Verslag van de visreis naar Storekorsnes (15 tot 22 september 2013)
Op zondag 15 september verzamelden Maurits, Piet, Steven en ik om 10.00 uur op Schiphol om aan onze vistrip naar Noord Noorwegen te beginnen. Na een korte kennismaking bleek al snel dat het met deze groep wel zou gaan klikken. Op tijd vlogen we van Schiphol naar Oslo en daar moesten we sprinten om op tijd onze binnenlandse vlucht naar Alta te halen. Zwetend namen we plaats in het vliegtuig en we landden om 18.00 uur bij 15 graden op Alta. Ellen stond al klaar met de comfortabele transferbus, om ons naar de accommodatie te brengen. Onderweg nog even gestopt bij de buurtsuper om boodschappen voor de eerste dagen te doen. Voor ik het vergeet : de organisatie van onze visreis geregeld door Raffie en Linda van ‘Cordes Travel’ en de uitvoering ervan door Ellen en Albert van ‘Storekorsnes’ waren vlekkeloos. Eenmaal aangekomen verzorgde kok Maus een goede hap en dat deed hij trouwens de hele week voortreffelijk. Daarna werden de hengels gereed gemaakt en was het verplicht klaverjassen (voorwaarde waarop ik mee mocht). Voor we gingen slapen hadden we nog het geluk dat we het ‘noorderlicht’ goed konden zien.
Op maandag 16 september waaide het flink en konden we het fjord niet over. We zochten een ‘lauwtje’ om toch te kunnen vissen. Een prima plek om er weer even in te komen en het duurde dan ook niet lang of de eerste gullen, koolvis en roodbaars werden gevangen. Ook vingen we hier de enige pollack en leng van de vakantie en ook de eerste makreel diende zich aan. Maus en ik hebben ook nog een poging gedaan om de elektriciteitskabel van het eiland omhoog te trekken. Dat lukte niet en we verspeelden een sandeel en een cutbait. (naast een nog verspeelde cutbait onder de boot, was dit het enige materiaal wat we kwijt raakten). Imposant was ook het jagen van een stelletje visarenden wat hier de hele week te zien was.
Dinsdag 17 september stond er nog steeds een stevige ZO wind van windkracht 5 a 6 maar we besloten toch naar stek 10 te gaan. Geen verkeerde keus want het duurde niet lang of Maus kreeg een prachtige aanbeet op zijn cutbait. De runs gaven duidelijk aan dat het om een heilbot moest gaan en na een kwartiertje kwam de prachtige vis langszij. 
Een heilbot van 112cm en 17kg. Een bonus vis. Zelf ving ik later ook een kleine heilbot van 68cm op de pilker. We vingen allemaal een aantal mooie kabeljauwen tussen de 85 en 95 cm. Ook de lommen die we vingen haalde soms die lengte. Verder kwam er nog een mooie schelvis en wat roodbaars binnen. Opvallend was dat in onze groep iedereen een andere voorkeur hadden om te vissen. Piet Pilker deed het het liefst op een lichte hengel met kleine pilkers van zo’n 50 gram. Maus Shad hield vast aan de ‘Cutbait’. Steven liet alles wat zonk naar beneden gaan maar levend aas was zijn ding. Cor de ‘harker’ had al snel door dat de zware pilkers het meeste rendement opleverden onder deze omstandigheden (wind, stroming en diepte). Zijn favoriete sandeels werden omgeruild voor de Baltzer Nordkapp pilker van 300/400 gram. Na het avondeten en de klaverjaspotjes genoten we weer van het ‘noorderlicht’
Woensdag 18 september dachten we dat de wind minder was, dus lunchpakketten gemaakt om er een lange dag van te maken op de verre stekken. Op de eerste stek bleek dat al tegen te vallen, maar Steven ving de eerste worp al een mooie kabeljauw van 103 cm. Op deze stek zat veel koolvis, gul en wat makreel. Helaas nam de wind toe en zochten we rustiger water op om toch lekker te kunnen vissen. In de luwte van een eilandje ving ik bij de eerste worp weer een heilbotje op de pilker. 
Allemaal vingen we weer gul van redelijk formaat (tot 80 cm) en Cor verspeelde een flinke heilbot op een (te kleine) pilker. De pilker werd half water gegrepen en direct ging deze vis als een locomotief er van door. Na ong. een minuut schoot de dreg los. Daarna hebben we boodschappen gedaan met de boot in een klein vissersdorpje, want het was inmiddels weer hoogwater en dan viel steeds de visserij een uur of 2 bijna stil. Ook het trollen met pluggen leverde niet de gehoopte heilbot op, maar wel een koolvis en een gul. Op de terugweg hebben we stek 10 nog even aan gedaan, maar daar kwamen we nu niet verder dan wat lom en roodbaars. In het huisje had Maus weer heerlijk gekookt: gebakken heilbot met aardappelpuree en gemixte groenten. Daarna opruimen, klaverjassen en tijdens de afgang van Ajax tegen Barcelona was iedereen al zo wat in slaap gesukkeld.
Donderdag 19 september gingen we na het ontbijt direct naar stek 10. Weer flikte Cor het om bij de eerste worp de pilker weer in de bek van een heilbot (75cm) te laten zakken. Een roodbaars volgde, maar de ZO wind maakte het vissen toch weer vervelend. We zochten nu naar een rustig stuk achter een eiland ten zuiden van Storekorsnes. Geen ‘gekende’ visstek maar wel een stek waar we regelmatig goed zouden vangen. Je gelooft het niet, maar weer ving Cor de eerste worp een kleine heilbot (zo’n 60 cm). Later ving hij er nog een van 70 cm en Piet een mooie kabeljauw van 102cm en 10,5 kg. Ook had hij nog een koolvis van rond de meter en de 2e zeewolf van onze trip. Iedereen ving nu met enige regelmaat gul tussen de 80 en 90 cm en veel kleine vis: gul, schelvis, koolvis, wijting, roodbaars en een enkele makreel. Veel vis vingen we op de luminous sandeels en toen Piet er ook nog een heilbot van 70 cm op ving, was hij om en liet hij steeds vaker de pilker voor wat hij was. Kennelijk deed dat hem toch wel wat, want we moesten hem even achterlaten op het eiland om een geurspoor achter te laten. Als afsluiting van de dag hebben we nog even met diepduikende pluggen gevist maar dat lukte vandaag niet. Op naar de spaghetti met vis en bierworstjes en ballen uit blik.
Vrijdag 20 september staat er weer een flinke ZO wind en kunnen we maar moeizaam aan vis komen bij het eiland waar we gisteren ook visten. Toch weet Steven zijn PR te verbeteren met een kabeljauw van 106 cm. Zelf vang ik er nog een van 95 cm, verder vangen we kleine kabeljauw, 4 mooie lommen, wat roodbaars en een makreel. Omdat na het middaguur de wind meestal verminderd, zijn we vroeg gaan lunchen (hamburger met patat) en daarna op weg om onze avondcessie te vissen. We begonnen op stek 7 en daar hebben we goed gevangen (gul , koolvis, schelvis, roodbaars, lom en opvallend grote wijtingen tot 53 cm). Cor ving zijn 7e heilbotje op de pilker. Bijna alle vis kwam nu op pilkers binnen (behalve ‘cutbait Maus’) Cor had nog een geweldige ‘overbite’ op een gehaakte wijting op stek 6. De heilbot ging er als een speer vandoor en na ongeveer een halve minuut schoot de vis los en bekeek ik balend de zwaar toegetakelde wijting. Helaas niet gehaakt. Ook hier vingen we allemaal mooie gullen. We hadden inmiddels het spelletje door, want de vis zat deze week diep. Alle heilbot hadden we tussen de 70 en 80 meter diep en de grote kabeljauw zat veelal tussen de 100 en 120 meter diep. Daar zat trouwens ook de aasvis (wijting en schelvis), want de koolvis leek de laatste dagen ineens vertrokken.
Zaterdag 21 september waren de omstandigheden identiek, dus kozen we weer voor de luwte van het eiland ZO van ons huisje. Het duurde niet lang of de eerste mooie lommen kwamen binnen, naast wat gul en roodbaars. Op diep water (ruim 100 m) ving Piet de eerste ‘big’ van 94 cm. Even later kreeg Cor een geweldige aanbeet. Minuten lang bleef de vis op 140 m. diepte lijn nemen. Door de trage manier van zwemmen hadden we in de gaten dat het geen heilbot was. Cor hield het op een hele grote kabeljauw (IJsland ervaring) en dat bleek een kwartiertje later ook zo te zijn toen de grote kabeljauw boven kwam. Na het wegen en meten (133 cm en 21.6 kg) hebben we nog een poging gedaan hem terug te zetten. Helaas lukte dat niet want het enorme drukverschil (14 bar) had hem de das omgedaan. Maus stelde voor hem dan maar een locale oude visser te geven. Die begreep er helemaal niets van en stopte direct met zijn haspelvisserij want de buit was binnen. Er volgde nog een hoogtepunt, want op de laatste dag slaagde Steven er ook nog in zijn lang verwachte heilbot eruit te pilkeren: geen supervis maar toch HEILBOT nummer 11. Na de lunch : vooraf heerlijk gebakken gul en wijting, tomatensoep met brood/kaas, hebben we nog tot 19.30 uur onze laatste vistrip gemaakt. Maar veel verder dan wat gul, schelvis en lom kwamen we niet meer. Op naar ons huisje, nog wat vis fileren en invriezen, materiaal schoonmaken, pakken en klaverjassen en de vistrip zat er bijna op.
Zondag 22 september hebben we het huis schoongemaakt en lieten Albert en Ellen ons nog even de prachtige huizen zien die volgend jaar bij de vistrip verhuurd worden. Prachtige mooie huizen met terras en uitzicht op het fjord en de haven met de bootjes. Alles op loopafstand. Daarna bracht Ellen ons naar het vliegveld van Alta, waar we keurig op tijd naar Oslo vertrokken. Ook de aansluiting naar Amsterdam ging vlekkeloos.
Ik kijk terug op een topweek met een erg gezellige groep en een goede visvangst. Immers we hadden 11 heilbotten (de 3e plaats dit seizoen in Storekorsnes, er was een groep met 23 (ook via Cordes Travel) en ook nog een met 12 heilbotten) en daarnaast hadden we de grootste kabeljauw hier dit seizoen. Jullie zien dat ondanks de wind we elke dag konden vissen en we ook op korte afstand vd accommodatie toch hele dikke en mooie vissen hebben kunnen vangen, je hoeft bij Storekorsnes geen uur te varen naar de stekken en zelfs met wind vang je hier vis, September is dus zeker geen slechte maand om te vissen.
Zelf heb ik met 2 Penn Rampage reishengels gevist. De 12/20 lbs versie met een Penn Sargus 5000 molen met als lijn Whiplash Crystal 0.17) voor het lichtere werk tot 150 gram. Voor het zwaardere werk de Rampage 30/50 lbs met een ABU Garcia Alphamar 30 met hetzelfde merk lijn maar dan 0.21 Deze reishengels vissen prima en passen zo in de koffer. Dus geen gezeur met kokers. Een groot voordeel met al die steeds moeilijker wordende luchtvaartmaatschappijen. Jaloers was ik ook op het topsetje van Maus : een TRQ Inliner van Penn met een Penn Fathom 20 reeltje. Met deze lichte combinatie kun je alles doen in Noorwegen of IJsland. Piet gebruikte trouwens bijna de hele vakantie de snelle Penn Affinity LC8000 molen om te pilkeren en ook die hield zich prima.
Maurits, Piet en Steven nogmaals bedankt voor de fantastische week met elkaar
Cor
