Visreis Noorwegen Hellesoy
Visvakantie Hellesøy 09 t/m 16 okt 2015
Een lang gekoesterde wens, die door de altijd drukke omstandigheden en te weinig concrete plannen uiteindelijk toch maar eens moest worden waargemaakt: visvakantie Noorwegen!
Samen met mijn vader een reis geboekt via Cordes Travel. Bestemming: Hellesøy. Voor een eerste kennismaking met Noorwegen bewust gekozen voor de afwisseling aan vismethoden en veelzijdigheid aan vissoorten die je daar kunt vangen. Als zoetwater(roof)vissers met beperkte zeeviservaring hadden we een hoop te leren tijdens een leuke en leerzame middag bij Linda en Raffie een echte snelcursus zeevissen in Noorwegen. Daarna nog enthousiaster geworden, dus een week later goed inkopen gedaan bij Ahoy. Naast onderlijnen en pilkers in alle soorten en gewichten ieder ook een Spro reishengel 5-dlg gekocht van 40 t/m 80gr, lengte 2,40m, want ons belangrijkste doel in Noorwegen was met de lichte spinhengel de koolvis en pollak achterna zitten en vangen uiteraard….
Na een voorspoedige vliegreis van ca. 1:30u vanuit een regenachtig Amsterdam in een regenachtig Bergen aangekomen. We kregen op airport Flesland onze vooraf gereserveerde huurauto echter niet mee, omdat we niet over een creditcard beschikten die je hier nodig hebt voor het automatische betalingssysteem van de tolpoorten. Toen we er echt niet meer uit leken te komen met de baliemedewerker toch maar een telefoontje naar Raffie gepleegd. In vloeiend Noors ging hij met de baliemedewerker in gesprek en werd het binnen een half uurtje alsnog opgelost. De autoreservering werd i.c.m. andere voorwaarden omgeboekt zodat wij alsnog op pad konden richting Hellesøy. Leerpuntje voor ons voor de volgende keer en Raffie nogmaals dank voor de oplossing!
Na ruim een uur rijden door een soort betoverend Efteling landschap arriveren we vrijdagsmiddags rond 14:30u in het haventje van Hellesøy. Na een korte uitleg over de boot, meteen vrijdagmiddag nog op pad gegaan. De regen was inmiddels gestopt, en zo bleek later voor de hele week, want er is verder geen druppel meer gevallen. Letterlijk de allereerste inworp vlak buiten het haventje gelijktijdig bij mij en mijn vader een mooie makreel aan de spinhengel op een 40gr. pilkertje. Zoveel makreel en koolvis vangen als je wil, dikke scholen zichtbaar op de visvinder, snel indraaien is makreel, iets langzamer indraaien koolvis. Op 10 min. noordelijk varen hebben we nog een onderwaterberg van -50m naar -17m uitgekamd waar we beiden wederom de ene makreel en koolvis na de andere vingen maar ook mooie pollakken, echt leuke sport op onze spinhengeltjes met 0,12 lijntje. In de schemering pas terug naar de haven met een halve emmer makrelen als aas voor de volgende dag en de grotere pollakken om te fileren, avondeten: gebakken pollak.
Na de vrijdag-kick van het pilkeren met de spinhengel zijn we zaterdagochtend op dezelfde manier verder gaan vissen. De hele dag onderwaterbergen uitgekamd met ontzettend veel koolvis(jes) en sterke makrelen die soms richting 50 cm gingen. Regelmatig ook grotere pollakken tussendoor die mee mochten om te fileren. Het beeld van een dikke pollak in het glasheldere water die op de laatste meter indraaien onder het oppervlak je pilkertje nog even komt rammen is onvergetelijk! Eind van de dag leek het of mijn vader op de top van een onderwaterberg vastliep met zijn 80gr. pilker, maar daar kwam snel verandering in toen de ‘bodem’ begon te zwemmen. Na ca. 10 a 15 min. spinhengel krom tot in het handvat en een roodgloeiende molenslip kwam er een prachtige kabeljauw omhoog van ruim 5,5 kilo (met de thuishaven op zichtafstand en geen 10 min varen).
We kregen door de vangsten van collegavissers wel in de gaten dat je hier met bodemvisserij, met onderlijnen en makreel als aas toch meer diversiteit en ook de wat grotere vissen kunt vangen, dus de dagen daarna zijn we het lichte pilkeren (hoe leuk en verslavend het ook is) regelmatig gaan afwisselen met het iets passievere bodemvissen. Na even gezocht te hebben naar een manier om nog gecontroleerd te kunnen driften over de grotere dieptes, 70 m en dieper met 400 gr lood, ving ik al snel een eerste doornhaaitje. Dat ie vlijmscherpe stekels heeft en bijna niet te hanteren is, daar kom je dan op een pijnlijke manier vanzelf achter… geen probleem: pleisters aanwezig. Sterke en prachtige beesten, vooral de lichtgevende groene ogen, gauw terugzetten die handel. Iets boven eilandje Hernar vonden we een stek waar je tussen de 60 en 70m diep met wat kleinere haken en een kleiner stukje makreel erop schelvissen kon vangen (ook hier afgewisseld met het vangen van doornhaaitjes). Ook een kleine roodbaars was daar van de partij. De gebakken schelvis smaakte heerlijk, maar tijdens het schoonmaken ff je neus dichthouden want dat ruikt inderdaad net als een varkensstal, heel typisch.
In de geul onder Sulo stond meestal een behoorlijke oceaandeining maar hier hebben we toch 2 leuke gul-stekken ontdekt, waar we tussen de 55m en 75m diepte niet heel veel maar toch een aantal hele mooie gullen en pollak hebben gevangen. Ook hier ving mijn vader wederom een prachtige kabeljauw van ca. 5,5 kilo (dit keer niet op de spinhengel maar een octopusonderlijn + grove stukken makreel aan de zware hengel + reel). Mijn grootste kabeljauw was op die stek een kilo of 4 op een wat zwaardere spinhengel. Het cruciale bijtmomentje was daar steeds maar heel kort (niet meer dan een half uurtje) daarna leek de kabeljauw uit die hele geul verdwenen en ving je enkel nog doornhaaien (mijn vader ving er 2 tegelijk, dat is toch een behoorlijke hijs vanaf 75m…). Ook kwam er een prachtige rode octopus omhoog die zich vol op een plastic octopusje met makreel had gestort. Als je de zuignappen probeerde los te trekken van het dek verkleurde hij compleet naar wit, liet je hem los werd ie meteen weer rood. Na een tijdje aan dek te hebben rondgekropen, spoot hij bij het terugzetten 2 zwarte inktwolken als bedankje.
Alle dagen hadden wij prima weer om er met de boot op uit kunnen (wind dagelijks tussen de 3 tot 6 m/s met af en toe een korte periode van max. 8 m/s, altijd uit zuidelijke richtingen. Bewolking afgewisseld met flinke zonnige perioden). De wat verdere stekken op open zee hadden helaas (te) veel oceaandeining, waardoor vissen hier misschien nog wel binnen de veilige grenzen was maar niet echt goed uitvoerbaar, laat staan comfortabel. Stek Magneskallen + omgeving een paar uurtjes geprobeerd met als resultaat vanaf 80 m diep één doornhaai, 400 gram lood was hier niet aan de grond te houden. De geplande doortocht naar stek Revet en de vaargeul bij Fedje hebben we daarna afgebroken (ook een beetje vanwege de ervaringen van collega vissers op stek Revet en de slechte vangstberichten daar).
Door donderdag, op de laatste visdag, op een verkeerde manier te checken zijn we na het middaguur helaas vroegtijdig aan het einde van onze diesel geraakt. Meteen de ankerlijn uitgeworpen (om uiteindelijk de drift te stoppen en ergens vast te geraken) ook direct Peter de beheerder gebeld. Die stuurde meteen zijn zoon met de snelle Arvor dieselboot met reserve diesel. In de tussentijd hebben we de aandacht weten te trekken van een paar Belgische collega’s die in de buurt aan het vissen waren. Ze waren bereid om ons tijdelijk uit de buurt te houden van de steile rotswanden want de ankerlijn van een meter of 20 doet dat niet echt boven 80 meter diepte. Binnen 20 minuten waren de hulptroepen ter plaatse en werd de diesel aangevuld waarmee het gevaar was geweken. Aan het begin van de week hoorden we dat we de dieseltank nooit leeg zouden varen met één week vissen, maar dat is ons klaarblijkelijk toch gelukt. Erg moeilijk in te schatten wat je bereik op zo’n laatste visdag nog is, daarbij blijkt de tank onderin ook nog eens taps toe te lopen dus naar verhouding zakt dat laatste stuk dieselpeil extra snel. M.a.w. een hele belangrijke les voor ons voor de volgende keer. Peter, Marcel en Belgische collega’s bedankt voor de alerte hulp.
Wij hebben uiteindelijk gevangen (in afnemende volgorde qua formaat): kabeljauw, doornhaai, pollak, schelvis, leng, koolvis, makreel, horsmakreel, roodbaars, wijting en octopus. Naast 7 avonden uitgebreid vis bakken in het appartement, hebben we ook ca. 25 kilo visfilet mee het vliegtuig in genomen. Vanwege het maximaal toegestane koffergewicht van 23kg per bagagestuk dus net geen 2 x 15kg mee kunnen nemen. Leuk gepuzzel met de kilo’s: op de heenweg hadden we een extra koffer van handbagage formaat ín een iets grotere koffer verpakt en zo enkel op de terugweg voor een extra stuk ruimbagage betaald. In die extra koffer hebben we strak 19 kilo bevroren filet kunnen stoppen in 2 simpele jumbo-koeltassen. Nog eens ca. 6 kilo filet tussen de overige bagage kunnen stoppen ook in jumbo-koeltassen. De vis is van 7:30u tot 16:30u onderweg geweest en daarna nog steeds geen enkel spoor van enige ontdooiing: dikke blokken vis-ijs voor thuis in de vriezer.
Een prachtige week gehad in een prachtige omgeving. Dat de koolvis en pollak hier nooit recordafmetingen zullen bereiken is geen probleem als je daar je materiaal en verwachting op afstemt. Als je wilt de hele dag door actie op het lichte materiaal. Hellesoy is voor ons zeker voor herhaling vatbaar maar we geven toe dat een iets noordelijkere bestemming i.c.m. iets zwaardere spinhengels ook een aantrekkelijke overweging is… Eerst maar eens nieuwe vakantiedagen sparen (en dat andere ook) en dan zien we wel weer verder!
Groeten Maarten en Max.
