Vissen in Zweden 2017
Topvisserij in Midden Zweden
Ieder jaar vissen Marco Kraal en Rick Stalenhoef in Midden Zweden op roofvis. Vanwege een karpersessie op Rainbow moest Marco vorig jaar overslaan. Dit jaar is hij echter weer naar Zweden afgereisd. Dit keer om samen met Rick een aantal nieuwe meren aan de tand te voelen.
De afgelopen keren zijn we met de eigen boot naar het meer Bergviken geweest. Hoewel dit meer in Midden Zweden nu niet echt naast de deur ligt, is de reis in feite goed te doen. Naar Kiel en daar op de boot naar Gotenborg. Na een relaxte overtocht, inclusief perfect buffet en ontbijt zo fris als een hoentje in Zweden aankomen en vervolgens nog een uurtje of acht sturen. Perfecte wegen, nauwelijks verkeer en genieten van een geweldige omgeving.
Fly, drive and float
Dit jaar doen we het anders. Via Raffie Cordes (Cordes Travel) kregen we het verzoek om iets nieuws in Zweden te proberen. Een pilottrip met een geheel nieuwe opzet. Vissen in een aantal nieuwe meren en dat met een huurboot. Nu vis ik het liefst vanuit mijn eigen drijvende bankstel, maar het idee om naar Stockholm te vliegen en dan nog maar twee uur te rijden, staat ons wel aan. Temeer we weinig tijd hebben. Eerlijk gezegd hebben we wel wat twijfels aan de boot die we kunnen gebruiken. Beiden ze we wat visboten betreft nogal een Pietje Precies. Maar goed, het is een pilottrip dus vooruit met de geit.
Na een relaxte en voordelige vlucht met de KLM komen we aan in Stockholm. Het weer is perfect, gelukkig want Zweden heeft te kampen met het koudste voorjaar ooit. Een paar dagen geleden was het ‘s ochtends nog 9 graden onder nul… Nu is het 15 graden, de zon schijnt en het is nagenoeg windstil. Vanuit Nederland hebben we naast het vliegveld een auto met trekhaak geregeld en voor we het weten zijn we weer ‘on the road’. Twee uur later komen we bij het huisje, zeg maar villa, Gulluden aan.
Een prachtig Zweeds huis dat, zoals we hier inmiddels gewend zijn, van alle gemakken is voorzien. Veel belangrijker is de boot die op een trailer voor het huisje klaar staat. Zowel Rick als ik zijn plezierig verast! Het is een aluminium boot van 4 meter met een diepe V. Compleet met een prima Lowrance visvinder/GPS, 55 lb Motorguide backtroller en compact ankertje. De set ziet er goed uit en we zijn benieuwd hoe deze boot op het water acteert.
Monstersnoek
De eerste visdag gaan we op de rivier snoeken. Niet op normale snoek, maar op de brakwatersnoeken uit de Baltische Zee. Deze vissen trekken in deze tijd de rivier de Ljusne op om daar op blauwneuzen te jagen. De gids Magnus laat wat foto’s zien van de vissen van vorig jaar. We worden er stil, heel stil van… Toch is de gids er niet zeker van of de snoek al de rivier is opgetrokken. Het water is namelijk nog steeds ijskoud. We hebben beiden gruwelijk vangdrang. Het bootje loopt makkelijk van de trailer af en we varen achter de gids aan. Met 20 pk loopt ons schip 35 km per uur. Dat hadden we niet gedacht. Aangekomen op de rivier begin ik met de vliegenhengel. Niets leuker dan snoek vangen met een streamer! De eerste worp is het al raak!
Een doffe dreun gevolg door een wegspurtende vis. Heel even denk ik een zo’n Baltisch monster van 15 + kilo te hebben gehaakt. Het blijkt een mannetje van 80 centimeter te zijn. Beresterk, maar niet waar we voor komen. Na een paar uur vissen blijken er alleen nog maar mannetjes op de rivier te zitten. De vrouwtjes zijn er nog niet. Dit keer hebben we dus pech. Weer valt nu eenmaal niet te regelen. Wel zijn we zeer tevreden over de huurboot. Het ankertje is helemaal top! Ondanks het lage gewicht ligt de boot muurvast. Hierdoor kunnen we perfect werpend vissen.
Snoek en snoekbaars
De volgende dag gaan we naar Florsjon. Een klein meer op 10 minuten rijden van het huis. Overigens liggen er binnen een half uur rijden letterlijk tientallen meren binnen bereik. Een groot deel daarvan zijn niet of nauwelijks bevist.
Florsjon is wel wat bekender omdat hier de Zweedse recordsnoekbaarzen vandaan komen. Je hebt het dan over vissen van meer dan 10 kilo. Vooral met pelagisch vissen, ‘sharpshooting’ zoals de Zweden het noemen, worden deze bakken gevangen. Eerlijk gezegd vinden wij dat zenuwachtige gepiel op half water helemaal niets. Wij gaan liever verticalen en werpen. Aangezien we vandaag vanuit de boot van visgids Andreas vissen hebben we ruimte genoeg. Rick kiest voor een standaard shad, ik ga voor een dropshotmontage. Al snel komen de eerste vissen boven. Snoekbaars en snoek. In dit gedeelte van Zweden komen ze vaak beiden voor. Rick vangt een forse snoekbaars die hem alle hoeken van het water laat zien.
Zelf krijg ik het op de lichte dropshothengel aan de stok met een forse metersnoek die er echt voor gaat. Gelukkig heb ik mazzel en kan het beest veilig landen. Hoewel dit een bekender water is, zijn we alleen op dit meer. Een ongekende luxe.
Terug naar Bergviken
Hoewel ik graag op snoek vis, vooral met de vliegenlat, is Rick nogal snoekbaarsminded. Hij wil graag nog een keer vissen op het meer Bergviken. Een immens water waar we afgelopen jaren bizarre aantallen snoekbaars hebben gevangen. Ook dit meer is maar 20 minuten rijden. Rick staat strak, ik heb wat twijfels gezien het extreem koude voorjaar. Hoewel voor elk water een aparte vergunning nodig is (wat hebben we het in Nederland wat dat betreft goed voor elkaar!), zijn de vergunningen niet duur en vaak makkelijk te verkrijgen. Meestal bij een pompstation of zoals bij Bergviken via een kastje dat aan het water staat. Kronen erin, vergunning eruit. Gelukkig zijn de mensen hier nog eerlijk.
Om 6.00 uur varen we het water op. Doodstil, een adembenemende natuur en weer het tienduizenden hectares water voor ons alleen. De enige toeschouwers die we hebben zijn eekhoorns, herten, bevers en kraanvogels. Net als afgelopen jaren willen we een potje vertikalen.
Nergens, maar dan ook nergens zijn de aanbeten zo hard als hier in Zweden. We verwachten dan ook snel die bekende ‘Bergvikenkleun’ te krijgen. Die laat op zich wachten. Het zou toch niet te koud zijn geweest? Na drie uur vissen hebben we slechts twee visjes gevangen. We snappen er geen barst van. Tijd voor een andere strategie! Ik pak een lichte spinlat van 2,70 meter. Een groen shadje met een 10 grams kopje moet het gaan doen. We ankeren de boot op een diepte van 10 meter en werpen naar een talud dat oploopt naar 4 meter. Het voelt als een wanhoopsoffensief. Zo voel de aanbeet ook! De shad heeft de bodem nog niet bereikt of het is al raak! Toeval? Niet dus want Rick staat ook al met een kromme hengel.
Werpen is da bomb blijkbaar. Elke worp krijgen we keiharde knallen en snoekbaars na snoekbaars komt de binnenkant van de boot bekijken. Waarom het vertikalen niet werkt en het werpen wel, blijft een raadsel. We hebben er overigens geen problemen mee.
Secret Lake
De volgende dag gaan we naar het meer Marmen. Een gigantisch meer met veel forse snoekbaars. We laten ons goed informeren door de gids en krijgen een kaart waar met moeten zijn. Volgens de gids is dit meer perfect om te vertikalen. Daar hebben we dan ook flink zin in! We zien op 9 meter diepte al snel boeiende bananen en de shads gaan naar beneden. Meteen al de eerste beuk! En ook op Marmen blijken de snoekbaarzen beresterk, maar vooral prachtig gekleurd.
Het hebben het idee dat dit wel een topdag kan worden. Zelf zit ik echt in mijn knollentuin, want dit meer zit meteen in mijn bloed. Wat een ruig landschap! Ontelbare taluds en niemand weet wat er precies zwemt. Helaas steekt de wind op en al snel is goed vertikalen niet meer mogelijk. Met het ankertje kunnen we echter prima werpen. Helaas worden we letterlijk geteisterd door snoek. De een na de ander. Helaas hebben we vandaag geen staaldraadjes meegenomen. Na een paar verspeelde shads gooien we de handdoek in de ring. Ondanks de geweldige dril van deze snoeken, vinden we het verspelen onethisch. Terug naar Gulluden maar. We hebben nog een dag…
Gidsen
Wie in Zweden effectief en succesvol wil vissen op snoekbaars en snoek doet er goed aan om in ieder geval voor een halve (liefst hele) dag een visgids in te huren. Wel of niet een gids inhuren is meestal het verschil tussen (heel veel) vangen of blanken.
Een gids weet de regio’s waar de vis uithangt, de juiste diepte, het meest effectieve kunstaas e.d. Besef dat Zweden wellicht de beste roofvisstand van Europa heeft, maar dat al die snoeken, baarzen en snoekbaarzen niet homogeen over het meer zijn verdeeld. Vaak bevindt het merendeel van de vis zich in een specifiek, vaak opvallend klein gebied. Om dat op een water van soms tienduizenden hectares groot te vinden is toch een beetje zoeken naar een speld in een hooiberg, zeker gezien de korte tijd die je hebt. Hoe succesvol je als roofvisser in Nederland bent, Zweden is anders. Maak dus gebruik van een gids!
Laatste dag
Na een kort palaver krijgt Rick zijn zin en gaan we de laatste dag van deze pilottrip nog een keer naar Bergviken. We beginnen heel erg vroeg (het wordt hier in deze tijd nauwelijks donker) en het weer is prachtig, misschien wel iets te prachtig. Het is namelijk onbewolkt en windstil. Geen optimaal snoekbaarsweer.
Dat valt mee, want zowel werpend als verticalend gaat het helemaal los. Beuken, knallen, rossen en hengsten is vandaag het verhaal. Wat gaan ze er weer keihard op!
We vangen vis na vis en opnieuw verbazen we ons over de rust op het water. Wel zien we voor het eerst twee sportvisbootjes, die echter op een afstand van 500 meter blijven. Het gevoel van vrijheid en ruimte blijft daarom ook onze laatste dag onveranderd groot. En net als voorgaande jaren is het weer verschrikkelijk moeilijk om te stoppen. Telkens weer wordt de ‘laatste vis’ de ‘een na laatste vis’. Wanneer we zo rozig als het maar kan terugrijden naar Villa Gulluden weten we nu al dat we terugkomen.
Marco Kraal & Rick Stalenhoef
