconnecteerd, er is geen enkele vorm van gsm-ontvangst. Daarna verzamelde iedereen in het restaurant voor het laatste avondmaal, ondertussen werd er druk verteld over de beleefde avonturen en werden er weer voorzichtig plannen gemaakt voor een volgende trip. Volgende dag rustig ontbijten, inpakken en om 3u in namiddag transfer richting luchthaven voor de terugreis. Deze verliep net zoals de heenreis zonder problemen, en voor we het wisten stonden we weer terug in het grijze koude België.
Conclusie: Dit is een top trip geweest, het is daar echt een paradijs wat natuur en wildlive betreft, de plaatselijke bevolking verwelkomt je met open armen en eigenlijk verdienen ze meer aandacht vanuit toeristisch oogpunt. Jaarlijkse vliegen duizenden toeristen er voorbij op weg naar het bekende Mauritius en ik ben ervan overtuigd dat Nosy-Be minstens evenveel te bieden heeft.
Het 6 daagse verblijf op de catamaran is een unieke belevenis, je verblijft telkens in een andere idyllische baai. Het is allemaal wel compact en de sanitaire voorzieningen zijn basic maar mensen met een beetje kampeer gevoel zullen hier zeker geen probleem mee hebben. Het eten is er trouwens geweldig, vooral als je s’ avonds verse zelf gevangen vis op je bord weet te waarderen ga je hier de vingers aflikken.
Wat visserij betreft kunnen de soorten jagers hier hun hartje ophalen er komt van alles en nog wat aan boord in alle maten en kleuren, ik heb minstens wel 20 verschillende soorten tropische vissen gezien, teveel om allemaal op te sommen. Voor de specimen hunter die voor de grote target vissen wil gaan liggen er ook uitdagingen voor het grijpen. De crew brengt je naar plekken waar de meest tot de verbeelding sprekende monstervissen zwemmen, massieve GT’s, dogthooth/yellow tuna’s, groupers, sailfish, barracuda, wahoo, marlijn enz.
Maar het is de visser die het uiteindelijk moet doen en de enige manier is door vol te houden en op elk moment voorbereid te zijn op een furieuze aanbeet. Enkel dan heb je een kans om samen met die droomvis op de plaat te gaan. Hier zit dan ook voor mij persoonlijk een beetje de zure nasmaak van deze trip, ik heb deze week teveel grove vissen verloren. Moest ik deze trip nog een keertje doen met de opgedane ervaring en enkele detail aanpassingen in materiaal zou het rendement stukken hoger liggen denk ik. Dus heel misschien is er een kans dat Madagaskar nog een deel 2 krijgt …
Erik en uiteraard Cordes Travel bedankt voor deze geweldige visreis, tot de volgende keer !
Wim Verellen
(Madagaskar zit helaas niet meer in het programma van Cordes Travel)
