Hellesoy Sotra Bergen

Augustus 2017

Hellesoy, dé stek om mooie pollakken, schelvissen, heken, lommen en lengen te vangen, kabeljauw in iets mindere mate. Met ons groepje van 5 vertrokken we op 31/08 vanuit België. Daags nadien kwamen we rond 14u aan in ons huisje. Aangezien het niet onze eerste keer was en we bijgevolg de weg kenden, reden we onmiddellijk naar ons huisje waar we de ‘nieuwe’ Peter ontmoetten. De vorige Peter verdween blijkbaar met de noorderzon (of was het met het noorderlicht. We stonden op de dag van aankomst te popelen om te gaan vissen dus hadden we snel alles uitgepakt maar toen viel het wat tegen.

Die aankomstdag kwamen er veel groepen aan en Peter was niet echt gehaast. Hij deed rustig de inschrijving bij elke groep en ging pas na elke inschrijving naar de boot voor de briefing. Wij hebben 3u op hem gewacht en na een traject van +/- 37 uur, het viel ons zwaar. En alsof dit nog niet genoeg was, de plotter deed het niet dus hebben we nog moeten wachten op een mekanieker. Om 19u15 konden we eindelijk vertrekken. Snel nog wat makrelen gaan vissen zodat we voorzien waren van aas voor de volgende dag.

We zijn slechts 1 dag niet op zee kunnen gaan, regen en teveel wind maar we hebben niet zitten treuren, neen, we hebben een lange wandeling gemaakt en op het einde van de dag zijn we toch nog met een paar “die hards” een paar uurtjes gaan vissen. De volgende dagen ga ik samenvatten aangezien we steeds dezelfde trippen ondernamen richting Fedje. Het fjord zat verzadigd van makreel (ons aas), het was een hele kunst om je pilker tot op de grond te krijgen zodat de gulletjes en schelvissen en doornhaaien (waar het er van krioelde) ook de kans kregen om aan ons aas te bijten.

Op zee visten we steeds op 150 à 200m diepte. Bij te harde stroming waren we wel genoodzaakt om ondieper te gaan. De ganse week vingen we er mooie lengen, lom en kabeljauw. De grootste leng werd gevangen door Wim, 125 cm met een gewicht van 11,5 kg, daarnaast vingen we dagelijks onze exemplaren van meer dan 1 meter. De lommen waren dit jaar mooier dan voorheen, verschillende exemplaren van + 70 cm, idem dito voor de schelvissen die we dan weer vingen op de ondieper gelegen stekken. Ook veel doornhaai dit jaar, wel opletten geblazen met deze haaitjes voor hun doorn net voor hun rugvin, eentje had goed raak gemikt in mijn vinger, deed echt geen deugd.

Blauwvintonijn ?
Onze laatste dag op zee werd er eentje om ‘u’ tegen te zeggen. In de vroege ochtend hadden we in de verte grote vissen uit het water zien springen. We gingen er van uit dat het dolfijnen waren…en we visten gewoon verder. Een tijdje later zagen we schuim aan de oppervlakte en Jan van Genten als een speer het water induiken. Met enige aarzeling vroegen we ons af of het tonijnen konden zijn die aan het jagen waren. Opeens zagen we de sikkelvormige rugvinnen en staarten boven het wateroppervlak, als torpedo’s gingen ze tekeer om kleine haring of makreel te vangen. Nu, dit schouwspel is ons niet vreemd omdat we in de Middellandse Zee al een paar keer op tonijn zijn gaan vissen maar dit zien in Noorwegen, neen dat konden we eerst niet geloven. Toen we ze kort genoeg konden benaderen zagen we dat het blauwvintonijnen waren die zich tegoed deden aan kleine aasvissen die in scholen aan het oppervlak zwommen. Wat een schouwspel, er zaten kanjers tussen van meer dan 2 meter, eentje kwam zelfs, tijdens zijn jacht, op 3 meter van de boot uit het water gesprongen … kippenvel!

Ons materiaal voor tonijn hadden wij helaas niet mee. Michaël, onze oudste zoon, gooide toch een paar keer met een lichte pilker in het midden van de school maar jammer genoeg zonder resultaat. We planden om anders te monteren maar onze boot was sowieso niet snel genoeg om ze te volgen. We zijn dan maar blijven genieten van het schouwspel dat zich steeds verder van ons afspeelde. Toen we ’s avonds in de haven van Hellesoy ons verhaal deden aan een plaatselijke bewoner, wist deze ons te vertellen dat een Noorse TV zender de tonijnen onlangs was komen filmen. Tot de jaren 50 zou er grote jacht gemaakt zijn op de blauwvintonijn in Noorwegen, waarna hij zo goed als niet meer in de Noorse wateren voorkwam. Sinds een paar jaar wordt hij  opnieuw her en der opgemerkt. Hopelijk begaan de Noren niet dezelfde fout als 50 jaar geleden zodat de sportvissers er ook nog wat aan hebben. Eén ding weet ik zeker, op mijn volgende trip naar Noorwegen neem ik mijn materiaal voor de tonijn steevast mee !

We kijken alweer terug op een geslaagde vakantie, met uiteraard ook al onze dank naar Raffie en Linda voor hun uitmuntende bijstand en organisatie waar ze voor bekend staan. Daarom maken we nu al plannen voor een nieuw avontuur, vanzelfsprekend via Cordes Travel.

Met vriendelijke groeten,
Patrick, Michaël, Luc, Wim en Patrick.

Meer informatie over Hellesoy >>>