Visreis Havoysund 2018 Luc

Penn Havoysund Festival 2018

Hierbij ons verslag van het afgelopen Havoysund festival.

We hebben er veel over gelezen, filmpjes bekeken, naar elke beurs of evenement geweest om zoveel mogelijk info bijeen te sprokkelen en zo goed als mogelijk voorbereid, ons visavontuur aan te vangen.

Op woensdag 13 juni is het eindelijk zover. De dag van vertrek naar Havoysund, het begin van onze lang geplande reis. Iedereen keek er naar uit, mijn maatje Rik, mijn vrouw Henny en ikzelf natuurlijk. Stillaan vult de vertrekhal 3 op Schiphol zich met een groep visvrienden, bijna allen gekenmerkt door de grote tubes waar de hengels in zitten. Makkelijk herkenbaar dus, en al gauw zien we ook Raffie en Linda die kennismaken met de aangekomen vissers. Het was wel even een flinke rij bij het inchecken, maar alles verliep toch vrij vlot. Even nog een hapje eten, en voor we het goed en wel beseffen waren we op weg naar Oslo, waar we een (korte) overnachting gepland hadden.

In alle vroegte een lekker ontbijtje genuttigd, en dan weer snel de volgende vlucht op, naar Alta. Van Alta hadden we nog een bustocht van ongeveer 3 uur voor de boeg. Omdat je genoeg te zien hebt van het landschap, en de rendieren die her en der rondliepen, is deze rit zeker niet vervelend te noemen, en voorbij voor je het weet. S’avonds de eerste briefing gehad. Morgen, vrijdag kon er niet gevaren worden vanwege te veel wind. Jammer, maar helaas. Dat kan je in dit onherbergzame gebied altijd wel een keertje verwachten. Vrijdagavond ging de wind liggen, en kon iedereen dan toch al eens proeven van de visserij, al werd er die avond niet veel meer gevangen.

Zaterdag, 2^de visdag, vertrokken we met de visgids aan boord naar het oosten om onze kans te wagen op heilbot. Rik was de gelukkige die de eerste heilbot mocht aanvoelen, maar jammer genoeg loste hij na een korte dril. De rest van de dag liet deze sportvis het afweten, en op enkele kabeljauwen na is er niet veel boven water gekomen.

Zondag, 3^de visdag, volgenden we samen met enkele andere boten de visgids naar de noordelijke visgronden, sommige zelfs tot aan de Noordkaap. De dag begon vrij kalm, maar al spoedig stond er een behoorlijk windje, en bijbehorende golven. Teveel voor Henny, die zich niet meer goed kon houden, en zeeziek werd. We hebben haar dan terug naar wal gebracht, waarna Rik en ik nog enkele kabeljauwen wisten te verschalken. Mooie exemplaren, tot bijna 10 kilo.

Maandag, 4^de visdag, Henny besloot na haar avontuur van de vorige dag, een keertje thuis te blijven. Raffie en Linda hebben haar die dag op sleeptouw genomen, en zij hebben het eiland verkend. Rik en ik dus allen het water op, maar de heilbot liet het jammer genoeg nog steeds afweten. Dan maar eens naar de nadere kant van het eiland gevaren, om wat mixed fishing te doen, en al gauw enkele kleine pollakken, en weer kabeljauw kunnen verschalken, tot ik een aanbeet kreeg van een heilbot, op de lichte hengel van dienst. Maar ook nu weer koos de vis na enkele minuten voor de vrijheid.

Dinsdag, 5^de visdag, opnieuw een visgids aan boord, en ook Henny weer mee. Deze keer werd er gekozen om zuidwaarts te varen, om toch iets warmer water op te zoeken. Ter plekke aangekomen kreeg Ivan onze gids al snel de eerste heilbot aanbeet. Deze vis werd wel bovengehaald, en gaf een mooie 105 cm aan. Een beetje later was het mijn beurt, en eindelijk mocht ook ik een mooi exemplaar van 130 cm langszij halen. Na enkele foto’s werd deze netjes weer aan het grote water toevertrouwd. Ook de andere boten hadden die dag meer aanbeten, en er werden toch enkele exemplaren boven gehaald.

Woensdag, 6^de en laatste visdag, de dag begon vrij rustig, en we besloten om opnieuw zuidwaarts onze kans te wagen. Maar de vis hield het voor bekeken, en op onze boot konden we geen heilbot meer verschalken. Wel nog even op andere soorten gevist, en nog een zeewolf bijna aan boord gehad. Deze had zich vastgebeten in de staart van een dode aasvis, maar liet los toen hij boven was. Ook de wind was vandaag weer van de partij, en we verkozen om met spijt in het hart deze laatste dag te beëindigen. Na het binnenvaren de boot nog even volgetankt, en een stevige poetsbeurt gegeven.

Al bij al hebben we wel een leuke week gehad, al kon de visserij zeker beter. De winter heeft dit jaar langer geduurd dan anders, en dat was zeker te merken aan de watertemperatuur, welke dan weer zijn invloed heeft op de visserij. Tijdens onze boottochten hebben we nog tal van andere diersoorten gezien, waaronder duizenden papegaaiduikers, enkele zeearenden en grienden. Het is zeker voor herhaling vatbaar, en eens thuis gaan we opnieuw plannen maken voor een volgende trip.

Zoals we al een keer hebben mogen ervaren, was ook nu de organisatie van Cordes Travel vlekkeloos, met aandacht voor elk detail. Een goede informatie en voorbereiding is immers onmisbaar voor het slagen van de visreis, waar we toch zolang naar uitgekeken hebben. Daarom hebben we bij thuiskomst opnieuw geboekt om deel te nemen aan het Penn Festival van Cordes Travel,  volgende keer is Nappstraumen aan de beurt, we hebben al geboekt voor 2020.

Bedankt Raffie en Linda, voor deze leuke week !

Henny, Rik & Luc