Visreis Canada 2018 Fraser River Steurvissen
Welke sportvisser kijkt er niet naar? River Monsters, Big Fish Men, Extreme Fishing en al die andere tv reeksen voor de sportvisser op Discovery en National Geographic. In bijna elke reeks is vroeg of laat de witte steur wel eens de hoofdrolspeler. Een vis die stamt uit het tijdperk van de dinosauriërs spreekt natuurlijk enorm tot de verbeelding. Wat zou het fantastisch zijn om ooit zelf eens z’n gigantische oervis te gaan vangen! Nu zwemmen ze natuurlijk ook op diverse betaal wateren, maar dat is niet vergelijkbaar. Ik wil hem vangen in zijn natuurlijk habitat, de ruige, door mens onaangetaste rivieren in Noord-Amerika waar hij al miljoenen jaren lang heer en meester is. Maar dat zal wel bij dromen blijven, want hoe ga je het zelf organiseren, waar en bij wie kun je ter plaatse terecht om je doel te bereiken? En dan nog, vind maar eens visvrienden die zich in z’n avontuur willen storten, alleen gaan is ook geen optie, als je de kosten niet kan delen wordt het al snel financieel onhaalbaar. Dus ik had me er al bij neergelegd dat ik de echte wilde steur enkel zou zien op mijn tv…..
Maar dan lees je plots in de nieuwsbrief van Cordes Travel dat ze steur vissen in het programma nemen, meer nog er wordt een festival georganiseerd. Meteen verdwijnen alle voorgaande problemen als sneeuw voor de zon. Deze kans liet ik niet aan me voorbij gaan. Zo stond ik op 6-oktober samen met Raffie & Linda en nog 11 andere enthousiaste sportvissers klaar op Schiphol om één van mijn dromen te gaan verwezenlijken. Er waren nieuwe gezichten bij maar de meesten waren oude bekende van voorgaande Cordes Travel festivals naar IJsland en Noorwegen, dus dat zat meteen goed.
Toen volgde een lange vlucht, na de landing in Vancouver nog de huur auto oppikken en dan een rit richting hotel. Omstreeks 20u kwamen we aan in het hotel. We waren allemaal behoorlijk uitgeput, we waren immers al meer dan 24u aan een stuk wakker. Dus al snel werden de bedjes opgezocht want de volgende dag gingen we meteen al achter de steuren aan.
Zo volgde de eerste visdag, na aankomst in de haven zag je meteen dat het vissen hier een serieuze zaak was. De ene boot na de andere werd te water gelaten. Al snel hadden we onze visgids gevonden en wat later zoefden we over de machtige Frasor. Na 15min waren we op de eerste stek aangekomen en ging het anker overboord. Daarna werden 4 hengels te water gelaten en in de steunen geplaatst. We kregen enkele instructies van de visgids hoe een aanbeet eruit ziet en wat te doen als er één komt. Verder kozen we elk een hengel uit en kon het wachten beginnen. Ik verwachte dat het wel eens een hele poos zou kunnen gaan duren voordat we leven kregen. Maar na 25 min krijgen we al zenuwachtige trekjes op één van de hengels. Toen de visgids het teken gaf volgde de aanslag en begon er een heuse touwtrek wedstrijd. Na z’n 20 min kwam de eerste steur boven, een vis van z’n 1,5m lang, voor ons natuurlijk al een indrukwekkende verschijning maar dit bleek achteraf allemaal best mee te vallen. Na de eerste vangst zie je ook meteen met hoeveel zorg deze vissen worden behandeld en hoe nauwkeurig ze worden opgevolgd.
Elke steur wordt gecontroleerd op een tag, de meeste hebben er al eentje zoniet wordt er één geplaatst, daarna worden ze helemaal opgemeten en later worden al deze gegevens verzameld in een centrale databank. Zo krijgen ze in de loop der jaren natuurlijk een zeer duidelijke zicht hoe elke vis zich individueel ontwikkeld en hoe de populatie evolueert. Na deze formaliteiten werden natuurlijk de eerste plaatjes geschoten en werd dit prachtige dier terug in zijn element vrijgelaten. De hengels werden opnieuw in paraatheid gebracht, enja het voorgaande herhaalde zich nog 3 keer deze dag. We wisten de eerste dag dus in totaal 4 steuren te vangen met als grootste één van circa 190cm. Deze zorgde al voor serieuze krampen in mijn armen. De visgids zei dat ze elke 30cm z’n beetje verdubbelen in kracht. Ik moest me dan ook even in haren krabben toen ik hoorde dat Linda er eentje heeft gevangen van z’n 270cm, diep respect! Maar ook stiekem een beetje jaloers want bij deze visserij draait alles om formaat. Je wil de grenzen opzoeken!
Verder heeft het weinig zin om elke dag afzonderlijk te gaan beschrijven want het is steeds hetzelfde ritueel. We hebben 5 dagen gevist met 3 verschillende boten en dito visgidsen en op enkele details na is de tactiek steeds hetzelfde. De visgids legt de boot op de stek en zet de hengels uit. Natuurlijk help je hem zoveel als mogelijk met beazen en materiaal klaar leggen zodat alles vlotjes verloopt en de haken het maximale van de tijd in het water liggen. Eens alles is uitgezet is het wachten tot er een aanbeet volgt. Volgt deze niet wordt er verkast en herhaald alles zich. Klinkt behoorlijk saai maar dat is het in de verste verte niet. Iedereen op de boot is constant gefocust op de hengeltoppen want elke aanbeet kan een waar spektakel teweeg brengen, er zwemmen echte monsters in die rivier. Eens je een steur van z’n 2m of groter gehaakt hebt is het een ware krachtmeting, ze nemen zomaar runs van 100m lijn onder bijna geblokkeerde slip. Sommige springen tijdens de dril, we spreken hier dan over een vis van >100kg die zich volledig in de lucht katapulteert, dat is echt om een hardverzakking te krijgen!
Ik kan het me moeilijk voorstellen maar ben je het steur vissen toch een beetje beu kan je nog achter de vele zalmsoorten aan. Chinook, chum en coho waren de te bevissen soorten toen wij er waren. Wij hebben 2 keer een poging gewaagd op de coho maar verder dan 1 kleine zalm en een gemiste aanbeet zijn we niet geraakt. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat we dit nooit lang de kans hebben gegeven. Je hebt natuurlijk maar een beperkte tijd en dan moeten er keuzes worden gemaakt. Echter zalm zit er volop want tijdens het steuren zie je ze vaak uit het water springen. De visgids liet ons ook foto’s zien van enorme chinook zalmen die hij dit seizoen gevangen heeft, dus mogelijkheden zijn hier in overvloed. Sommige groepen komen hier dan ook om enkel op zalm te vissen, vaak zijn dit fanatieke vliegvissers, maar ook op de spinhengel zijn ze prima te vangen. Ongetwijfeld zal dit ook fantastische sportvis ervaringen opleveren maar je moet ergens de prioriteit leggen.
Voor onze groep was dit duidelijk de steur en daar hebben we geen spijt van gehad. Onze boot heeft deze trip 24 steuren gevangen. 6 steuren gingen over de 2m met als topper eentje van 244cm, en hoewel elke vis leuk is draait het toch echt om de 2m+ vissen. Iedereen op onze boot heeft dan ook minstens 1 keer kunnen ervaren wat voor een ongelooflijke kracht deze vissen in zich hebben!
Verder is er ook veel te beleven buiten het vissen. Het dagelijkse leven is echt de “American way of life”, best wennen als je het zoals ik nog nooit gezien hebt. Alles is er een maatje groter dan bij ons; de auto’s, de supermarkten de gemiddelde portie vlees als je uit eten gaat noem maar op. Het aanbod aan restaurants is er trouwens bizar, en de prijzen zijn zeer betaalbaar. Ook een bezoek aan de mega grote Hengelsportwinkels zoals Cabela’s en/of Basspro is zeker de moeite en mag eigenlijk niet ontbreken. Na het vissen is er dus geen tijd om je te vervelen er is van alles te doen.
De conclusie is dan ook dat het een onvergetelijke trip is geweest, vissen in British Columbia is echt fenomenaal. De steuren kunnen afmetingen bereiken die niet te bevatten zijn, en de armen uit je lijf zouden trekken. Daarbij zitten ze er volop, de vraag is niet of je ze gaat vangen maar wel hoe groot. Het is en blijft nog steeds vissen maar de kans dat je met een prachtige foto thuis komt samen met een steur van meer dan 2m is zeer groot. Een tripje steuren sleuren zou ik dan ook iedere avontuurlijk ingestelde sportvisser aanbevelen, het is een stukje duurder dan een visreis naar Noorwegen of IJsland, mede vanwege de vliegreis, maar het is iedere cent meer dan waard! Voor mij was dit in ieder geval de beste visreis tot dusver! Dat heeft natuurlijk niet enkel te maken met de visserij maar ook met de fantastische sfeer in de groep waarmee we daar waren. Ik wil hierbij dan ook iedereen die erbij was bedanken. Verder nog een speciaal dankwoordje voor mijn mede vissers op de boot Johan, Willy en Willy en mijn kamergenoot Roy. Uiteraard ben ik ook Raffie & Linda dankbaar voor het inrichten van deze groepsreis, zonder hun had ik waarschijnlijk nooit deze visserij beleefd !
Wim Verellen
