Visreis naar IJsland 2023
Sudavik, IJsland, september 2023
Als er iets is wat mensen snel vergeten dan is het mooi weer maar wat was het een schitterend weer in Nederland de eerste twee weken van september 2023. Maar ja, moeder natuur zorgt altijd voor balans dus extreem mooi weer in Nederland betekent extreem slecht weer elders. En dat elders was IJsland helaas.
Even wat achtergrond info vanuit mij beroep als vliegtuigbelader voor mijn pensioen. Er zijn voor vliegtuigen allerlei limieten en daar kan je mee spelen maar er is één soort limieten waar je niets mee kan en dat zijn de structurele limieten opgelegd door de vliegtuigfabriek. Toen wij op Reykjavik aankwamen stormde het al flink en er moest nog een aantal vluchten uit Duitsland landen met passagiers ook voor Sudavik en Bolungarvik. Met enige vertraging kwamen die aan en de laatste kist kwam uit Berlijn en die was nog net op tijd. Want even later was de wind zo sterk dat de vliegtuigdeuren en de vliegtuigruimen niet meer geopend mochten worden vanwege de wind. Dan praat je over windsnelheden van meer dan 50/60 knopen (vliegtuigtype afhankelijk) dus windkracht 11 en meer. Die avond zijn ook vanaf 18.00 uur alle uitgaande vluchten geannuleerd en veel vluchten die nog uit Europa moesten komen ook. Of, als ze al onderweg waren, keerden ze terug naar Europa of Engeland/Schotland.
Maar niet alleen vliegverkeer had last van de wind, op de weg was het net zo erg uiteraard. Gevolg was dat onze bus niet over een aantal bruggen en dammen mocht want met windstoten van 46 meter per seconde (dat is 165 kilometer per uur !) was het verboden daar overheen te gaan. Er is getracht om een hotel in Reykjavik te vinden maar omdat alle uitgaande vluchten geannuleerd waren en duizenden mensen gestrand waren was er nergens ruimte. Op het tankstation/wegrestaurant waar we normaal van chauffeur wisselen hebben we een aantal uur gewacht en uiteindelijk om 23.00 uur konden we de reis naar de Westfjords met een verse chauffeur beginnen en waar we de volgende morgen om 06.00 aankwamen.
Visdag één was een no go want de storm was nog niet uitgeraasd. Maar omdat we pas heel laat aangekomen waren konden we even lekker doorslapen, rustig onze hengels en ander materiaal uit de opslag halen en in orde brengen en boodschappen doen. Maak van de nood een deugd zullen we maar zeggen. ’s Middag wel op aanraden van de visgids met mais !! op de pier bij Önundarfjördur, rij bij Isafjördur de tunnel door richting de watervallen en na de tunnel rechts, op schar gevist maar helaas noppes.
Maar ook op dag twee nog steeds veel meer wind dan eerst voorspeld en toen zijn we naar de haven van Bolungarvik getrokken en daar werd leuk schar, schol en een aantal hele mooie botten gevangen. Daarna toch weer even terug naar de pier van Önundarfjördur en met reepjes vis wisten we wel scharren te scoren, had Henry ons nu in de maling genomen met die mais?
Dag drie was dan de eerste dag met de boot eropuit maar dag vier wederom niet dus dat werd fileerdag en kon mooi de vis van de voorgaande dag worden verwerkt en gegrilde kippen worden gehaald in Isafjördur voor het avondeten. Ongelooflijk heb je in Sudavik bijna nooit uitval, vorig jaar geen minuut, deze keer drie dagen uitval maar gelukkig hadden we tien hele dagen vissen. En dat kwam vooral door de windrichting die zuid en extreem sterk was. Dan staat hij niet alleen in de lengte over het fjord voor Sudavik maar blaast daar bovenop vanuit het zuiden ook tegen de 640 meter hoge berg Köfri aan die de wind dan afbuigt en precies over de haven waait waardoor je een dubbele lading wind hebt en uitvaren en binnenkomen onverantwoord is. Bij een andere windrichting was die derde dag niet uitgevallen.
Maar het leed was geleden de wind ging liggen, de temperaturen stegen en de laatste twee dagen waren zelfs “IJslands tropisch” met volle zon en twaalf graden. Ja en dan ga je vissen en wat je dan allemaal kan vangen staat wel in onze vorige verslagen en in de verslagen van anderen. Gewoon veel en groot, en niet alleen op zee. Ook wel heel apart haakten zowel Jeroen als ik twee minuten na elkaar op stek 2 ieder een heilbot. Overigens vertelde de visgids dat er steeds meer heilbot wordt gevangen in de Westfjords en dat er dit jaar veel meer heilbotten zijn gevangen dan normaal het geval is. Maar deze keer wil ik mij verder beperken tot wat aparte dingen die we met vissen meegemaakt hebben en van anderen hebben gehoord.
Zo was er een groep van drie vissers uit Zeeuws Vlaanderen en die waren een dag voorbij stek 5 naar het zuiden afgebogen en hebben in het zicht van de haven van Sudereyri gevist en die vertelden het volgende. Wat ze ook deden, de vis beet niet. Tot iemand in de gaten kreeg dat als je de shads op de bodem liet liggen de grote kabeljauwen hem van de bodem oppakten en er heel rustig mee wegzwommen. Je voelde dus geen aanbeet maar ineens ging je hengel doorbuigen en huppakee, de dikke kabeljauw was gehaakt. Wel heel bijzonder en op die manier werd prima gevangen. Wijzelf waren die dag op stek 6 en schelviskoning Guus bevestigde daar wederom zijn skils op schelvis en ving een mooi aantal knappe schelvissen tot 68 cm, zie foto, die uiteraard mee naar Nederland zijn gegaan.
De dag erna waren wij op stek drie aan het vissen en het was onmogelijk om je pilker door een laag van misschien wel één miljoen koolvissen naar beneden te krijgen zonder een koolvis (vals) te haken. Dus wat doe je dan, zware bananenpilker erop met een grote dreg. Op weg naar beneden een koolvis haken en meteen doorzakken naar 40/60 meter en daar wachten op een hongerige kabeljauw. En ja hoor de diverse meter plus kabeljauwen werden gevangen en vooral Jeroen liet weer een zien dat hij de specialist is met hele koolvissen aan de haak en de meeste en de grootse kabeljauwen scoort. Maar van het ene op het andere moment was het over met de pret en vingen we niets meer. We zijn vervolgens langs de noordkant van het fjord wat gaan vissen maar het is daar één grote kinderkamer. Elke vijf seconde een kabeljauw van 40/50cm blijf je ook niet uren lang doen. De dag erna zijn we daarna terug geweest naar stek 3 maar zowel de koolvis als de kabeljauw gaven niet thuis.
Een andere tip van mijn kant. Om je hengel rustig op de rand van de boot te laten liggen gebruikte ik deze keer geen natte handdoek. Ik had bij de Action van die zachte rubber vloertegels gekocht en die twee dik met dubbelzijdig plakband op elkaar geplakt en in repen gesneden van ca 7/8 cm. En die repen weer met dubbelzijdig plakband op de rand van de boot geplakt, zie ook de foto daarvan. Wel helemaal top, een aanrader. De hengel ligt er prima op, trilt niet, verschuift en beschadigd niet. Maar maak eerst de rand van de boot goed droog en schoon anders plakt het tape niet. Aan het einde van de trip kon ik die stroken ook weer makkelijk loshalen en bleven er geen lijmresten achter. Kosten bij elkaar een tientje en voor dat geld kan je de hele boot rondom van rubber voorzien. Later heb ik zelfs wat van die stroken aan de binnenkant van de boot geplakt en daar mijn pilkers in geprikt. Helemaal super geen losse pilkers meer in de boot en alles overzichtelijk en snel bij de hand en onder de rand van de boot zodat je niet per ongeluk pilkers aan je kleding hebt hangen. Volgend jaar zal ik dat verder verbeteren.
Voor deze reis had ik een tweede in-line hengel aangeschaft na aanleiding van mijn succesvolle ervaringen het voorgaande jaar. Van een oud collega heb ik de door Cordes aanbevolen “Penn Fathom 30 – 2-speed” reel cadeau gekregen. Wat een enorm genot. In de hoge giering met de in-line rustend op mijn rubberen Action vloertegeltje draaide ik met het grootste gemak kabeljauwen en koolvissen van boven de meter omhoog. Is wel wat langer draaien uiteraard in die hoge giering maar het gemak waarmee je de vis omhoog haalt is verbluffend en ik heb volop van dat cadeau kunnen genieten. Rashiet, enorm bedankt kerel.
Dan de laatste visdag. De weersverwachtingen waren super dus Henry had geregeld dat we de één na laatste dag ’s avonds de vis konden lossen en tanken zodat je de laatste dag om 06.00 weg kon als je dat wilde. Toen wij nog aan het ontbijt zaten zagen we de armada al naar volle zee gaan. Maar Jeroen en ik hadden besloten die dag ons geluk op het wrak voor Isafjördur te gaan proberen. En wat een uitstekend besluit was dat. We vingen vijf koolvissen van tussen de 105/117 cm met een nieuw PR voor Jeroen, 117cm, en een nieuw PR voor mij 115cm. Maar ook een mooi aantal roodbaarzen en knappe kabeljauwen.
Gelukkig had de visgids Henry ons verteld dat de koolvis nu niet tussen de 40/80 meter zat en dat speedjiggen op die diepte nu niet de manier was. Maar de koolvis zat rond de 100 meter. Goed op de sonar kijken en in de drift naar de bodem op 120 meter laten zakken en voor het wrak snel 20 meter ophalen en op die 100 meter over het wrak heen. Na het wrak weer zakken naar de bodem en dan weer omhoog en met een beetje geluk had je onderweg of een roodbaars of een grote koolvis tussen de kabeljauw. En dat we daar bedreven in waren bleek ook wel dat we in zes uur vissen en talloze drifts geen één keer aan het wrak vast hebben gezeten, even afkloppen. De toegevoegde waarde van de visgids die ons een vorige reis heeft geleerd hoe je dat moet doen. Maar ook de boten die naar zee waren hadden uitstekend grote kabeljauw en soms ook grote koolvis gevangen die dag. Maar wij bleven dichtbij huis en waren uitermate succesvol op de twee soorten die wij die dag graag wilden vangen.
Al met al hadden we kabeljauw, bot, schar, schol, schelvis, ook weer mooie zeewolven en dat in september, zeedonderpad, koolvis, heilbot, wijting en roodbaars. Elf soorten in totaal maar geen makrelen of leng deze reis maar je kan nu eenmaal niet alles hebben.
Verder is het altijd fijn te zien dat er in de accommodaties wordt geïnvesteerd. Zo werd ons onderkomen volledig geschilderd van binnen en van buiten. Ook zijn er nieuwe box spring bedden met heerlijke dekbedden gekomen en de stapelbedden verdwenen. Maar ook is er vorig jaar al een schitterende nieuwe betonnen drijvende steiger gekomen die ongelooflijk solide is en waar vanaf het een stuk makkelijker op en afstappen is. Tevens is op die nieuwe steiger een zoetwaterleiding zodat je ’s avonds je spullen af kan spoelen en er is een hogedruk reiniger waarmee je de boot schoon kan houden wat aan het einde van de trip een hoop boenwerk bespaard. Er is nu ook een parkeerterrein bij die nieuwe steiger gerealiseerd. Prima ontwikkelingen dus.
Al met al een winderige start en een wondermooi eind van de trip maar we hebben weer enorm genoten. Ook van de natuur en de walvissen en veel bruinvissen ook vaak dichtbij. Op één moment was er pal bij onze boot een groep bruinvissen aan het jagen en meteen een zwerm meeuwen erbij. Spektakel in het water. Maar we hebben er nog lang niet genoeg van IJsland en Sudavik dus volgend jaar gaan we weer en deze keer dan eens in mei voor de verandering. Cordes Travel weer bedankt voor de, zoals altijd, prima organisatie.
Jeroen en Guus
