Reisverslag vissen Florida Keys USA

Reisverslag vissen Florida Keys USA

Reisverslag Florida 17 tm 27 Juni 2014

Hoe zijn we zo gekomen…

Zondag 10 November 2013 zijn ik (Pieter) en mijn broertje (Arjan) op bezoek geweest bij de Hengelsport en Botenbeurs te Utrecht gegaan. Dit deden wij met het idee om te kijken naar eventuele visvakanties en wat er aangeboden werd. Hier zijn wij Raffie en Linda Cordes tegen het lijf gelopen die een super leuke presentatie van Florida lieten zien. Ze konden ons alles er precies over vertellen, want ze waren er niet zo lang geleden zelf ook geweest om alles uit te testen. Na het nodige gepraat en uitwisselen van informatie zijn wij naar huis gegaan met een enthousiast en goed gevoel. We zouden erop terugkomen. S ’avonds toch maar een mailtje sturen hehe.

Op 12 Januari, als wij toevallig naar Venlo moeten voor een kort weekend weg, hadden wij besloten om na telefonisch contact even langs Deurne te schieten om 1op1 over een eventuele visvakantie naar Florida te praten. Het was een super leuke ontmoeting en jammer eigenlijk dat we een schema hadden en dus niet te veel tijd hadden (we waren aangekomen om 4 uur). Na de nodige foto’s, filmpjes, koffie en natuurlijk de vlaai, enz. waren wij enthousiast over de reis en besloten s’avonds rond 7 uur  te vertrekken met nog een klein beetje bedenktijd. Dit om te controleren voor de zekerheid of de vakantie in het werk in te passen was.

In het volgende weekend was de kogel door de kerk. We doen het 17 Juni 2014 tot 27 Juni 2014. Per direct tickets geboekt bij Arke. Zo we kunnen in ieder geval niet meer terug J WE GAAN. Na de nodige informatie van Raffie en Linda ontvangen te hebben betreffende de voorbereidingen van de reis, Dollars, Creditcard, ESTA Aanvraag, stopcontact verloopjes en nog veel meer was het nu wachten en voorbereiden. TOT…..

Dinsdag 17 Juni 2014 03:30 uur
Tut, Tut, Tut, het is tijd WE GAAN!!! De auto hadden we de avond van te voren ingeladen, 2 koffers exact 20kg mee, paspoort, div reisdocumenten en uiteraard de vouchers. Binnen 45 minuten rijden we naar Rozenburg bij Schiphol, naar Quickparking. Hier zouden we de auto parkeren tijdens de vakantie. Koffers overgeladen in het busje en we stonden keurig netjes om 04:30 bij de incheckbalie van Arkefly. Voor vlucht OR317 naar Miami met een overstap in Orlando Sanford. Na om 05:00 ingecheckt te hebben, tijd voor een bakkie, ontbijten en wachten tot 08:00 vertrek.

Rond 12:00 zijn we aangekomen op Orlando, zo allen eruit en door de Imigratie heen. Spannend momentje toch. De mensen die door moesten naar Miami mochten als eerste het vliegtuig uit. Hierdoor stonden we vooraan bij de immigratie en waren we binnen 10 minuten afgestempeld en mochten we verder. Inchecken en om 14:00 lokale tijd konden we weer verder. Om 15:15 waren w aangekomen op Miami International Airport, zo, ik zeg best gelopen. Op naar de huurauto. Via Cordes Travel is de auto bij SIXT geregeld. We hadden gekozen voor een bescheiden auto’tje. Na ons gemeld te hebben kregen we na wat formaliteiten de sleutels overhandigd. We gaan naar het parkeerterrein om de auto op te halen. STAAT DAAR!!: een BMW X3 2,8 Liter 6 cilinder met maar 20000 mijl erop. Wij zeggen TOP, volgens mij moesten we wat anders krijgen maar we doen het er maar mee. Vervelend toch. J Instappen, navigatie aan (hadden we vanuit Nederland meegenomen met Tomtom USA kaart) en gaan, op naar de Postcard Inn op Islamorada.

Dachten wij nog, zal wel mee vallen. Alle Amerikanen houden zich netjes aan de regels, komt best uit dat auto rijden. Guess what, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Dacht dat de Perferique van Parijs al spannend was, ben beroepschauffeur en echt wel wat gewend, maar dit slaat alles. Wat een idioten rond Miami. Achteraf werd ons verteld dat Miami de op 1 na onveiligste stad betreffende verkeer in Amerika is. AHA dat verklaard. Nadat we de stad uit waren en een poosje op de Turnpike richten de Keys reden werd alles normaler. Na 1,75 uur waren we op bestemming Islamorada, de Postcard Inn. Zo, sleutel halen, tassen neergooien en eerst wat eten en een welverdiend biertje na een reis van ongeveer 24 uur. Op naar Shula, wat net voor het hotel zit. Super eten en echt een super bediening. Hier hebben we ook gelijk een echte Police Officer gezien. We besloten dat we met die man maar geen ruzie moesten krijgen. Snel ons 2^e biertje maar opdrinken en slapen.

Woensdag 18 Juni 2014 07:30 uur
De wekker gaat. Tijd om te ontbijten bij Shula’s waar het ontbijt plaatsvind. Dit was in de loop van de tijd verplaatst van de Tiki Bar naar Shula’s. Hier een bescheiden Amerikaans Ontbijtje gescoord en het was wachten op Jeremy, de Belgische medewerker van Cordes Travel, met wie wij rond 09:00 een afspraak hadden voor een rondleiding. Jeremy komt ruim voor 09:00 aan in de lobby van het hotel waar wij hem buiten al aan het opwachten waren. Eerst gingen we maar een tasje koffie halen bij zijn favoriete ontbijtzaak een 10 minuten rijden richting simpel gezegd Miami, met Jeremy zijn auto. Na de koffie en een goed gesprek kregen wij een rondleiding over het eiland en werden de belangrijkste dingen getoond. Tijdens de rondleiding ging het op een gegeven moment over muggen. Daar wij muggenspul vergeten waren, toonde Jeremy ons even het beste spul wat er te krijgen was. Dat bleek later in de week ook wel nodig. De rondleiding van Jeremy had als eindpunt, Robbies Marina, waar wij die middag onze eerste reis zouden hebben. We kwamen op het idee om nu maar gelijk de eerste voucher in te leveren om hier maar de Tarpons te gaan voeren en dan later terug te komen voor de visreis. Jeremy regelde het gewoon ff. Langs de balie, emmertje mee en de stijger op. Het voeren van de Tarpons is helemaal top. Je gaat op je knieën op de stijger zitten met een visje in je hand boven het water en je weet niet wat je gebeurd, als er een vis van 2 meter plus uit het water komt om het visje uit je hand te happen. Na het voeren heeft Jeremy ons afgezet bij het hotel, vanwaar wij de rest van de week gingen beleven.

Om 13:00 zouden we bij Robbies Marina op een party boot gaan met meerdere mensen. Wij besloten om maar direct terug te gaan naar Robbies in afwachting van het vertrek. Eten hoefde we tenslotte nog niet want het ontbijt was genoeg voor een hele dag. Eenmaal aangekomen bij Robbies Marina, werd gelijk weer duidelijk dat we in Amerika waren. Dik spul te zien. Daar hebben we eerst nog even langs de diverse marktkramen gelopen en even 2 foute vakantie zonnebrillen gekocht. 2 voor 10 dollar, kan je geen pijn voor lijden. Het moest tenslotte wel lijken dat we op vakantie waren en wilden natuurlijk niet op iedere foto met onze European sunglasses staan.

Wij de bonnen bij de Marina medewerker uiteraard ruim voor tijd ingeleverd. Wij zijn mensen die graag op tijd zijn en liever wachten dan dat we te laat zijn. De man zij dat het voor de middag afvaart vrij rustig was en dat het nog te bezien was of de middag vaart zou vertrekken. Het hing af van de animo. We hoopten dat er genoeg gegadigden zouden komen. Tot er duidelijkheid was om 12:45, konden we nog wel even een versnapering nemen aan de bar. So we did. We zijn tenslotte toch ook op vakantie. Tijd voor een Coronatje. Wij aan de bar zitten, hangt heel het hutje vol met 1 dollar biljetten. Het blijkt iets te maken te hebben met zeemannen van vroeger. Als ze vertrokken, lieten ze een dollar biljet achter in de bar. Als het schip op zee dan zou vergaan en de zeelui alles zouden verliezen, dan konden ze als ze het overleefden altijd nog een biertje kopen. Leuk verhaal. Wij konden natuurlijk niet achter blijven en hebben er één in Dutch Style opgehangen. Voor de mensen na ons, ik zou zeggen hang er  naast.

Het was 12:45. De uitslag. Er waren te weinig mensen, dus er was geen tocht. Jammer. Maar de man van Robbies Marina verzekerde dat de afvaart hoe dan ook zou vertrekken en de wij de middag afvaart op ieder willekeurige dag konden inhalen zonder extra kosten. OK, niets aan te doen. We zullen wel zien hoe het gaat verlopen. Wij besloten even terug te gaan naar het hotel. Wat foto’s enzovoort nemen en af te wachten. Op de weg naar Robbies waren we langs een BASS PRO Shop gereden. De Shop was uniek. Zoiets hadden we nog nooit gezien. Super gaaf en alles in de style van sportvissen. We dachten we gaan daar even kijken en dan door naar Robbies. Dan doen we daar wel even een biertje en eten we wat tijdens het wachten. Wij aangekomen bij Robbies, de bonnen ingeleverd en ons werd gegarandeerd dat we zouden vertrekken. Er waren nu al genoeg gegadigden, waaronder een aantal locals die meegingen, om te vangen voor de eigen eet.

Na wat gegeten te hebben en wat gedronken te hebben zijn we s’avonds vertrokken met de party boot. Hiervan zijn helaas geen foto’s , dit omdat Pieter ziek is geworden tijdens boot tocht en geen mogelijkheden zag om foto’s te nemen. De vis die we gegeten hadden smaakte al vreemd, maar later bleek waarom. Arjan had weinig last en heeft toch nog een paar leuke vangsten op het rif gedaan. Het was een leuke ervaring zeker ook omdat, het grootste gedeelte in het donker werd gedaan. Alles was op de boot super geregeld. We hadden de beste plaatsen achterop de boot en werden goed geholpen. Uiteindelijk zijn we donderdag om 01:00 uur weer in de haven aangekomen. Helemaal gesloopt door, onder andere het deinen van de boot en de ervaringen van die dag. Tijd om naar bed te gaan het is tenslotte zo weer ochtend…

Donderdag 19 Juni 2014 05:30 uur
De wekker gaat. Dat had best wat later mogen wezen, maar volgens afspraak met Jeremy, we hadden een afspraak met Captain Kiwi om 07:00 uur. Kiwi had aangegeven graag een uur eerder te vertrekken in verband met de hitte. Geen probleem. Wij van Jeremy een puik ontbijtzaakje aangewezen gekregen die als één van de weinige al om 06:00 open ging. Mangrove Mike’s Cafe. Super leuk zaakje. Echt een café zoals van televisie. Bediening door een vrouw van 75 jaar, die helemaal niets ontgaat. Super service. Wij zijn hier iedere ochtend geweest. Het was ook volledig in de style zoals alles op Islamorada is.

Om 07:00 hebben wij ons gemeld bij Captain Kiwi. Dit in het haventje bij het hotel waar wij zaten. Na een eerste ontmoeting zijn we vrij snel zijn super schone boot opgestapt (Kiwi hield van schoon materiaal) en na 50 meter varen begonnen met vissen. Dit bij de brug waar Highway 1 overheen gaat. Na wat instructies hier hoe te vissen met een levende garnaal, hebben we uitgegooid. Kiwi zag dat er Tarpon zich aan de oppervlakte liet zien en al snel deed zich de eerste aanbeet zich aan. Wij wisten niet wat te verwachten. Niet Normaal. Het was een Tarpon. Helaas schoot deze direct naar de bodem en zwom zich vast. We verspeelde hem. Jammer maar helaas, volgende keer beter. Vanaf de brug bij Highway  zijn we met de boot naar de volgende stek gegaan. Dwars door de Everglades, ruim een uur varen richting het de Mexicaanse Golf. Dit was 1 van de speciale stekken van Kiwi waar altijd met het tij van dat moment gevangen werd. We moesten onder een boom zien te werpen en, afhankelijk van de soort vis die er zat, met verschillende technieken binnenhalen.

Hier hebben we ook weer met levende garnalen gevist en hebben we  een hele diversiteit aan soorten vis gevangen. Super leuk om te doen. Ook al waren ze niet te groot, maar door het lichte materiaal van Kiwi, geeft het leuke actie. We hebben hier onder andere een paar leuke Redfish, Jack Cravelle, Spotted Seatrouten Snooks gevangen. Na een paar uur vissen was het tijd om te gaan en zijn we aan de terugweg van 1 uur varen begonnen. Vlak bij de haven hebben we nog even de hengels uitgegooid bij de brug van Highway 1. Hier vingen we nog een paar leuke vissen waaronder een mooie Black Grouper. Het was op dat moment tijd om te stoppen. Het was 13:00 uur geweest en de zon begon akelig vervelend te worden wat de temperatuur betrof. Die middag zijn we een beetje wezen struinen, hebben een broodje gegeten bij de Subways. Na wat gerelaxt te hebben die  middag zijn we s ’avonds wezen eten bij Hogs Heaven. Een leuke zaak met dito uitzicht, echt amerikaans eten, en natuurlijk drankjes.

 

Vrijdag 20 Juni 2014 05:30 uur
De wekker gaat weer af. Deze ochtend ook weer ontbeten bij Mangrove Mike’s en ons klokslag 07:00 uur gemeld bij de boot van Kiwi. Wij gingen deze dag haaivissen in de back country. Het was een leuke dag, alleen de vangst, was niet veel.

Dit had onder andere te maken met het tij en het op zicht zoeken van de haaien. Deze zwemmen in water van ongeveer 30 cm diep en op zicht moesten deze gespot worden en dan van daaruit ze zien te vangen. Het viel niet helemaal mee, want er is een grote accuraatheid nodig met werpen om de vissen niet te verschrikken. De zon zorgt voor een vertekend beeld in de golven. Ondanks dit hebben we toch een leuke ochtend gehad. Arjan had onder andere een Bonnethead Hammerheadshark gevangen. Dat is toch ook wel gaaf om te kunnen zeggen.

Rond een uur of 10 zijn we gestopt met het vissen op haaitjes en voer kiwi naar de plaats waar de Golf van Mexico, zogezegd de Everglades binnen komt. Dit is een soort talud. Kiwi wist dat dit een goede stek was, want hier hebben we diverse soorten kleiner vissen gevangen. Met iedere worp werd er gevangen, Jack Cravelle, Blue Runners en Grunts. Na dit even gedaan te hebben, zijn we vertrokken op weg naar de haven. Bij een aantal Mangroves hebben we nog gericht op Mangrove Snappers gevist. Op de terugweg kwamen we ook nog een schooldolfijnen tegen. Leuke afsluiting.

Doordat we deze dag redelijk op tijd weer binnen waren, rond 13:00. Hadden wij bedacht om snel een broodje bij de Subway te halen en als een speer naar Robbies Marina te gaan. We hadden tenslotte nog een trip van die mensen tegoed. We wilden dit eigenlijk op zaterdag doen, maar dachten we doen de vrijdagmiddag. Zijn we zaterdag lekker vrij. Eenmaal aangekomen en ons gemeld te hebben (Ze wisten alles nog precies), wisten ze ons te vertellen dat de middag afvaart definitief was. Het enige was, doordat we niet gereserveerd hadden voor deze middag trip, hadden ze nog maar 1 achterplaats. De andere plaats was als eerste aan de zijkant. Eenmaal op de boot, bleek dat dit niet uit maakte want we konden ongeveer gaan staan waar we wilden. Ook achterin. Er waren tenslotte maar een stuk of 10 mede vissers. Tegen de avond kwamen we met ze allen weer aan in de haven. Op de boot hadden we een local gesproken, die het net als Raffie en Linda, over Lorelei had om te gaan eten. Het was the place to be volgens de man, Live muziek, shows, enz. Het was op route naar het hotel en we hadden honger. Die avond zouden we daar eten besloten we. Het was de juiste keuze. Wat een super plaats. Goede bediening, super locatie, lekker eten en niet schreeuwend duur. Wij zijn hier die week totaal 3x geweest. Nadat het donker was geworden e het al een uur of 11 was, zijn we terug gegaan naar het hotel. Die avond hebben we nog een afterbakkie gedaan in de World Famous Tiki Bar. Toen om een uur of 2 s ’nachts was het wel tijd voor een tukkie. De dag was tenslotte pas om 05:30 uur begonnen.

Zaterdag 21 Juni 06:30 uur
Vrije dag. De wekker gaat. Ik weet niet meer wie dat verzonnen had maar dat ging niet helemaal lopen. Zet hem wel op 09:00 uur en draai me nog een keer om. We zouden deze dag op advies van kiwi vroeg beginnen. We wilden naar de Key west en hij raadde ons aan om vroeg te vertrekken. Dit in verband met het verkeer uit de stad en dat het dan mega druk zou zijn op de Highway naar Key West. Maar dat vroege konden we vergeten. Om 09:00 uur begonnen, ontbeten bij Mangrove Mike’s (Was wel knap drukker om deze tijd dan om 06:00) en begonnen aan de reis. Niks aan het handje op de weg. We reden binnen 1,5 uur naar Key West, zonder oponthoud. Hoogtepunt van de heenreis was wel, op een brug bij Long Key, staat een auto met pech op de semi vluchtstrook. Pieter zat achter het stuur en dacht de man te herkennen. Dat kan toch niet. We zijn 7000 km van huis. We rijden de man voorbij kijken in de spiegel, zit er een Belgische vlag voorop de auto. Blijkt het een bekende van ons te zijn.

Het was voornamelijk een rustige en toeristische dag voor ons. Beetje gekeken, gegeten, gedronken en ons geamuseerd. We zijn om een uur of 3 weer terug gegaan. We hadden voor die middag nog een privé bezoek gepland (bij de man van de brug) en  besloten rond 5 uur om voor de verandering maar wat te gaan eten Lorelei. Na wat gegeten en gedronken te hebben besloten we om maar een afterbakkie te gaan halen in het café schuin tegen over het hotel. The Ocean View Pub. Het was eventueel goed aan te lopen. Dit was een typische Amerikaanse sportbar, TV schermen rondom met op iedere tv sport. Na onze ID’s voor de 20x getoond te hebben kregen we onze Corona geserveerd. Het was een top afsluiter van de dag. Hier ontmoette we Frank , The Police Officer, van Mary Island. Super gelachen met die vent. Rond een uur of 12 zijn we hotelwaarts gegaan. Het zou tenslotte zo Zondagochtend zijn.

Zondag 22 Juni 2014 05:30 uur
De wekker gaat alweer. Vandaag gaan we offshore vissen. Nadat we eerst een ontbijtje gescoord hebben bij het bekende zaakje, begeven we ons rond 06:45 naar de haven. We hadden in de loop van de week al vernomen waar de boot ’s-Ochtends ligt, dus gingen we daarheen. Hij lag net te tanken. De Gotcha is 1 van de grootste offshore boten die in de haven ligt. Dit is wel super. Wij met z’n 2^e op zo’n boot. Na een korte kennismaking met Mel Walker en Cody van de firma Gotcha, vertrekken we rond 07:00 richting Altlantische Oceaan. Mel wist te vertellen dat hij al 30 jaar in het vak zat waarvan al een jaar of 25 als zelfstandige boot eigenaar. Door zijn ervaring wist hij dat de vis waarop wij gingen vissen, de Dolphin a.k.a. de Mahi Mahi, op dit moment ver uit de kust zat. Normaal worden ze gevangen vanaf 15 mijl vanuit de kust maar we moesten nu minimaal 20 mijl varen. We hadden nog een aardig tripje voor de boeg. Na anderhalf uur gevaren te hebben, zijn we aangekomen op de plaats waar de mahi mahi zich ophoud. Het vissen hierop is helemaal super. Als er eenmaal 1 achter de boot hangt, is het constant binnenhalen. Normaal gesproken als de boot afgehuurd is, is dit door meer mensen. Normaal 4 tot 6 man. Doordat we nu maar met zijn 2en waren hadden Cody en Mel alle aandacht voor ons en konden we in plaats van, met alleen stukjes vis, ook met kunstaas vissen. Dit kunstaas zat op lichtere hengels waardoor we veel meer actie hadden en konden afwisselen als de vissen op een type aas niet meer afkwamen. Tijdens deze trip hebben we ongeveer 30 vissen de man gevangen.

Tijdens het vissen hadden we alleen niet zo veel tijd om foto’s te maken. Zo veel vingen we, doordat we maar met zijn 2en waren. Eenmaal in de haven hebben we nog een foto kunnen maken van de vangst die mee is genomen en van de juiste maat waren. Mel en Cody wilden graag een paar vissen houden voor een aantal mensen, waaronder Jeremy en Kiwi. Voor ons was dit prima, als de vis maar niet verloren gaat.

Deze trip was helemaal super. Mel en Cody zijn super gastvrije mensen die echt proberen je een super dag te laten meemaken. Niets was te gek. Een uitspraak van Mel was: I don’t let fuel consumption get in between catches. Of te wel als we wat verder moeten om wel te vangen. Dan doen we dat gewoon. Uiteindelijk zijn we tot ongeveer 25 mijl uit de kust gegaan. Na al het gevaar en geschommel hadden we aardig honger gekregen. We besloten om deze middag eerst maar eens wat te gaan eten. Alleen nu wel in een ander zaakje, genaamd Pierre’s. Dit zaakje grensde aan de Bass Pro Shop. Super gegeten weer. Konden op het strandje in de schaduw zitten met een biertje dus wat wilde je nog meer.

 

Maandag 23 Juni 2014 05:30 uur
De laatste maal de wekker op dit uur, voor deze vakantie. Op naar Mangrove Mike’s voor een ontbijtje. Deze dag hebben we de laatste vistrip van de vakantie. Het is weer met Kiwi. We zouden deze dag op grotere haai en Tarpon gaan vissen Back Country in de Everglades. We hadden een flinke weg te gaan met de boot voor deze trip. Het zou ongeveer een 1,5 uur varen worden, want we gingen naar het uiteinde van de Everglades. Het laatste puntje van de Everglades aan de kant van de Golf van Mexico. Hier zitten de grotere jongens werd ons verteld door de expert. Na een uur kwamen we in het diepere gedeelte van de Everglades aan, een soort vaargeul. De gemiddelde waterdiepte is in de Everglades namelijuk maar ongeveer een halve meter tot een meter diep. Waar we nu waren was het dieper tot een meter of 4 á 5. We hebben hier een tussen stop gemaakt omdat we diverse Tarpons zagen rollen. Dit doen is typerend voor deze vis. Je ziet dan steeds de rugvin boven water komen. We proberen het gewoon. We hebben helaas geen tarpon gevangen omdat ze niet aan het azen waren. We vingen wel een mooie BlueFish, die mee ging, en een kleine haai. Na een half uurtje varen kwamen we op de uiteindelijke stek aan. Super mooi. Bloed heet en geen zuchtje wind. Dit was op het uiteinde van de Everglades op het puntje met de Golf van Mexico. We begonnen op deze stek met het vissen met garnalen en hiermee al Jiggend het stuk water afwerken tussen de boot en de mangrove’s. In de tussen tijd dat wij bezig waren gebruikte Kiwi de gevangen BlueFish als lokvoer voor het vissen op Haai. De vis werd aan stukken gesneden en achter de boot gebonden met een stuk touw. De stroming zou ervoor zorgen dat alle haaien in de buurt erop af zouden komen. Vervolgens wierp hij met een andere hengel een stuk dood aas uit achter de boot. Al snel volgde de eerste aanbeet op het vissen met de garnalen. Pieter ving een mooie Tarpon. Niet extreem groot, maar dat hoeft ook niet. Deze gaven al een super spectaculaire dril, met de hengels die Kiwi gebruikt. Al snel ving Arjan een zelfde mooie Tarpon. Nadat er nog 2 Tarpons gevangen waren, volgde er een aanbeet op de hengel, gericht op Haai. Pieter was degene die de hengel toe gerekend kreeg van Kiwi. Kiwi had de vis aangeslagen, dus kon Pieter gelijk beginnen met de drill. Niet normaal. Het leek wel alsof er een zak kunstmest aan de andere kant van de lijn hing. Het gaf totaal niet mee.

Kiwi besloot het anker los te halen, aangezien de vis met de boot ervandoor wou naar dieper water. Na een aantal minuten werd het kiwi duidelijk dat dit niet zomaar een vis zou zijn. Het leek namelijk wel een dood gewicht wat er aan de lijn hing. Volgens Kiwi, konden het maar 2 vissen zijn die deze eigenschappen vertonen. Of een Rog, komen hier ook veel voor, offffff een Sawfish. Dat laatste zou onwaarschijnlijk zijn want die vangen ze maar een keer of 1 á 2 maal in het jaar max per begeleider. Wat bleek na een half uur gevecht leveren. Een schitterende Zaagvis van een meter of 3 en een kilo of 100. UNIEK. Wat een vis. Helaas mocht deze vis niet de boot in en werd de onderlijn doorgeknipt toen de vis bij de boot was. De zaagvis (half haai, half rog) is namelijk een beschermd diersoort en moet zo snel mogelijk vrij gelaten worden. We hebben toch nog een mooie foto kunnen maken vanaf het water. Nadat we zijn terug gevaren naar de stek. Besloten we verder te vissen. Met het vissen op de Tarpon was weinig succes te boeken. Geen aanbeten. Ze waren weg. Even later volgt er weer een aanbeet op de “Haaihengel” Het was nu de beurt aan Arjan. Na een poosje de vis gedrillt te hebben en dichte bij de boot kwam, werd zijn identiteit duidelijk. Het was een Super mooie Zusterhaai van een meter of 2,5. Ookdeze vis werd netjes in het water onthaakt en vrijgelaten. Hierdoor zijn er ook geen foto’s van in de boot gemaakt. Na deze vangsten, ging de klak al redelijk richting half 12. We zouden om 13:00 uur stoppen dus het werd tijd om in te pakken. Na een boot trip van een uur stopte even bij aanlegplaats van de Bass Proshop, we wilden hier even een visgids kopen met alle soorten die gevangen konden worden. Na aankomst in de haven, de boot was opgeruimd, was het tijd om afscheid te nemen. Kiwi had voor deze gelegenheid speciaal bij de Bass Proshop een Sixpack mexicaans bier gekocht. Dit als afsluiter van een super week. We hebben onze ervaringen nog even ruim besproken. Die avond zijn we voor het laatst bij Lorelei wezen eten. De afsluiting van een super vakantie op de Keys.

Dinsdag 24 Juni 2014 07:30 uur
De Wekker gaat. Het is tijd om te vertrekken. Tassen ingepakt, kamer opgeruimd, sleutel ingeleverd en uiteraard nog even een ontbijtje gehaald in de bekende zaak. Na de auto af getankt te hebben zijn we vertrokken voor de rest van de vakantie. Wij hadden bij Raffie en Linda zo geboekt, dat we nog een aantal dagen langer in Florida konden blijven.

Wij hadden voor deze dag een aantal dingen ingepland.

1. Een bezoek aan de Dolphin Mall. Met daarin een veel grotere Bas Pro Shop.
2. Het 2^e Hoogtepunt van de reis op de gereserveerde tijd van 14:00 uur: LOCK AND LOAD MIAMI, THE MACHINE GUN EXPERIENCE !!!!!!

Een aanrader voor iedereen die naar Florida komt. Echt een topper als je het wat lijkt. Volledig onder begeleiding van super instructeurs.

1. Een bezoek aan Ted Vernon van South Beach Classics van Discovery Channel, uiteraard werden we te woord gestaan door een Hollander die daar werkte.

1. De doorreis met de auto (zien we nog wat) naar Orlando. Dit voor de laatste dagen van de vakantie, in het Allure Resort.

25 Juni 2014 / 26 Juni 2014
Deze 2 dagen hebben wij ons met van alles en nog wat vermaakt in Orlando. Dagje Universal Park. Ontbijten bij Keke’s. Het is wel een stukje rijden, maar wel aan te raden. Serveren “normalere dingen c.q. porties. Ook hier nog een Mall bezocht. The Mall at Milenia. Hier hebben we nog een aantal kleine dingetjes gehaald die in de VS goedkoper zijn. Een dagje rommelen en struinen. Wat eten, wat drinken en lekker mak aan.

Vrijdag 27 Juni 2014
Vertrek dag. De tassen in pakken. Ontbijten bij Keke’s en de huur auto inleveren bij SIXT Orlando. Na een kleine taxirit vanaf de SIXT (in ons geval J) naar Orlando Sanford Airport, waar we zeer ruim op tijd zijn. Wij houden namelijk niet van risico’s. Na de nodige incheckprocedures, moeten we afscheid nemen van een vakantie die wij nooit zullen vergeten. Het is nog een uurtje of 10 vliegen en dan zijn we weer thuis.

Zaterdag 28 Juni 11:00 uur
Terug in Nederland. Het gewone leven gaat beginnen.

Slotwoord
Als slotwoord willen wij graag de volgende mensen bedanken:

Linda en Raffie Cordes; voor het verzorgen van deze super onvergetelijke reis. Inclusief het voorgaande traject. Bedankt nog voor de vlaai, koffie en voornamelijk de tijd die jullie hebben genomen om deze reis met ons te bespreken en te organiseren. Alles was tot in de puntjes geregeld. Er hoefde nergens naar omgekeken te worden. Alles was top geregeld.

Jeremy; voor het verzorgen van de rondleiding en de tips op Islamorada. Bedankt voor de koffie in uw ontbijtzaakje Made2Order. Al een super indruk van Islamorada en de komende vakantie gemaakt, tijdens een rondleiding alleen al. Tevens ook nog voor het klaarstaan, mocht er iets opdoen.

Kiwi; voor het verzorgen van 3 Super Back Country vistochten. U bent een echte expert en wij vinden dat Raffie en Linda met recht kunnen zeggen dat zij de beste kapiteins inhuren. Niets was te gek.

Mell Walker & Cody; voor het verzorgen van een super Offshore vistrip. Met recht tevens een kapitein die tot de beste behoort. Niets was te gek en wij hebben een super trip gehad.

Robbie’s Marina; bedankt voor de 2 leuke trips op het rif. Iets heel anders, een leuke binnenkomer en deze vissen konden alleen bij jullie gevangen worden.

Postcard Inn; bedankt voor het verzorgen van de kamer. De kamer lag er iedere middag weer piekfijn bij.

Mangrove Mike’s; bedankt voor de ontbijtjes iedere ochtend. Zonder jullie hadden zelf voor het ontbijt moeten zorgen.

Lorelei, Pierre’s, Shula’s & Hog’s Heaven; bedankt voor ieder avond eten wat jullie verzorgt hebben. Jullie zijn  allemaal restaurants die bezocht zouden moeten worden tijdens een verblijf.

Sixt; bedankt voor de het verhuren van de TOP auto. Tevens ook nog bedankt voor het wijzen op de Sunpass tol systeem. Voor die paar dollar kan je niet tobben en het risico nemen. Een echte aanrader als iemand naar Florida gaat. Neem deze gewoon. De boetes zijn anders niet mals, als het fout gaat.

Iedereen die wij vergeten zijn; Bedankt voor alle zorgen

Op naar de volgende reis. Het idee is al via de mail binnen gekomen. Nu nog “Wanneer”.

Groetjes,
Pieter & Arjan van Meerten
Maasdijk, From Holland