Visreis naar Noorwegen Vesteralen

Onze visreizen in Noorwegen met Cordes Visreizen

Vanaf mijn jeugd was ik al een fervent visser. Uren en dagen bracht ik door aan de waterkant, met niets anders dan rust, spanning en de hoop op een mooie vangst. Maar zoals het leven gaat: je wordt ouder, krijgt kinderen, en je werk neemt steeds meer tijd in beslag. Vissen verdween langzaam naar de achtergrond. Je sociale leven verandert, de mensen om je heen ook – en de hengel bleef vaker in de schuur staan.

Totdat een oude vriend, die jaarlijks naar Ierland ging om op zee te vissen, me bleef vragen om mee te gaan. Tien jaar geleden zei ik eindelijk “ja”. We trokken samen naar de zuid-, west- en noordkust van Ierland en beleefden mooie visdagen – soms met spectaculaire vangsten, maar vaak ook met uitdagend weer. Het was een nieuw avontuur, een herontdekking van een oude passie.

Jaren later veranderde onze focus. Mijn vriend zat steeds vaker op YouTube te kijken naar video’s over zeevissen in Noorwegen. Op een dag kwam de aap uit de mouw: dat wilde hij ook graag doen. Ik ben gaan zoeken, en al snel kwam ik uit bij Cordes Travel visreizen. Wat opviel was hun professionele aanpak, duidelijke informatie en persoonlijke betrokkenheid. Onze eerste reis werd geboekt: naar “Nappstraumen” in Noorwegen, met vier personen. Vooraf kregen we in Zeeland uitleg van Raffie, namen daar het huurmateriaal mee, en vertrokken richting het grote onbekende.

Alles was nieuw voor ons: zelf varen, zelfstandig op zee vissen, navigeren, en omgaan met Noorse weersomstandigheden. Het weer zat tegen, de fjorden konden we nauwelijks uit – maar wat een belevenis. We leerden ongelofelijk veel, maakten fouten, betaalden leergeld, maar vingen tóch vis. De honger naar meer was aangewakkerd. We wisten: dit is pas het begin.

Toen sloeg het noodlot toe. Eerst kwam corona, alles werd uitgesteld. Niet veel later kregen we het nieuws: mijn vriend was ernstig ziek – ongeneeslijk. Zijn laatste wens? Nog één keer vissen in Noorwegen. Tegen alle logica in, en ondanks alle restricties, gingen we het regelen. En opnieuw was het Cordes Travel Visreizen die ons hierbij hielp. Linda en Raffie waarschuwden ons eerlijk voor de risico’s, maar dachten ook mee in oplossingen.

Precies in de week dat de grenzen weer open gingen, konden we vertrekken. We vlogen met drie groepen – de andere twee groepen kregen hun papierwerk niet op orde en werden tegengehouden bij de douane in Oslo. En zo stonden wij alleen in Nappstraumen. We hadden fantastisch weer, een prima boot, en ondanks de beperkte visuren (vanwege de gezondheid van mijn vriend) beleefden we een van de mooiste weken van ons leven. We vingen goed, genoten met volle teugen, lachten en deelden alles. Enkele maanden later overleed mijn vriend.

Vissen had voor mij op dat moment zijn betekenis verloren. Maar onze twee visvrienden dachten daar anders over. Kort na de crematie kreeg ik een vraag van zijn vrouw: of ik een deel van zijn as wilde uitstrooien in Noorwegen – zijn laatste wens. Natuurlijk kon ik daar geen nee op zeggen. Zonder iets te vertellen aan de twee anderen en later een derde vismaat, regelde ik via Cordes een nieuwe reis – dit keer naar “A Rorbuer”. Ze wilden uiteraard meteen mee.

Ook deze reis werd er één om nooit te vergeten. Het weer werkte mee, de visserij was top, en op de laatste dag – met windstil weer – maakten we tijd voor het moment van afscheid. In het zicht van de haven legden we een tafel aan boord klaar, bedekten deze met een kleedje, staken kaarsjes aan, en plaatsten een klein, gevouwen kartonnen bootje met daarin het potje met as. Pas toen vertelde ik mijn visvrienden wat ik ging doen. Met een verhaal, een liedje (“Adios Amigo” van Jim Reeves) en een stille ceremonie lieten we het bootje zachtjes te water. Alles werd vastgelegd op video voor zijn vrouw, kinderen en familie. Een onvergetelijk moment.

Na die reis dacht ik: nu is het klaar. Maar vissen – zeker in Noorwegen – kruipt onder je huid. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De visgroep bleef hecht, ondanks dat we 4 totaal verschillende personen zijn. Een dokter die heel goed kan koken, een kerel die super handig is met hengels, lijnen en haken en alle andere zaken, een kerel die heel goed kan afwassen en zelf mag ik altijd alles regelen, varen en boodschappen doen. We spraken over een nieuwe bestemming. Dit keer werd het “Vesterålen”, nog noordelijker. Opnieuw regelde Cordes alles tot in de puntjes. Het huis was ruimer, met vier slaapkamers en drie badkamers. Het ontbijt was inbegrepen en ’s avonds maakten we onze eigen vers gevangen vis klaar. Pas dan proef je écht wat vers betekent.

Elke visser weet: je moet zoeken. Soms heb je geluk, soms leer je vooral. Op een dag gingen we met een gids naar het zogenoemde “Jurassic Park”, een tocht van 2,5 uur varen. Daar vingen we kabeljauwen van boven de 10 kilo – waarvoor je het uiteindelijk doet. De spanning van zo’n aanbeet, de kracht van die vis… onbeschrijfelijk.

Op het einde ving ik zelfs een haai, die na een lange dril mijn lijn doorbeet – een ‘bedankt en tot ziens’-moment. Eén van ons werd zeeziek – grauwgroen als een lijk – en dat haalt de dag dan wat onderuit. Maar we lachten erom. De laatste twee dagen ontdekten we fantastische stekken, waar we in korte tijd soms 25 vissen vingen – kabeljauw, koolvis, en zelfs een zeewolf. De heilbot bleef uit, maar dat geeft ons weer een reden om terug te gaan.

Want wat blijkt: Noorwegen is nog lang niet voorbij. De combinatie van natuur, avontuur, vriendschap en visserij maakt deze reizen onvergetelijk. En de service, betrokkenheid en expertise van Cordes Travel visreizen maakt het verschil. Of het nu gaat om advies, verhuur, informatie of last-minute aanpassingen – Linda en Raffie staan altijd voor je klaar.

Dank jullie wel, Linda en Raffie. Door jullie betrokkenheid en vakmanschap hebben jullie onze herinneringen verrijkt. Zolang jullie blijven doen wat jullie doen, blijven wij terugkomen.

Martien